Nikołaj Fiodorow (wojskowy)

Nikołaj Fiodorow
Николай Петрович Фёдоров
Ilustracja
Nagrobek Nikołaja Fiodorowa na cmentarzu wojskowym w Chełmie
major major
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1915
Kajwaksa. gubernia nowogrodzka, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1944
Wojsławice, Polska pod okupacją III Rzeszy

Przebieg służby
Lata służby

1933–1944

Siły zbrojne

Red star.svg Armia Czerwona
Red star.svg partyzantka radziecka

Jednostki

181 Pułk Artylerii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonej Gwiazdy

Nikołaj Pietrowicz Fiodorow, ros. Николай Петрович Фёдоров (ur. 2 czerwca?/ 15 czerwca 1915 w Kajwaksie, zm. 17 kwietnia 1944 w Wojsławicach) – oficer GRU Armii Czerwonej w stopniu majora, dowódca partyzantki sowieckiej, Bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys

Pochodził z rosyjskiej rodziny chłopskiej. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym od 1933 służył w Armii Czerwonej. Trzy lata później ukończył Leningradzką Szkołę Artylerii. Dowodził kolejno plutonem i baterią, następnie został pomocnikiem szefa sztabu 181 pułku artylerii stacjonującego w Chabarowsku. W 1938 wstąpił do WKP (b). W 1940 rozpoczął studia w Akademii Wojskowego im. Frunzego[1].

W II wojnie światowej walczył w bitwie o Moskwę. Był zastępcą szefa wywiadu wojskowego 5 armii Frontu Zachodniego. Od grudnia 1942 pozostawał do dyspozycji Głównego Zarządu Wywiadowczego Sztabu Generalnego Armii Czerwonej. Od marca 1943 był zastępcą dowódcy oddziału D. Kiejmacha, działającego na okupowanej przez Niemców Białorusi. Brał udział w przygotowywaniu udanego zamachu na gauleitera Okręgu Generalnego „Białoruś” Wilhelma Kubego we wrześniu 1943, za co został odznaczony orderem Lenina[1].

Od stycznia 1944 dowodził oddziałem partyzanckim działającym na zachodnim Wołyniu i na Chełmszczyźnie[1]. Zginął 17 stycznia 1944 w bitwie pod Wojsławicami. Został pochowany na cmentarzu wojskowym w Chełmie.

Tytuł Bohatera Związku Radzieckiego otrzymał pośmiertnie decyzją Prezydium Rady Najwyższej ZSRR 21 listopada 1944. Otrzymał również order Czerwonej Gwiazdy[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Фёдоров Николай Петрович

Media użyte na tej stronie

Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Nagrobek Nikołaja Fiodorowa w Chełmie.jpg
Autor: Loraine, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nagrobek majora Armii Czerwonej, bohatera Związku Radzieckiego Nikołaja Fiodorowa, na cmentarzu wojskowym w Chełmie
1943art-p08r.png
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Союз Советских Социалистических Республик/Советский Союз/СССР

Вооруженные силы

Рабоче-Крестьянская Красная Армия (РККА)

Род войск: Артиллерия.

Знаки различия образца 1943г., погоны повседневные.

Воинское звание: Майор.

Первичный источник:

  • Указ Президиума Верховного Совета СССР «О введении погон для личного состава Красной армии» от 6 января 1943г., объявленный Приказом Народного Комиссара обороны СССР № 24 от 10 января 1943 г.
  • Приказ Народного Комиссара обороны СССР № 25 от 15 января 1943 г .«О введении новых знаков различия и об изменениях в форме одежды Красной Армии»

Вторичный источник:

  • Харитонов О.В. Иллюстрированное описание обмундирования и знаков различия Советской Армии (1918–1958), АИМ, Л., 1960.