Ninken

Ninken
Imię japońskie
Kanji 仁賢天皇
Cesarz Japonii
Okres	od 488 do 498
Poprzednik	Kenzō
Następca	Buretsu
Dane biograficzne
Miejsce spoczynku	Hanyū no Sakamoto no misasagi (Fujiidera)
Dzieci	Buretsu

Cesarz Ninken (jap. 仁賢天皇 Ninken tennō) – 24. cesarz Japonii^[1] według tradycyjnego porządku dziedziczenia^[2].

Ninken panował w latach 488-498^[3].

Mauzoleum cesarza Ninken znajduje się w Fujiidera, prefektura Osaka. Nazywa się ono Hanyū no Sakamoto no misasagi^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. OCLC 255159704
• Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691

Cesarze Japonii Epoka Genshi (legendarna) Okres Jōmon Jimmu (660 p.n.e.–585 p.n.e.) Suizei (581 p.n.e.–549 p.n.e.) Annei (549 p.n.e.–511 p.n.e.) Itoku (510 p.n.e.–476 p.n.e.) Kōshō (475 p.n.e.–393 p.n.e.) Kōan (392 p.n.e.–291 p.n.e.) Okres Yayoi Kōrei (290 p.n.e.–215 p.n.e.) Kōgen (214 p.n.e.–158 p.n.e.) Kaika (158 p.n.e.–98 p.n.e.) Sujin (97 p.n.e.–30 p.n.e.) Suinin (29 p.n.e.–70) Keikō (71–130) Seimu (131–191) Chūai (192–200) Jingū Kogo (regentka 209–269) Epoka Kodai Okres Kofun Ōjin (270–310) Nintoku (313–399) Richū (400–405) Hanzei (406–410) Ingyō (411–453) Ankō (453–456) Yūryaku (456–479) Seinei (480–484) Kenzō (485–487) Ninken (488–498) Buretsu (498–506) Keitai (507–531) Ankan (531–536) Senka (536–539) Okres Asuka Kinmei (539–571) Bidatsu (572–585) Yōmei (585–587) Sushun (587–592) Suiko (593–628) Jomei (629–641) Kōgyoku (642–645) Kōtoku (645–654) Kōgyoku (655–661) Tenji (661–672) Kōbun (672) Tenmu (672–686) Jitō (686–697) Mommu (697–707) Gemmei (707–715) Okres Nara Genshō (715–724) Shōmu (724–749) Kōken (749–758) Junnin (758–764) Shōtoku (764–770) Kōnin (770–781) Kammu (781–806) Okres Heian Heizei (806–809) Saga (809–823) Junna (823–833) Ninmyō (833–850) Montoku (850–858) Seiwa (858–876) Yōzei (876–884) Kōkō (884–887) Uda (887–897) Daigo (897–930) Suzaku (930–946) Murakami (946–967) Reizei (967–969) En’yū (969–984) Kazan (984–986) Ichijō (986–1011) Sanjō (1011–1016) Go-Ichijō (1016–1036) Go-Suzaku (1036–1045) Go-Reizei (1045–1068) Go-Sanjō (1068–1073) Shirakawa (1073–1087) Horikawa (1087–1107) Toba (1107–1123) Sutoku (1123–1142) Konoe (1142–1155) Go-Shirakawa (1155–1158) Nijō (1158–1165) Rokujō (1165–1168) Takakura (1168–1180) Antoku (1180–1185) Go-Toba (1183–1198) Epoka Chūsei Okres Kamakura Tsuchimikado (1198–1210) Juntoku (1210–1221) Chūkyō (1221) Go-Horikawa (1221–1232) Shijō (1232–1242) Go-Saga (1242–1246) Go-Fukakusa (1246–1260) Kameyama (1260–1274) Go-Uda (1274–1287) Fushimi (1287–1298) Go-Fushimi (1298–1301) Go-Nijō (1301–1308) Hanazono (1308–1318) Go-Daigo (1318–1339) Dwór północny i południowy Kōgon (1331–1333) Kōmyō (1336–1348) Sukō (1348–1351) bezkrólewie Go-Kōgon (1352–1371) Go-En’yū (1371–1382) Go-Komatsu (1382–1392) Okres Muromachi Go-Murakami (1339–1368) Chōkei (1368–1383) Go-Kameyama (1383–1392) Go-Komatsu (1392–1412) Shōkō (1412–1428) Go-Hanazono (1428–1464) Go-Tsuchimikado (1464–1500) Go-Kashiwabara (1500–1526) Go-Nara (1526–1557) Okres Azuchi-Momoyama Ōgimachi (1557–1586) Go-Yōzei (1586–1611) Epoka Kinsei Okres Edo Go-Mizunoo (1611–1629) Meishō (1629–1643) Go-Kōmyō (1643–1654) Go-Sai (1655–1663) Reigen (1663–1687) Higashiyama (1687–1709) Nakamikado (1709–1735) Sakuramachi (1735–1747) Momozono (1747–1762) Go-Sakuramachi (1762–1771) Go-Momozono (1771–1779) Kōkaku (1780–1817) Ninkō (1817–1846) Kōmei (1846–1867) Epoka Kindai/Gendai Okres współczesny Meiji (1868–1912) Taishō (1912–1926) Shōwa (1926–1989) Akihito (1989–2019) Naruhito (od 2019)