Nikołaj von Essen
![]() Nikołaj Essen w 1915 roku | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 11 grudnia 1860 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 7 maja 1915 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1880–1915 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | Torpedowiec, Kanonierka, krążownik Nowik, Okręt pancerny Sewastopol, Krążownik pancerny Ruryk |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Nikołaj Ottowicz von Essen (ros., Николай Оттович фон Эссен; ur. 29 listopada?/ 11 grudnia 1860 w Petersburgu, zm. 7 maja 1915 w Rewlu) – rosyjski wojskowy, admirał.
Życiorys
Absolwent petersburskiego Morskiego Korpusu Kadetów z 1880 i Nikołajewskiej Akademii Morskiej z 1886 roku. Od 1897 roku dowodził okrętami Marynarki Rosyjskiej, coraz większej rangi. W 1902 roku mianowany dowódcą krążownika „Nowik”, a od 30 marca 1904 (17 marca starego stylu) pancernika Sewastopol, na których to okrętach brał udział w obronie Port Artur podczas wojny rosyjsko-japońskiej w 1904. Jako jedyny z dowódców wykazywał inicjatywę bojową w końcowej fazie oblężenia, wyprowadzając swój pancernik spod ostrzału dział lądowych na zewnętrzną redę bazy, gdzie odpierał ataki japońskich sił lekkich i w końcu ostatniego dnia obrony 2 stycznia 1905 samozatopił tam okręt, dzięki temu jako jedyny nie został on zdobyty przez Japończyków.
W 1905 roku awansowany na kierownicze stanowisko w Sztabie Głównym Floty, w latach 1908–1909 dowódca Połączonych Oddziałów Floty Bałtyckiej, od 1909 do 1915 dowódca Floty Bałtyckiej. W 1913 mianowany admirałem. W 1905 odznaczony orderem św. Jerzego 4 klasy.
Pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym w Petersburgu.
Pochodził z rodu szlachty inflanckiej mieszkającej na terenach Liwonii (obecna Łotwa) i Estonii, a której przedstawiciele służyli w aparacie administracyjnym i korpusie oficerskim w Szwecji, Rosji, Finlandii. Jego młodszy brat Anton von Essen pełnił obowiązki przedostatniego generała-gubernatora warszawskiego. Jego ojciec Otto Wasilijewicz był wiceministrem sprawiedliwości.
Ordery i odznaczenia
- Order Świętego Włodzimierza (4 klasy)
- Order Świętego Włodzimierza (2 klasy)
- Order Świętej Anny (2 klasy)
- Order Świętej Anny (1 klasy)
- Order Świętego Stanisława (2 klasy)
- Order Świętego Stanisława (1 klasy)
- Złota szabla "Za dzielność" (1904)
- Order Świętego Jerzego (4 klasy, 1905)
- Order Orła Białego (z mieczami, 1914)
Bibliografia
- Tomasz Parczewski, 2006: Pamiętniki gubernatora Kronsztadu. Wyd. Mówią Wieki. (przedmowa i komentarze T. Bohun)
- http://skiwi.chat.ru/essen.htm - strona o admirale
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu św. Jerzego
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Baretka Orderu św. Anny.
Baretka Orderu św. Stanisława.
Николай Оттович фон Эссен
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Cross of the Order of Danilo I / Order of the Independence of Montenegro
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre de l'Étoile Noire, Grand Croix. France.
Baretka brytyjskiego Królewskiego Orderu Wiktorii.
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Naramiennik admirała Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego
Baretka Orderu Zbawiciela IV klasy (Grecja)
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bareteka Komandora 1. klasy Królewskiego Orderu Miecza
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie)