Nil Kerameus
Patriarcha Konstantynopola | |
![]() | |
Kraj działania | Cesarstwo Bizantyńskie |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 lutego 1388 Konstantynopol |
Patriarcha Konstantynopola | |
Okres sprawowania | 1379–1388 |
Wyznanie | prawosławne |
Kościół | Patriarchat Konstantynopolitański |
Wybór patriarchy | 1379 |
Nil Kerameus, gr. Νείλος Κεραμεύς, Neilos Kerameus (zm. 1 lutego 1388 w Konstantynopolu) – patriarcha Konstantynopola w latach 1379–1388.
Życiorys
Nil Kerameus został wybrany patriarchą Konstantynopola pod koniec 1379 r. po usunięciu jego poprzednika Makarego[1] po tym, jak Jan V Paleolog odzyskał władzę odebraną mu przez syna Andronika IV[2]. Nil pośredniczył potem w łagodzeniu konfliktu pomiędzy Janem V Paleologiem i jego zbuntowanym synem Andronikiem IV. Turcy podbijali w tym czasie Bałkany, podczas gdy w ręku Bizancjum pozostały Konstantynopol i jego okolice, Tesalonika i Chalkidiki, Tesalia, garść wysp na Morzu Egejskim i Despotat Morei. Patriarcha był znany ze swego antyłacińskiego stanowiska i sprzyjania doktrynie Grzegorza Palamasa. W latach 1380–1382 Nil przyznał Janowi V prawo do interweniowania w sprawach kościelnych, szczególnie przy wyborze patriarchy. Decyzja ta została następnie potwierdzona przez synod patriarszy[1].
Nil zmarł 1 lutego 1388[3]. Jego następca Antoni IV został wybrany 12 stycznia 1389[4].
Przypisy
- ↑ a b Louis Bréhier: Vie et mort de Byzance. s. 329.
- ↑ G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. s. 499.
- ↑ Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437
- ↑ P. I. Żaworonkow: Antonij IV.
Bibliografia
- Louis Bréhier: Vie et mort de Byzance. Paryż: Albin Michel, 1969.
- Venance Grumel, Traité d'études byzantines, « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437.
- G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0.
- P. I. Żaworonkow: Antonij IV (ros.). W: Prawosławnaja enciklopedia, Т. 2., s. 656 [on-line]. [dostęp 2012-12-07].
Media użyte na tej stronie
ЛИЦЕВОЙ ЛЕТОПИСНЫЙ СВОД
И тогда преосвященный Нил, патриарх Царьградский, поставил Пимена в митрополиты всея Руси. Дошла об этом весть к великому князю Дмитрию Ивановичу, что «Митяй твой вскоре преставился вблизи Царьграда, а митрополитом стал
Пимен».