Ninón Sevilla

Ninón Sevilla
ilustracja
Prawdziwe imię i nazwiskoEmelia Pérez Castellanos
Data i miejsce urodzenia10 listopada 1929
Hawana
Data i miejsce śmierci1 stycznia 2015
Meksyk
Zawódaktorka, tancerka, piosenkarka
WspółmałżonekJosé Gil
Lata aktywności1946-2014

Ninón Sevilla, właściwie Emelia Pérez Castellanos (ur. 10 listopada 1929 w Hawanie, zm. 1 stycznia 2015 w Meksyku[1]) – kubańsko-meksykańska aktorka, tancerka, piosenkarka.

Dzieciństwo i młodość

Swój pseudonim przyjęła od paryskiej kurtyzany Ninony de Lenclos. W młodości pragnęła zostać zakonnicą i pracować na misjach, ale kiedy z powodzeniem zaczęła odnosić sukcesy w tańcu zdecydowała się na pracę w show biznesie. Później rozpoczęła pracę w chórze kubańskich komików Mimi Cal.

Kariera

Do Meksyku wyjechała w 1945 w ramach pokazu z Libertad Lamarque. Po jednym z pokazów producent filmowy Pedro Arturo Calderón zaproponował jej pracę i występ w filmie. Na ekranach kin zadebiutowała w 1946 w filmie María Elena Marqués z María Elena Marqués i Antonio Badú. Wkrótce potem otrzymała oferty z wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer i Columbia Pictures.

Szybko zdobyła zaufanie reżyserów. Wystąpiła w Aventurera (1949), Sensualidad (1950), Mujeres sacrificadas (1952) oraz Aventura en Río (1953). Wystąpiła w filmach Emilia Fernándeza Víctimas del Pecado (1951), Julia Bracha Llévame en tus brazos (1954) i dziełach Gilberta Solaresa Mulata (1954) i Club de Señoritas (1956).

Jako pierwsza wprowadziła w filmach taniec związany z kulturą Santeria. U szczytów jej kariery współpracowali z nią m.in. Joaquín Pardavé, Pedro Armendáriz, Agustín Lara i Rita Montaner.

W latach 50. stała się ikoną seksu i zdobyła status supergwiazdy. Uzyskała popularność we Francji i Brazylii.

Pod koniec lat 60. wycofała się z aktorstwa do którego powróciła w 1981, gdzie zagrała w Noche de Carnaval (1984).

W 1965 zadebiutowała w telewizji w operze mydlanej Juicio de almas. W 1987 wystąpiła w telenoweli Rosa Salvaje, a w 2012 w Qué bonito amor.

Życie prywatne

Ninon Sevilla przez kilka związana była z producentem filmowym Pedro Arturo Calderón. Związek małżeński zawarła z kubańskim lekarzem José Gilem, ale szybko owdowiała. W późniejszych latach związana z innym mężczyzną, z którym miała syna, muzyka Genaro Rodrigueza.

Kariera aktorska

Filmy

  • Carita de Cielo (1946)
  • Pecadora (1947)
  • Señora Tentación (1948)
  • Revancha (1949)
  • Coqueta (1949)
  • Perdida (1950)
  • Aventurera (1950 film)|Aventurera (1950)
  • Victimas del Pecado (1951)
  • Sensualidad (film)|Sensualidad (1951)
  • No niego mi pasado (1952)
  • Llévame en tus brazos (1953)
  • Mulata (1954)
  • Yambaó (1957)
  • Mujeres de fuego (1959)
  • Zarzuela 1900 (1959)
  • Noche de carnaval (1983)

Telenowele

  • 1964: Juicio de almas
  • 1984: Tu eres mi destino jako Licha del Rey
  • 1987: Rosa salvaje jako Zoraida
  • 1989: Cuando llega el amor jako Nina
  • 1991: Yo no creo en los hombres jako Emelia
  • 1992: Las secretas intenciones jako Julieta
  • 1995: Maria z przedmieścia jako Caridad
  • 1998: Paulina jako Cachita Cienfuegos
  • 1999: Rosalinda jako Asuncion
  • 1999: Tres mujeres jako Yolanda
  • 2000-2001: Cena miłości jako Dalila
  • 2002: Entre el amor y el odio jako Macarena
  • 2004: Amarte es mi pecado jako Donia Galia de Caridad
  • 2008: Central de abasto jako La Jarocha
  • 2012: Como dice el dicho jako Pola
  • 2012: Qué bonito amor jako Donia Remedios

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Ninón Sevilla muere a causa de un paro cardiaco (hiszp.). eluniversal.com.mx. [dostęp 2015-01-01].

Media użyte na tej stronie

Ninón Sevilla, c. 1950s.jpg
Autor: Secretaría de Cultura de la Ciudad de México, Licencja: CC BY 2.0
Jueves 5 de agosto de 2021

En el Museo del Estanquillo Colecciones Carlos Monsiváis, se grabó una entrevista a la actriz y cantante Rosalía Valdés Julián, quien es hija de "Tin Tan" y Rosalía Julián, esto como parte de las actividades de la exposición "El ingenio foto fílmico de Gilberto Martínez Solares. 70 años de creación”, director que trabajó con Germán Valdés “Tin Tan”, a quien dirigió en diversas películas entre las que destacan: El rey del barrio y Calabacitas tiernas.

Fotografía: Tania Victoria/ Secretaría de Cultura de la Ciudad de México