Nikodem (Krotkow)

Święty Nikodem Никодим
święty biskup nowomęczennik
Data urodzenia	29 listopada 1868
Data śmierci	21 sierpnia 1938
Czczony przez	Rosyjski Kościół Prawosławny
Kanonizacja	2000 Moskwa przez Rosyjski Kościół Prawosławny
Wspomnienie	21 sierpnia, 29 stycznia
Szczególne miejsca kultu	Kostroma

Nikodem, imię świeckie: Nikołaj Wasiliewicz Krotkow (ur. 29 listopada 1868 - zm. 21 sierpnia 1938) – rosyjski biskup prawosławny, nowomęczennik.

Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego. W 1889 ukończył seminarium duchowne w Kostromie i podjął pracę nauczyciela w szkole parafialnej. W 1896 rozpoczął studia w Kijowskiej Akademii Duchownej. Jako student IV roku złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Nikodem. Decyzję tę podjął po śmierci swojej żony i rocznej córki^[1]. W 1900 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych. W 1902 otrzymał godność archimandryty i został rektorem Aleksandrowskiego misyjnego seminarium duchownego w Ardonie. Od 1905 kierował jako rektor seminarium duchownym w Pskowie.

11 listopada 1907 miała miejsce jego chirotonia na biskupa akermańskiego, wikariusza eparchii kiszyniowskiej, w której jako konsekratorzy wzięli udział biskup kiszyniowski Włodzimierz, emerytowany biskup akermański Arkadiusz, biskup nowomyrhorodzki Sergiusz oraz biskup kaniowski Innocenty. W 1911 został przeniesiony do eparchii kijowskiej jako jej wikariusz z tytułem biskupa czehryńskiego.

Po rewolucji październikowej, mimo namów metropolity kijowskiego Antoniego, nie udał się na emigrację^[2]. W 1921 objął katedrę taurydzką i symferopolską. Rok później otrzymał godność arcybiskupią. W tym samym roku został aresztowany pod zarzutem sprzeciwiania się konfiskacie majątku Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i przez dziesięć lat przebywał w więzieniach radzieckich (m.in. na Wyspach Sołowieckich^[1])^[2]. 10 czerwca 1932 objął zarząd eparchii kostromskiej. W okresie zarządzania przez niego eparchią miejscowe władze bolszewickie przeprowadziły zmasowane prześladowania prawosławnych, m.in. niszcząc katedralny sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Kostromie. Arcybiskup Nikodem zdołał jedynie uratować przed zniszczeniem Fiodorowską Ikonę Matki Bożej, przechowywany w nim otoczony szczególnym kultem wizerunek^[2]. W 1936 aresztowany ponownie; w związku z tym w styczniu 1937 został przeniesiony w stan spoczynku. W toku przedłużającego się śledztwa, po wielu wyczerpujących przesłuchaniach, duchowny zmarł 21 sierpnia 1938 w więzieniu^[2].

Kanonizowany w 2000 jako nowomęczennik^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego