Nilgau

Nilgau
Boselaphus[1]
de Blainville, 1816[2]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – samiec nilgau indyjskiego (Boselaphus tragocamelus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

Cetartiodactyla

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

bawoły

Plemię

Boselaphini

Rodzaj

nilgau

Typ nomenklatoryczny

Antilope tragocamelus Pallas, 1766

Synonimy
Gatunki

2 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Nilgau[8] (Boselpahus) – rodzaj ssaka kopytnego z podrodziny bawołów (Bovinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Azji Południowej[9][10][11].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 170–210 cm, długość ogona 45–53 cm, wysokość w kłębie 120–140 cm; masa ciała 120–288 kg[10].

Systematyka

Etymologia

  • Boselaphus (Buselaphus): zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Bos Linnaeus, 1758 (bydło) oraz Elaphus C.H. Smith, 1827 (jeleń)[12].
  • Hippelaphus: gr. ιππελαφος ippelaphos „koń-jeleń”, od ιππος ippos „koń”; ελαφος elaphos „jeleń”[13]. Gatunek typowy: Goldfuss wymienił trzy gatunki nie określając gatunku typowego: Antilope Gnu J.F. Gmelin, 1788 (= Antilope gnou E.A.W. Zimmermann, 1780); Antilope picta Pallas, 1777 (= Antilope tragocamelus Pallas, 1766); Antilope oreas Pallas, 1777 (= Antilope oryx Pallas, 1766).
  • Portax: gr. πορταξ portax, πορτακος portakos lub πορτις portis, πορτιoς portios „cielę, młoda krowa”[14]. Gatunek typowy: Damalis risia C.H. Smith, 1827 (= Antilope tragocamelus Pallas, 1766).
  • Tragelaphus: gr. τραγελαφος tragelaphos „kozło-jeleń”, od τραγος tragos „kozioł”; ελαφος elaphos „jeleń”[15]. Gatunek typowy: Tragelaphus Hippelaphus Ogilby, 1837 (= Antilope tragocamelus Pallas, 1766).
  • Oreades: gr. ορειας oreias, ορειαδος oreiados „mieszkanka gór, nimfa górska”[16]. Gatunek typowy: Schinz wymienił trzy gatunki nie określając gatunku typowego: Antilope picta Pallas, 1777 (= Antilope tragocamelus Pallas, 1766); Damalis canna C.H. Smith, 1827 (= Antilope oryx Pallas, 1766); Antilope oreas Pallas, 1777 (= Antilope oryx Pallas, 1766).

Podział systematyczny

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[9][8]:

  • Boselaphus tragocamelus (Pallas, 1766) – nilgau indyjski

Opisano również wymarły gatunek[17]:

Uwagi

  1. ↑ Młodszy homonim Tragelaphus de Blainville, 1816 (Bovidae).

Przypisy

  1. ↑ Boselaphus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ H.M.D. de Blainville. Sur plusieurs espèces d’animaux mammifères, de l’ordre des ruminans. „Bulletin de la Société philomathique de Paris”. Année 1816, s. 75, 1816. (fr.). 
  3. ↑ G.A. Goldfuss: Handbuch der Zoologie. Cz. 2. Nürnburg: Johann Leonhard Schrag, 1820, s. 510. (niem.).
  4. ↑ C.H. Smith: Synopsis of the species of the class Mammalia. W: G. Cuvier & E. Griffith (redaktorzy): The animal kingdom: arranged in conformity with its organization. Cz. 5. London: G.B. Whittaker, 1827, s. 366. (ang.).
  5. ↑ W. Ogilby. On the generic characters of Ruminants. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 4, s. 138, 1836. (ang.). 
  6. ↑ H.G.L. Reichenbach: Die vollständigste Naturgeschichte des In- und Auslandes. T. 3: Der Säugethiere. Dresden und Leipzig: 1845, s. 142. (niem.).
  7. ↑ H.R. Schinz: Systematisches Verzeichniss aller bis jetzt bekannten Säugethiere oder Synopsis Mammalium nach dem Cuvier’schen System. Cz. 2. Solothurn: Verlag von Jent und Bakmann, 1845, s. 448. (niem.).
  8. ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 180. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 326. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  10. ↑ a b C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Cervidae (Deer). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 591. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  11. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Boselaphus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-09-22].
  12. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 140.
  13. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 325.
  14. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 558.
  15. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 684.
  16. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 479.
  17. ↑ a b L. Rütimeyer. Die rinder der tertiär-epoche nebst vorstudien zu einer Natürlichen Geschichte der Antilopen. „Abhandlungen der schweizerischen paläontologischen Gesellschaft”. 4, s. 89, 1977. (niem.). 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Bovidae Boselaphus tragocamelus 4.jpg
Autor: NasserHalaweh, Licencja: CC BY-SA 4.0
Boselaphus tragocamelus NILGAI. Tierpark Hellabrunn.