Niszczyciele rakietowe projektu 956

Niszczyciele rakietowe projektu 956
Ilustracja
Kraj budowy

 ZSRR/ Rosja

Użytkownicy

 MW ZSRR
 Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza

Wejście do służby

1980

Planowane okręty

23

Zbudowane okręty

19

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa : 6200 t
pełna 7900 t

Długość

156 m

Szerokość

17 m

Zanurzenie

6,5 m

Napęd

turbiny parowe o mocy 100 000 KM napędzające dwie śruby napędowe

Prędkość

32 węzły

Zasięg

5000 nm przy prędkości 14 węzłów

Załoga

350

Uzbrojenie

8 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych P-100 3M80 Moskit
2 wyrzutnie systemu M-22 URAGAN pocisków przeciwlotniczych 3M90/9M317 zapas 48 pocisków SA-N-7
2x2 działa AK-130 kaliber 130 mm
2 działa 30 mm plot AK-630
4 wyrzutnie torped kaliber 533 mm

Wyposażenie lotnicze

1 śmigłowiec Ka-27

Niszczyciele rakietowe projektu 956, określane też jako typ Sowriemiennyj (w kodzie NATO typ Sovremenny) – niszczyciele rakietowe budowane od początku lat 80 XX w. w ZSRR a następnie od 1991 w Rosji.

Historia

Okręty projektu 956 powstały z myślą o zwalczaniu okrętów nawodnych przeciwnika i zapewnieniu obrony przeciwlotniczej. Miały być uzupełnieniem dla przystosowanych głównie do zwalczania okrętów podwodnych niszczycieli proj. 1155 (Udałoj).

Stępkę pod pierwszy okręt serii „Sowriemiennyj” położono w 1977 w stoczni Północnej (Siewiernaja) w Leningradzie. Wodowanie okrętu miało miejsce w listopadzie 1978, a wejście do służby w grudniu 1980.

Po rozpadzie ZSRR tempo budowy jednostek zmalało. W 1996 roku dwa nieukończone okręty zostały zakupione przez Chiny, przekazano je po ukończeniu w 1999 i 2000 roku[1]. W 2002 roku Chiny złożyły zamówienie na budowę dwóch dalszych, nowych okrętów, z których pierwszy wodowano w 2004 roku[1].

Wersje

  • projekt 956 – podstawowa wersja okrętów, w latach 1980- 1991 do służby weszło 14 jednostek tego typu uzbrojonych w pociski przeciwokrętowe 3M80. 5 okrętów tego typu zostało wycofanych ze służby.
  • projekt 956A – Wersja wchodząca do służby od 1992 jest wyposażona w zmodernizowane pociski przeciwokrętowe 3M80M o zwiększonym zasięgu.
  • projekt 956EM – najnowsza wersja okrętów opracowana dla Chińskiej Marynarki Wojennej. Nie posiadają one rufowej wieży armat AK-130, natomiast mają powiększony pokład dla śmigłowców[1].

Zbudowane okręty

  • „Sowremiennyj” – (Современный) – wejście do służby 1980, wycofany ze służby w 1998, złomowany w 2003
  • „Otczajannyj” – (Отчаянный) – wejście do służby 1982, wycofany ze służby w 1998
  • „Otlicznyj” – (Отличный) – wejście do służby 1983, wycofany ze służby w 1998
  • „Osmotritielnyj” – (Осмотрительный) – wejście do służby 1984, wycofany ze służby 1997
  • „Biezupriecznyj” – (Безупречный) – wejście do służby 1985, wycofany ze służby 2003
  • „Bojewoj” – (Боевой) – wejście do służby 1986, od 1998 w rezerwie[2]
  • „Stojkij” – (Стойкий) – wejście do służby 1986, wycofany ze służby 1998
  • „Okrylonnyj” – (Окрылённый) – wejście do służby 1987, wycofany ze służby 1998, złomowany 1999
  • „Burnyj” – (Бурный) – wejście do służby 1988
  • „Griemiaszczij” – (Гремящий) – wejście do służby 1988, wycofany ze służby 2007[3]
  • „Bystryj” – (Быстрый) – wejście do służby 1989
  • „Rastoropnyj” – (Расторопный) – wejście do służby 1989
  • „Biezbojazniennyj” – (Безбоязненный) – wejście do służby 1990
  • „Biezudierżnyj” -(Безудержный) – wejście do służby 1991
  • "Biespokojnyj" – (Беспокойный) – wejście do służby 1992
  • „Nastojcziwyj” – (Настойчивый) (początkowo nazwa „Moskowskij Komsomolec”) – wejście do służby 1993
  • „Admirał Uszakow” (wcześniej „Biesstrasznyj” – Бесстрашный) – wejście do służby 1994
  • „Ważnyj” – (Важный) -w 1999 znajdujący się w budowie okręt sprzedano do Chin gdzie otrzymał nazwę "Hangzhou"
  • „Wdumcziwyj” – (Вдумчивый) – w 2000 znajdujący się w budowie okręt sprzedano do Chin gdzie otrzymał nazwę "Fuzhou"
  • „Taizhou” (DDG-138) – zmodernizowana wersja 956EM zbudowana dla Chin w 2005
  • „Ningbo” (DDG-139) – zmodernizowana wersja 956EM zbudowana dla Chin w 2006

W chwili obecnej (luty 2008) 8 niszczycieli tego typu pozostaje w składzie rosyjskiej marynarki. Z tego 2 służą we Flocie Północnej, 4 we Flocie Pacyfiku (z tego 2 są w remoncie), i 2 we Flocie Bałtyckiej[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c Z życia flot. Chiny. „Morza, Statki i Okręty”. 5/2004. IX (47), s. 4, wrzesień-październik 2004. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  2. ↑ Архив фотографий кораблей русского и советского ВМФ, navsource.narod.ru [dostęp 2017-11-25] (ros.).
  3. ↑ Архив фотографий кораблей русского и советского ВМФ, navsource.narod.ru [dostęp 2017-11-25] (ros.).
  4. ↑ «Весь российский флот» – Власть – Коммерсантъ, www.kommersant.ru [dostęp 2017-11-25].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie