Nikołaj Rumiancew

Nikołaj Rumiancew
Ilustracja
Na portrecie pędzla George’a Dowe’a
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1754
Petersburg

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1826
Petersburg

Minister spraw zagranicznych Imperium Rosyjskiego
Okres

od 12 lutego 1807
do 1 sierpnia 1814

Poprzednik

Andriej Budberg

Następca

Joanis Kapodistrias i Karl Robert Nesselrode

Przewodniczący Komitetu Ministrów Imperium Rosyjskiego
Okres

od 1810
do marzec 1812

Poprzednik

powstanie urzędu

Następca

Nikołaj Sałtykow

podpis

Nikołaj Piotrowicz Rumiancew (Николай Петрович Румянцев; ur. 3 kwietnia?/ 14 kwietnia 1754, zm. 3 stycznia?/ 15 stycznia 1826) – hrabia, mąż stanu Imperium Rosyjskiego, mecenas, kolekcjoner. Syn wojskowego rosyjskiego Piotra Rumiancewa.

Życiorys

W latach 1776–1795 na służbie na dworze cara i w pracy dyplomatycznej. Od 1801 członek Rady Państwa, senator. W latach 1807–1814 minister Spraw Zagranicznych. W latach 1810–1812 (inne źródła 1809–10) przewodniczący Rady Państwowej. Do rozpoczęcia I wojny ojczyźnianej był stronnikiem zbliżenia z Francją. Od 1814 w stanie spoczynku.

Rumiancew zebrał wielką bibliotekę, kolekcje rękopisów, materiałów etnograficznych i numizmatycznych, które później posłużyły za bazę powstania Muzeum im. Rumiancewa. Zbiory książek posłużyły do powstania późniejszej Biblioteki Centralnej im. W. Lenina. Rumiancew subsydiował działalność kół historyków i archeologów. Uczestniczył aktywnie w zebraniu dokumentów i materiałów związanych z historią Rosji, jej polityką wewnętrzną i zagraniczną (m.in. z archiwów Niemiec, Francji, Włoch i Szwecji). Za jego środki wydano „Starodawne wiersze rosyjskie, zebrane przez Kirszeja Daniłowa” – 2 wydanie w 1818, „Pamiętniki rosyjskiej piśmiennictwa XII wieku” w 1821, „Białoruskie archiwum starodawnego piśmiennictwa” w 1824.

Rumiancew był honorowym członkiem szeregu Akademii i kół naukowych. Imieniem Rumiancewa zostały nazwane motyl Papilio rumanzovia i palma Syagrus romanzoffiana, które odkryto podczas ekspedycji zorganizowanej przez znanego rosyjskiego podróżnika Ottona Kotzebuego.

Media użyte na tej stronie

Rumyan.jpg
Portrait of Chancellor Nicholas Rumyantsev.
Rumyantsev signature.jpg
Роспись Румянцева Николая Петровича