Ninhursag
| ||||
 | ||||
| Występowanie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Teren kultu | ||||
| Szczególne miejsce kultu | ||||
Ninhursag (zwana także Ki) – sumeryjska wielka bogini-matka nazywana „matką bogów”, symbol życia i płodności ziemi. Imię Ninhursag znaczy „Pani Gór”. Jako Ninlil była żoną Enlila, „Pana Powietrza”; natomiast jako żona boga słodkich wód praoceanu Enki (babilońskiego Ea) nosi imię Ninki. Znana jest także pod imionami: Aruru, Mama/Mami, Ninmah, Ninsikil, Nintu („Pani Ptaków”).
Ninhursag miała karmić ziemskich władców swym mlekiem, przez co przekazywała im boską naturę. Wielu królów Mezopotamii, w tym także Nabuchodonozor II, nazywało siebie jej dziećmi. Bogini miała związek z narodzinami; nadawała formę życiu w łonie matki i była boską akuszerką bogów i ludzi. Była jednocześnie panią kamienistego pustkowia na obrzeżach Półwyspu Arabskiego.
Ośrodkiem kultu Ninhursag było Kesz, miasto powiązane z Adabem, lub wręcz stanowiąc wydzielony okręg kultowy w jego obrębie. Była jej poświęcona świątynia E-mah w Adabie.
Mitologia sumeryjska
W micie sumeryjskim Enki i Ninki żyli na wyspie Dilmun, w rajskiej krainie. Boska para miała kilkoro dzieci i w istocie tego związku powstała cała roślinność kraju. Z czasem jednak Enki nawiązał kazirodcze stosunki ze swoimi córkami, co strasznie rozgniewało Ninki. Odzyskawszy nasienie Enkiego z ciała bogini-pająka Uttu, zasadziła je w ziemi. Z nasienia wyrosło osiem roślin. Kiedy Enki skosztował każdej z nich, choroba ogarnęła osiem części jego ciała. Jedynie Ninki mogła go uleczyć i uczyniła to, umieszczając go w swym łonie, z którego ponownie się narodził.
Bibliografia
- Leksykon. Mitologie Świata, Warszawa 2002, ISBN 83-89200-07-4
- Praca zbiorowa, 2005, Wielka Historia Świata, t.1, Polskie Media Amer.Com, ss. 170, ISBN 83-7425-026-7.
Media użyte na tej stronie
Bull-man protecting a palmtree, female(?) deity (partially destroyed, reconstructed), panel of molded bricks. Terracotta, middle 12th century BC. Found at the Tell of the Apadana in Susa. The inscription running along the central band record that Shilhak-Inshushinak made a statue of brick for the exterior chapel of Inshushinak.