Nikołaj Sołłohub

Nikołaj Sołłohub

Николай Владимирович Соллогуб

komdiw
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1883[1] gubernia mińska
Data śmierci	7 sierpnia 1937
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Armia Czerwona
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Nikołaj Władimirowicz Sołłohub (także Sołłogub, ros. Никола́й Влади́мирович Соллогу́б; ur. 4 maja^?/ 16 maja 1883^[1], zm. 7 sierpnia 1937) − rosyjski, a później radziecki, wojskowy, komdiw.

Pochodził z jednej z gałęzi starego rodu polsko-litewskiego, zrusyfikowanej w XIX wieku. Ukończył Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego.

Życiorys

Walczył w czasie I wojny światowej. W czerwcu 1918 roku wstąpił do Armii Czerwonej. W czasie wojny polsko-bolszewickiej, od 14 sierpnia 1919 dowódca 16 Armii. Bezskutecznie próbował zdobyć Warszawę. Podczas odwrotu znad Wisły jego armia uległa kompletnemu rozbiciu 22 sierpnia podczas bitwy białostockiej. Mimo tych niepowodzeń uważany za jednego z najzdolniejszych dowódców sowieckich tego okresu. Szef sztabu Frontu Zachodniego u M. Tuchaczewskiego. W 1922 został oskarżony o spisek, aresztowany i zwolniony z wojska. Po śledztwie zrehabilitowany i przywrócony do służby. W 1937 roku padł ofiarą czystek stalinowskich w armii (według innych źródeł zmarł śmiercią naturalną).

Odznaczenia

• Order Świętego Włodzimierza IV klasy
• Order Świętej Anny II klasy
• Order Świętego Stanisława II klasy
• Order Świętej Anny III klasy
• Order Świętego Stanisława III klasy
• Order Świętej Anny IV klasy
• Order Czerwonego Sztandaru
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Bibliografia

• J. Odziemkowski, Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919 - 1920, wyd. Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2004

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Ultimatum Nikołaja Sołłohuba adresowane do Prezydenta m.st. Warszawy z VIII 1920 roku w sprawie poddania bez walki stolicy Polski
• Informacje na grwar.ru (ros.)