Nikołaj Stolarow
Nikołaj Siergiejewicz Stolarow (ros. Николай Сергеевич Столяро́в, ur. 3 stycznia 1947 we wsi Alaksandrauka w obwodzie homelskim) – radziecki i rosyjski polityk.
Życiorys
Urodzony w chłopskiej rodzinie białoruskiej, od 1968 należał do KPZR, 1969 skończył wojskową szkołę lotników w Jejsku. Był nawigatorem, pomocnikiem szefa wydziału i zastępcą szefa sztabu pułku lotniczego w Białoruskim Okręgu Wojskowym, 1977 ukończył Akademię Sił Powietrznych im. Gagarina, a 1980 adiunkturę tej akademii. Wykładowca i starszy wykładowca Akademii Sił Powietrznych im. Gagarina, 1990-1991 członek KC KPZR i przewodniczący Centralnej Komisji Kontrolnej Komunistycznej Partii RFSRR. Od 28 sierpnia do października 1991 zastępca przewodniczącego KGB ZSRR - szef Zarządu Kadr KGB ZSRR, od października do 3 grudnia 1991 zastępca przewodniczącego Międzyrepublikańskiej Służby Bezpieczeństwa ZSRR - szef Zarządu MSB ZSRR, po rozpadzie ZSRR przewodniczący komitetu ds. pracy ze składem osobowym - pomocnik Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił Zbrojnych Wspólnoty Niepodległych Państw, potem do marca 1993 doradca przewodniczącego Rady Najwyższej Federacji Rosyjskiej ds. zagadnień wojskowych i politycznych. Generał major lotnictwa (1991). Deputowany Dumy Państwowej I i II kadencji (1993-2000), członek grupy deputackiej „Rosyjskie Regiony”, zastępca przewodniczącego komitetu ds. międzynarodowych i zastępca przewodniczącego komisji Zgromadzenia Parlamentarnego ZBiR ds. bezpieczeństwa, obrony i walki z przestępczością. Odznaczony Orderem Przyjaźni i 15 medalami.