Nikołaj Krogius

Nikołaj Krogius

Nikołaj Krogius, 1995
Państwo	ZSRR  Rosja
Data i miejsce urodzenia	22 lipca 1930 Saratów
Data i miejsce śmierci	14 lipca 2022 Nowy Jork
Tytuł szachowy	arcymistrz (1964)
Ranking FIDE	2485
Miejsce w kraju	niesklasyfikowany na liście aktywnych

Nikołaj Krogius, ros. Николай Владимирович Крогиус (ur. 22 lipca 1930 w Saratowie, zm. 14 lipca 2022 w Nowym Jorku^[1]) – rosyjski szachista, sędzia klasy międzynarodowej (International Arbiter od 1985), trener i autor książek szachowych oraz psycholog, arcymistrz od 1964 roku.

Kariera szachowa

W roku 1948 zdobył tytuł mistrza juniorów RFSRR, natomiast w latach 1952 (wraz z Lwem Aroninem) i 1964 dwukrotnie triumfował w mistrzostwach tej republiki seniorów. Pomiędzy 1958 a 1971 rokiem siedmiokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostwach Związku Radzieckiego, najlepszy wynik osiągając w roku 1967 w Tbilisi, gdzie zajął VII miejsce. W roku 1965 reprezentował barwy ZSRR na rozegranych w Hamburgu drużynowych mistrzostwach Europy, zdobywając dwa złote medale: wraz z drużyną oraz za indywidualny wynik na IX szachownicy^[2].

Wielokrotnie startował w międzynarodowych turniejach, znaczące wyniki osiągając m.in. w Warnie (1960, dz. I m. wraz z Nikoła Pydewskim), Hawrze (1966, dz. II m. wraz z Lwem Poługajewskim, za Bentem Larsenem), Soczi (memoriały Michaiła Czigorina: 1964 - I m., 1966 - dz. III m. wraz z Milanem Matuloviciem, za Wiktorem Korcznojem i L.Poługajewskim, 1967 - dz. I m. wraz z Aleksandrem Zajcewem, Władimirem Simaginem, Leonidem Szamkowiczem i Borysem Spasskim oraz 1973 - dz. III m. wraz z Janem Smejkalem, za Michaiłem Talem i B.Spasskim), Polanicy-Zdroju (1969, memoriał Akiby Rubinsteina, dz. II m. wraz z Anthony Saidy, za Laszlo Barczayem) oraz w Warnie (1969, I m.). Na początku lat 90. XX wieku był czołowym seniorem (zawodnikiem pow. 60. roku życia) świata, w pierwszych mistrzostwach świata "weteranów" w roku 1991 podzielił trzecie, a w 1993 - pierwsze miejsce.

Znaczne osiągnięcia odnotował również jako szachowy trener. Był sekundantem Borysa Spasskiego w czasie jego dwóch meczów o tytuł mistrza świata (w 1969 z Tigranem Petrosjanem i w 1972 z Bobby Fischerem). W 1984 roku był również kapitanem drużyny ZSRR podczas drugiego meczu z Resztą świata, a w 1990 przewodniczył sztabowi Anatolija Karpowa w czasie jego meczu z Garrim Kasparowem w Nowym Jorku i Lyonie.

Od roku 1998 nie uczestniczy w turniejach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową^[3].

Wybrane publikacje

• Notes on the Endgame, 1973
• Psychology in Chess, 1976
• Marshall-Angriff, 1989 (wraz z Andriejem Macukiewiczem)
• Schach fur Aufsteiger. 33 Lektionen, 1997
• Just the Facts! Endgame Knowledge in One Volume, 1999 (wraz z Lwem Alburtem)

Przypisy

Bibliografia

• ChessBase Megabase 2007
• W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom I, Warszawa 1986, str. 476-477
• Nikołaj Krogius – wybrane partie szachowe (ang.)
• Nikołaj Krogius – profil na stronie FIDE (ang.)