Nissan Interstar

Nissan Interstar – samochód osobowo-dostawczy klasy wyższej produkowany pod japońską marką Nissan w latach 2002 – 2010 oraz ponownie od 2021 roku jako druga generacja.

Pierwsza generacja

Nissan Interstar I

Nissan Interstar I przed liftingiem
Producent	Nissan
Zaprezentowany	Luty 2002
Okres produkcji	2002 − 2010
Miejsce produkcji	Batilly
Poprzednik	Nissan Trade Nissan Urvan
Następca	Nissan NV400
Dane techniczne
Segment	van segmentu E dostawcze segmentu E
Typy nadwozia	3 i 4-drzwiowy van 2-drzwiowy pick-up 4-drzwiowy bus 2 i 4-drzwiowe podwozie
Skrzynia biegów	5 i 6-biegowa manualna
Napęd	przedni tylny
Długość	4899 mm (L1) 5399 mm (L2) 5899 mm (L3)
Szerokość	2361 mm
Wysokość	2053-2232 mm (H1) 2306-2486 mm (H2) 2716-2717 mm (H3)
Rozstaw osi	3078 mm (L1) 3578 mm (L2) 4078 mm (L3)
Masa własna	1815-1972 kg (van) 1632-1667 kg (podwozie)
Liczba miejsc	2-16
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Opel Movano Renault Master Vauxhall Movano
Pokrewne	Renault Mascott
Konkurencja	Citroën Jumper Fiat Ducato Ford Transit Iveco Daily Mercedes-Benz Sprinter Peugeot Boxer Volkswagen Crafter

Nissan Interstar I - tył po liftingu

Nissan Interstar I po liftingu

Nissan Interstar I H1 po liftingu

Nissan Interstar I został zaprezentowany po raz pierwszy w 2002 roku.

Model Interstar powstał w wyniku nowej polityki modelowej Nissana wobec samochodów dostawczych na rynku europejskim, do której impulsem było uformowanie się sojuszu Renault-Nissan. Jego rezultatem było zastąpienie przestarzałych konstrukcji produkowanych w hiszpańskich zakładach Motor Ibérica bliźniaczymi konstrukcjami francuskiego Renault. Oprócz Kubistara i Primastara, na szczycie oferty znalazł się Interstar - odpowiednik produkowanego wówczas od 4 lat Renault Master^[1].

Nissan Interstar wyróżniał się minimalnymi różnicami wizualnymi - zyskał jedynie własny projekt osłony chłodnicy. Podobna względem bliźniaczych konstrukcji pozostała także gama nadwoziowa, składająca się z osobowego vana i minibusa, jak i dostawczego furgona. Zróżnicowana była także długość, rozstawy osi oraz wysokość nadwozi^[2]. Na przestrzeni lat Insterstar był napędzany wysokoprężnymi silnikami z rodziny dCi, które ostatni raz zostały zmodernizowane w 2006 roku - wówczas dostosowano je do normy Euro4^[3].

Lifting

Jesienią 2003 roku, nieco ponad rok po debiucie, Nissan Interstar przeszedł obszerną restylizację nadwozia w celu dostosowania go do wyglądu produkowanych 4 lata dłużej modeli Renault Master i Opel Movano^[4]. Podobnie jak te konstrukcje, samochód otrzymał nowy wygląd pasa przedniego z większymi, bardziej zaokrąglonymi reflektorami, innym wlotem powietrza i przemodelowanymi wkładami lamp tylnych. Modernizacja przyniosła także zupełnie nowy projekt deski rozdzielczej.

Silniki

1998-2003:

• 1.9 dTI (80 KM)
• 2.2 DTI (90 KM)
• 2.5 D (80 KM)
• 2.5 DTI (115 KM)
• 2.8 DTI (114 KM)

2003-2010:

• 2.5 CDTI 100 KM
• 2.5 CDTI 120 KM
• 2.5 CDTI 145 KM

Druga generacja

Nissan NV400
Nissan Interstar II

(c) M 93, CC BY-SA 3.0 de Nissan NV400 przed liftingiem
Producent	Nissan
Zaprezentowany	Wrzesień 2010
Okres produkcji	od 2010
Miejsce produkcji	Batilly
Poprzednik	Nissan Interstar I
Dane techniczne
Segment	van segmentu E dostawcze segmentu E
Typy nadwozia	3 i 4-drzwiowy van 2-drzwiowy pick-up 4-drzwiowy bus 2 i 4-drzwiowe podwozie
Skrzynia biegów	6-biegowa manualna
Napęd	przedni tylny AWD
Długość	5048 mm (L1 FWD) 5548 mm (L2 FWD) 6198 mm (L3 FWD) 6198 mm (L3 RWD) 6848 mm (L4 RWD)
Szerokość	2070 mm
Wysokość	2307 mm (H1 FWD) 2488-2500 mm (H2 FWD) 2527-2557 mm (H2 RWD) 2744-2749 mm (H3 FWD) 2786-2808 mm (H3 RWD)
Rozstaw osi	3182 mm (L1 FWD) 3682 mm (L2 FWD) 4332 mm (L3 FWD) 3682 mm (L3 RWD) 4332 mm (L4 RWD)
Masa własna	2800-4500kg
Liczba miejsc	2-17
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Opel Movano Renault Master Vauxhall Movano
Konkurencja	Citroën Jumper Fiat Ducato Ford Transit Iveco Daily Mercedes-Benz Sprinter Peugeot Boxer Volkswagen Crafter

(c) M 93, CC BY-SA 3.0 de

Nissan NV400 - tył

Nissan NV400 L4

Nissan Insterstar II po liftingu

Nissan NV400 został zaprezentowany po raz pierwszy w 2010 roku.

Model NV400 zastąpił produkowanego od wówczas 8 lat Interstara, zyskując nową nazwę w ramach zaadaptowania alfanumerycznej polityki stosowanej wobec samochodów dostawczych. Podobnie jak poprzednik, Nissan NV400 powstał jako bliźniacza konstrukcja wobec Renault Mastera i Opla Movano, z pasem przednim o odrębnej stylizacji autorstwa Europejskiego Centrum Projektowego Nissana^[5].

Samochód otrzymał charakterystyczny dla użytkowych modeli Nissana grill z dużym, trzysegmentowym wypełnieniem w srebrnym kolorze. W przeciwieństwie do modeli bliźniaczych pojazd różni się m.in. maską silnika, zderzakami, atrapą chłodnicy i reflektorami ze zintegrowanymi światłami do jazdy dziennej^[6].

W 2014 roku wprowadzono powiększoną gamę silników i wariantów wyposażenia. Wśród dostępnych jednostek napędowych stały się jednostki 2.3 wyposażone w jedną lub dwie turbosprężarki (BiTurbo). Silnik wyposażony w jedną turbinę generuje moc 110 lub 125 KM, a wyposażony w dwie turbiny 135 lub 163 KM. Do oferty dołączył także silnik o mocy 150 KM wyposażony w jedną turbosprężarkę. Przy okazji modernizacji do listy wyposażenia dodano m.in. funkcję Extended Grip która współpracuje z systemem ESC w celu poprawy właściwości trakcyjnych w trudnych warunkach oraz system wspomagania ruszania pod górę, szerokokątne lusterko zamontowane w osłonie przeciwsłonecznej pasażera. Udoskonalono także system audio z radiem cyfrowym wyposażonym w system Bluetooth^[7].

Lifting i zmiana nazwy

Po 11 latach produkcji, wzorem bliźniaczego Renault Master zmodernizowanego przed rokiem, także i flagowy model dostawczy Nissana w Europie przeszedł obszerną restylizację^[8]. Z zewnątrz przyniosła ona przeprojektowaną atrapę chłodnicy z kanciastym wzorem, z kolei wewnątrz zastosowano nowy projekt deski rozdzielczej z centralnym, dotykowym ekranem nowego systemu multimedialnego. Ponadto, w ramach powrotu do polityki nazw własnych, podobnie jak mniejszy Primastar NV400 został przemianowany na Nissan Interstar^[9].

Sprzedaż

Prezentacja pojazdu miała miejsce podczas targów samochodów użytkowych w Hanowerze w 2010 roku^[10], tuż po nich trafiając do sprzedaży wyłącznie na rynkach europejskich w ograniczonym zakresie. Zarówno przed, jak i po restylizacji polski importer Nissana nie zdecydował się na wprowadzenie do sprzedaży tego modelu^[11].

Wyposażenie

Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje m.in. dwie przednie poduszki powietrzne, system ABS i w wersji z napędem na przednią oś system ESP. Opcjonalnie pojazd wyposażyć można m.in. w podgrzewany i amortyzowany fotel kierowcy, boczne kurtyny powietrzne, system nawigacji satelitarnej, kamerę cofania. Wersje przednionapędowe wyposażyć można m.in. w pneumatyczne zawieszenie, a wersje tylnonapędowe wyposażyć można m.in. w pojedyncze lub bliźniacze koła na tylnej osi oraz system ESP^[6].

Silniki

• R4 2.3 CDTI 100 KM
• R4 2.3 CDTI 110 KM
• R4 2.3 CDTI 125 KM
• R4 2.3 CDTI 135 KM
• R4 2.3 CDTI 145 KM
• R4 2.3 CDTI 163 KM

Przypisy