Nikolai Volkoff

Nikolai Volkoff

(c) Luigi Novi, CC BY 3.0
Imię i nazwisko	Josip Hrvoje Peruzović
Data i miejsce urodzenia	14 października 1947 Split, Socjalistyczna Republika Chorwacji
Data i miejsce śmierci	29 lipca 2018 Glen Arm, Maryland
Kariera wrestlera
Pseudonimy ringowe	Nikolai Volkoff Bepo Mongol Boris Breznikoff
Wzrost	193 cm
Masa ciała	143 kg
Trenerzy	Stu Hart
Debiut	1967

Josip Hrvoje Peruzović (ur. 14 października 1947 w Splicie, zm. 29 lipca 2018 w Glen Arm w stanie Maryland^[1][2]) – jugosłowiańsko-amerykański wrestler, były trzykrotny WWF International Tag Team Champion, jednokrotny WWF Tag Team Champion oraz WWE Hall of Famer, dodany do tej galerii sław w 2005 roku. Z pochodzenia Chorwat. Najbardziej znany z występów w World Wrestling Federation (WWF) w latach 70. i 80. jako Nikolai Volkoff, gdzie odgrywał postać antagonisty – stereotypowego, zimnowojennego „złego Rosjanina”, reprezentanta Związku Radzieckiego^[3].

Kariera

Urodził się w Splicie, który ówcześnie leżał w Socjalistycznej Republice Chorwacji, będącej częścią Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Jego dziadek ze strony matki – Ante Tomašević był mistrzem świata w zapasach w stylu klasycznym na przełomie XIX i XX wieku, z kolei jego młodszy brat – Luka Peruzović był znanym piłkarzem, reprezentantem Jugosławii^[4].

Jako junior, Volkoff był m.in. młodzieżowym mistrzem Jugosławii w podnoszeniu ciężarów^[5] i jako sztangista reprezentował Jugosławię do 1967 roku. Później wyemigrował do Kanady, gdzie rozpoczął treningi wrestlerskie pod okiem Stu Harta. W 1970 roku przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych i jeszcze tego samego roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo. Również w 1970 r. dołączył do World Wide Wrestling Federation (WWWF) prowadzonej przez Vincenta McMahona Seniora – pomimo tego, że w tej federacji występował tylko przez jeden rok w tag teamie The Mongols (pl. Mongołowie) jako Bepo Mongol, to udało mu się sięgnąć w niej po tytuł drużynowy WWF International Tag Team Championship z Geeto Mongolem^[6].

W 1974 r. powrócił do WWWF, gdzie prowadził rywalizacje z takimi wrestlerami jak Bruno Sammartino czy Bob Backlund. W 1976 r. dołączył do stajni zamaskowanych wrestlerów o nazwie The Executioners, gdzie obok Killera Kowalskiego (Executioner #1) i Big Johna Studda (Executioner #2) został trzecim Executionerem. Okresowo w latach 70. walczył również dla American Wrestling Association (AWA) oraz New Japan Pro Wrestling i All Japan Pro Wrestling (1977-1983).

Od 1984 r. ponownie występował w World Wrestling Federation, w tag teamie z The Iron Sheikiem, który ówcześnie uważano za najbardziej znienawidzoną drużynę w WWF^[7]. Najważniejszym osiągnięciem tego tag teamu pozostaje zdobycie tytułów drużynowych WWF Tag Team Championship na pierwszej WrestleManii, w dniu 31 marca 1985 roku, gdzie Volkoff i The Iron Sheik pokonali drużynę The U.S. Express (Mike Rotundo i Barry Windham)^[8]. W latach 1987-1990 występował wraz z Borisem Zhukovem w tg teamie The Bolsheviks (pol. Bolszewicy) jednak drużyna nie zdobyła żadnego tytułu w tych latach^[9]. W 1990 r. tag team Volkoff-Zhukov rozpadł się. Zhukov nadal pozostał antagonistą, natomiast Volkoff stał się „pro-amerykańskim” i „pro-zachodnim” babyface’m. Pod koniec 1990 r. Volkoff opuścił WWF (powrócił jeszcze w roli cameo w 1992 r. podczas gali Royal Rumble) występując na scenie niezależnej (m.in. w portorykańskiej World Wrestling Council). Krótko występował w Extreme Championship Wrestling (1992-1993). Po raz trzeci powrócił do WWF w 1993 r. a potem w latach 1994-1995 gdzie stał się częścią wydarzeń związanych z Million Dollar Corporation Teda DiBiase Seniora^[10]. W 1995 r. przeszedł na częściową emeryturę.

W dniu 2 kwietnia 2005 r. został wprowadzony do galerii sław WWE Hall of Fame^[11] przez Jima Rossa w ceremonii, która odbyła się w Universal Amphitheatre w Los Angeles. Do 2018 r. występował cameo w różnych federacjach wrestlingu.

Zmarł 29 lipca 2018 r. w wieku 70 lat, kilka dni po tym jak został wypisany ze szpitala w Maryland, gdzie był leczony m.in. z powodu odwodnienia.

Życie prywatne

Był żonaty z Lynn, którą poznał w 1970 r., kiedy otrzymał amerykańskie obywatelstwo. Współpracował z Baltimore County Police Athletic League – programem sportowym dla dzieci i młodzieży prowadzonym przez Komendę Policji hrabstwa Baltimore. Był również zaangażowany politycznie. W 2006 startował w wyborach do Izby Delegatów stanu Maryland z ramienia Partii Republikańskiej, jednak bez sukcesu. W 2016 r. udzielił poparcia w wyborach prezydenckich Donaldowi Trumpowi^[12].

Tytuły i osiągnięcia

• Championship Wrestling from Florida
  • NWA Florida Tag Team Championship (1 raz) – z Ivanem Koloffem
• Georgia Championship Wrestling
  • NWA Georgia Heavyweight Championship (1 raz)
• National Wrestling Federation
  • NWF World Tag Team Championship (1 raz) – z Geeto Mongolem
• Maryland Championship Wrestling
  • MCW Hall of Fame – dodany w 2009 roku.
• Mid-Atlantic Championship Wrestling
  • NWA Mid-Atlantic Tag Team Championship (1 raz) – z Chrisem Markoffem
• Mid-South Wrestling
  • Mid-South North American Championship (1 raz)
• New England Pro Wrestling Hall of Fame – dodany w 2013 roku.
• North American Wrestling
  • NAW Heavyweight Championship (2 razy)
• Northeast Championship Wrestling (Tom Janette)
  • NCW Heavyweight Championship (1 raz)
• NWA Detroit
  • NWA World Tag Team Championship (wersja Detroit) (1 raz) – z Borisem Volkoffem
• Pro Wrestling Illustrated
  • Sklasyfikowany na 134. miejscu z 500 wrestlerów w rankingu PWI 500 w 1994 roku.
  • Sklasyfikowany na 136. miejscu z 500 wrestlerów w rankingu PWI Years w 2003 roku.
  • Sklasyfikowany na 96. miejscu ze 100 tag teamów w rankingu PWI Years z The Iron Sheikiem w 2003 roku.
• Universal Wrestling Association
  • UWA Heavyweight Championship (1 raz)
• World Wide Wrestling Alliance
  • WWWA Heavyweight Championship (1 raz)
• World Wide Wrestling Federation/World Wrestling Federation/World Wrestling Entertainment
  • WWF Tag Team Championship (1 raz) – z The Iron Sheikiem^[13]
  • WWWF International Tag Team Championship (3 razy) – z Geeto Mongolem (2 razy) i Johnnym De Fazio (1 raz)
  • WWE Hall of Fame – dodany w 2005 roku.
  • Slammy Award (2 razy)
    • Most Ignominious (1986)
    • Best Personal Hygiene (1987) z Borisem Zhukovem i Slickiem
• World Wrestling Association (Larry Sharpe)
  • WWA Heavyweight Championship (1 raz)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nikolai Volkoff, onlineworldofwrestling.com, [dostęp: 2019-08-10].
• Profil na cagematch.com, cagematch.com, [dostęp: 2019-08-10].
• Profil na wrestlingdata.com, wrestlingdata.com, [dostęp: 2019-08-10].