Nikola Petrović-Njegoš

Mikołaj II
Nikola Mihajlo Frane Petrović-Njegoš
z Bożej łaski i woli narodu książę koronny Czarnogóry
ilustracja
Wizerunek herbu
Faksymile
Pretendent do tronu Czarnogóry
Okres

od 24 marca 1986

Poprzednik

Michał Petrović-Njegoš

Książę koronny Czarnogóry (de jure)
Okres

od 12 lipca 2011

Dane biograficzne
Dynastia

Petrović-Njegoš

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1944
Saint-Nicolas-du-Pélem

Ojciec

Michał Petrović-Njegoš

Matka

Geneviève Prigent

Małżeństwo

Francine Navarro
od 27 listopada 1976
do 6 sierpnia 2008

Dzieci

Altinaja Petrović-Njegoš
Boris Petrović-Njegoš

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Daniły I (Czarnogóra) Order Świętego Piotra (Czarnogóra) Order Petrowiciów-Niegoszów (Czarnogóra) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Złoty Medal Zasługi Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia) Krzyż Wielki Orderu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa

Nikola Mihajlo Frane Petrović-Njegoš, czarn. Никола Петровић-Његош, Nikola Petrović-Njegoš, fr. Nicolas Petrovitch-Njegosh (ur. 7 lipca 1944 w Saint-Nicolas-du-Pélem) – czarnogórski polityk, głowa rodu królewskiego jako książę koronny Mikołaj Mihajlović, pretendent do tronu jako Mikołaj II, architekt.

Urodził się w obozie dla internowanych obywateli zajętej przez Niemcy Czechosłowacji. Jest jedynym synem Michała, wielkiego księcia Grahova i Zety, oraz Geneviève Prigent (1919–1991), obywatelki francuskiej. Rodzice Nikoli rozwiedli się 11 sierpnia 1949 w Paryżu, dokąd matka zabrała chłopca. Od piątego roku życia wychowywał się w kręgu kultury francuskiej, rzadko widując ojca.

Kształcił się we Francji. W 1964 został przyjęty do Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts, studiując architekturę. W trakcie nauki akademickiej w 1965-1967 odbył praktyki zawodowe. W 1967-1971 współpracował z wieloma biurami projektowymi, przygotowując plany m.in. kompleksu obiektów sportowych w Avoriaz. W 1971 otrzymał tytuł doktora inżyniera architekta i został przyjęty do Société Française des Architectes. Chętnie współpracował z rzeźbiarzem Szamajem Haberem. Do 2010 wykładał architekturę, współpracując z wieloma uczelniami politechnicznymi we Francji.

Działalność polityczna

Po śmierci swojego ojca (1986) ogłosił się księciem koronnym Czarnogóry Mikołajem II. Był aktywnym działaczem na rzecz przywrócenia niepodległości Czarnogóry. W 2003 wygłosił oficjalne orędzie, w którym zgłosił swoją gotowość na objęcie tronu niepodległego państwa jedynie w przypadku wyraźnej woli Czarnogórców. W 2010 rząd krajowy wprowadził ustawę monarszą. Przyznał głowie domu niegdyś panującemu apanaż finansowy w wysokości 3 tys. € miesięcznie (równy pensji prezydenta) oraz zabezpieczył w budżecie państwa 300 tys. € rocznie na wydatki rodziny królewskiej. Ponadto nadał Nikoli obywatelstwo oraz posiadłości w Cetynii i Njeguši. Nikola zrezygnował jednak z zaproszenia rządowego, wskazując, że wprowadzona ustawa znacząco ogranicza możliwość uczestniczenia rodziny królewskiej w bieżącej polityce kraju[1].

Nowelizacja ustawy monarszej z 2011 w pełni zadowoliła Nikolę, który zaakceptował warunki rządu. Poszerzyła ona prawa rodziny królewskiej, nadając jej utrzymywane z budżetu państwa biuro oraz mianując jej głowę specjalnym przedstawicielem Czarnogóry. Nowelizacja pozwoliła Nikoli na używanie tytułu honorowego księcia koronnego Czarnogóry Mikołaja Mihajlovicia. Powierzyła mu również obowiązki reprezentacyjne w kraju oraz w dyplomacji międzynarodowej. Ponadto państwo zobowiązało się do wypłacenia rodzinie królewskiej rekompensaty w kwocie 4,3 mln €.[2]

Wobec zmian legislacyjnych Nikola przyjął jako wyłączne obywatelstwo Czarnogóry i założył działającą tam fundację, która reprezentuje interesy dynastii oraz zajmuje się wsparciem rozwoju gospodarczego, cywilizacyjnego i kulturalnego kraju[3].

Rodzina

27 listopada 1976 w Trébeurden ożenił się z Francine Navarro (1952–2008), projektantką mody. Małżeństwo zamieszkało w Les Lilas, gdzie wychowywało dwoje dzieci:

  • Altinaja (*27 października 1977) – księżniczka Czarnogóry, od 2011 członkini rodziny królewskiej;
  • Borys (*21 stycznia 1980) – dziedziczny książę koronny Czarnogóry, wielki książę Grahova i Zety, od 2011 członek rodziny królewskiej.

Przodkowie:

4. Mirko Petrović-Njegoš   
  2. Michał Petrović-Njegoš
5. Natalia Konstantinović    
   1. Mikołaj Petrović-Njegoš
6. François Marie Prigent  
  3. Geneviève Prigent  
7. Blanche Victorine Eugénie Bitte   
 

Przypisy

  1. Le Monténégro fête les 100 ans du royaume sans l’héritier de la dynastie Petrović Njegoš, Le Courrier des Balkans [dostęp 2020-03-20] (fr.).
  2. Montenegro Welcomes Back It's Crown Prince and Royal Family, The Iranian, 9 sierpnia 2011 [dostęp 2020-03-20] (ang.).
  3. Fondacija Petrovic Njegos, fondacija-njegos.org [dostęp 2020-03-21] (ang.).

Media użyte na tej stronie

Coat of arms of the House of Petrović-Njegoš (alt).svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb dynastii Petrowiciów-Niegoszów (alt)
Order of Saint Peter of Cetinje. Ribbon.gif
Order of Saint Peter of Cetinje. Ribbon
NIIsignature.jpg
Signature of montenegrin pretendent Nikola II Petrović-Njegoš.
Dejan Stojanović and Prince Nicholas Petrović Njegoš of Montenegro.jpg
Autor: Marko Rakočević – gave permission to Mountlovcen8 to upload with this license., Licencja: CC0
Stojanović, right, with Prince Nicholas Petrovic Njegos of Montenegro in the Prince's apartment.
Order of Petrovic Njegos.png
Autor: EricSerge, Licencja: CC BY-SA 3.0
Montenegro Order of Petrovic Njegos ribbon bar
ME Order of Danilo I Knight Grand Cross BAR.svg
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Knight Grand Cross (1st Class) of the Order of Danilo I (Montenegro)
PRT Ordem de Nossa Senhora da Conceicao de Vila Vicosa Cavaleiro ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Ordem de Nossa Senhora da Conceição de Vila Viçosa. Cavaleiro. Portugal.
Nastrino Medaglia di Benemerenza d'Oro dell'Ordine Costantiniano di San Giorgio.jpg
Autor: Delehaye, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino Medaglia di Benemerenza d'Oro dell'Ordine Costantiniano di San Giorgio (Decreto Magistrale del 3 dicembre 1967, integrato il 4 novembre 1982, integrato il 15 maggio 2002)
MKB Order of the Wendish Crown ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
House Order of the Wendish Crown ribbon bar. Grand Duchy of Mecklenburg-Schwerin and Grand Duchy of Mecklenburg-Strelitz.
Order of the Most Holy Annunciation BAR.svg
Order of the Most Holy Annunciation ribbon