Nikołaj Klejgels
 | |
 generał kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 listopada 1850 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 lipca 1916 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1868–1905 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | Lejb-Gwardyjski Pułk Dragonów |
| Główne wojny i bitwy | Wojna rosyjsko-turecka (1877-1878) |
| Odznaczenia | |
.svg){kind=small} .svg){kind=small} .svg){kind=small}   | |
Nikołaj Wasiljewicz Klejgels, pierwotna forma rodowego nazwiska Clayhills[1] (ur. 1850 w Petersburgu, zm. 1916 tamże) – rosyjski wojskowy i działacz państwowy, generał kawalerii.
Wykształcenie uzyskał w Pawłowskim Korpusie Kadetów, a następnie w Nikołajewskiej szkole kawalerii, którą ukończył w 1868[2]. Następnie służył jako oficer w Lejb-Gwardyjskim Pułku Dragonów[3]. Walczył w wojnie rosyjsko-tureckiej lat 1877-1878 w stopniu sztabskapitana, najpierw pod rozkazami gen. Michaiła Skobielewa, a następnie Josifa Hurki, brał udział w bitwie pod Plewną i pod Gornym Dubniakiem. Za swój udział w walkach otrzymał awans na fligiel-adiutanta, został także odznaczony orderem św. Włodzimierza IV stopnia z mieczami i orderem św. Anny II stopnia z mieczami[3].
Po zakończeniu działań wojennych pracował jako wykładowca szkoły kawaleryjskiej[3].
W latach 1888-1895 był oberpolicmajstrem policji w Warszawie. Następnie przez dziewięć lat pełnił obowiązki gradonaczalnika (administratora) Petersburga. W okresie tym w stolicy Rosji powstały budynki Instytutu Politechnicznego (1901) i Dworca Witebskiego (1904)[2].
W latach 1904-1905 był generał-gubernatorem Kijowa. W 1905 zdymisjonowany ze służby[2]. W oczach rosyjskich rewolucjonistów zaliczał się do najsurowszych, najbardziej bezwzględnie zwalczających wystąpienia antyrządowe wyższych urzędników carskich[4]. Był oskarżany także o korupcję, jednak śledztwo w jego sprawie umorzono, według Bazylowa "na siłę"[5].
Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Petersburgu[2].
Przypisy
- ↑ Ludwik Bazylow, Ostatnie lata Rosji carskiej. Rządy Stołypina. Warszawa 1972, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 15
- ↑ a b c d Клейгельс Н.В. градоначальник 1895-1904
- ↑ a b c Клейгельс, Николай Васильевич
- ↑ Ludwik Bazylow, Ostatnie lata Rosji carskiej. Rządy Stołypina. Warszawa 1972, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 335
- ↑ Ludwik Bazylow, Ostatnie lata Rosji carskiej. Rządy Stołypina. Warszawa 1972, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 389
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Baretka Orderu św. Stanisława.
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Order Świętego Aleksandra Newskiego
Rank insignia of the Imperial Russian Army, here "General of the branch" – shoulder board 1909-1917 for officers of infantry, cavalry, 1st and 2nd Guard-Infantry-Division (excepted chief squadron / company) and Guard-Cavalry-Regiment. This shoulder board was also used for the ranks General of infantry, General of cavalry, and from 1904 General of artillery.
Baretka Orderu św. Anny.
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie)