Nina Biczuja

Nina Biczuja
Ніна Бічуя
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1937
Kijów

Zawód, zajęcie

dziennikarka, pisarka

Odznaczenia
Order Uśmiechu

Nina Biczuja (ukr. Ніна Бічуя; ur. 24 sierpnia 1937 w Kijowie) – ukraińska pisarka. Tłumaczka literatury polskiej, w tym powieści Olgi Tokarczuk.

Życiorys

W 1958 roku ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 1989–1997 była redaktorką gazety „Proswita”[1]. Pracowała jako kierownik literacki Lwowskiego Teatru Młodego Widza (obecnie Pierwszy Ukraiński Teatr dla Dzieci i Młodzieży)[2]. Od 1969 roku jest członkiem Związku Pisarzy[3]. W 1981 roku jej powieść Kwiecień w czółnie w tłumaczeniu Marii Dolińskiej wydało Wydawnictwo Lubelskie[4].

Twórczość

  • 1970: Drohobyćkyj zwizdar[5]
  • 1981: Powisti, Kwiteń u czowni[5]
  • 1968: Szpaha Sławka Berkuty[5]
  • 1973: Zwyczajnyj szkilnyj tyżdeń[5]
  • 1983: Jabłunia i zerniatko[5]
  • 2011: Zemli romenśki, Wełyki koroliwśki łowy[5]
  • 2015: Try teatralni powisti[5]

Tłumaczenia

  • 2013: Ludwik Jerzy Kern Ferdynand Nepowtornyj (Ferdynand Wspaniały)[6]
  • 2012: Jacek Bocheński Boszcziestwiennyj Julij (Boski Juliusz) Lwów: Piramida[7]
  • 2010: Ludwik Jerzy Kern Lubyj słone (Proszę słonia)[6]
  • 2004: Olga Tokarczuk Mandirka ljudej knigi (Podróż ludzi Księgi) Lwów: Litopis[8]

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ До 80-річчя від дня народження письменниці Ніни Бічуй, Український тижневик Міст, 24 sierpnia 2017 [dostęp 2021-07-12] (ukr.).
  2. ↑ Ніна БІЧУЯ: «Українці — живучі! І мова наша — живуча!» — Високий замок online, web.archive.org, 8 grudnia 2016 [dostęp 2021-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-08].
  3. ↑ Ніна Бічуя, письменниця: З шести років я знала, хто такий Сталін і правду про Голодомор, Інтерв'ю з України, 29 stycznia 2019 [dostęp 2021-07-12] (ukr.).
  4. ↑ Nina Biczuja, Kwiecień w czółnie, 1981.
  5. ↑ a b c d e f g h На Львівщині письменниця Ніна Бічуя отримала орден княгині Ольги, forpost.lviv.ua, 14 grudnia 2018 [dostęp 2021-07-12] (ukr.).
  6. ↑ a b Бічуя Ніна. Біографія [dostęp 2021-07-12] (ukr.).
  7. ↑ Jacek Bocheński, instytutksiazki.pl [dostęp 2021-07-12] (pol.).
  8. ↑ Olga Tokarczuk, instytutksiazki.pl [dostęp 2021-07-12] (pol.).
  9. ↑ Бічуя Ніна Леонідівна: Біографія на УкрЛібі, www.ukrlib.com.ua [dostęp 2021-05-12].

Media użyte na tej stronie

POL Order Uśmiechu BAR.svg
Baretka: Order Uśmiechu.
Nina bichuya 2.jpg
(c) Водник z rosyjskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Нина Бичуя, украинский прозаик
Ukraine-republic047.png
Ribbon bar of Order of Princess Olha 3 st.