Niszczyciele rakietowe typu 42

Niszczyciele rakietowe typu 42

Kraj budowy	Wielka Brytania
Użytkownicy	Royal Navy (14)  Armada de la República Argentina (2)
Wejście do służby	1975
Wycofanie	2013
Zbudowane okręty	16
Okręty w służbie	0
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	Batch 3 5300 t
Długość	141 m
Szerokość	14,9 m
Zanurzenie	5,8 m
Napęd	siłownia typu COGOG 4 turbiny gazowe Rolls-Royce napędzające dwie śruby
Prędkość	30 węzłów
Załoga	274-312
Uzbrojenie	2 wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Sea Dart 1 armata 114 mm 2 zestawy obrony bezpośredniej Vulcan-Phalanx kaliber 20 mm 2 działka Oerlikon 30 mm dwie potrójne wyrzutnie torped Mk 32
Wyposażenie lotnicze	1 śmigłowiec Westland Lynx

Niszczyciele rakietowe typu 42 – brytyjskie niszczyciele rakietowe, które zaczęto wprowadzać na uzbrojenie Royal Navy w 1975 roku. Dwie jednostki tego typu zakupiła Argentyna. Podczas wojny o Falklandy argentyńskie lotnictwo zatopiło dwa brytyjskie niszczyciele tego typu. Okręty od pierwszej jednostki serii nazywane są także typem Sheffield.

Historia

Okręty zostały zaprojektowane pod koniec lat 60. dla zapewnienia obrony przeciwlotniczej floty, gdzie miały stanowić uzupełnienie planowanych dużych niszczycieli typu 82.

Zbudowano 14 jednostek w trzech różniących się od siebie seriach. Ponadto dwie jednostki wykonane w standardzie pierwszej serii produkcyjnej zostały sprzedane Argentynie. Pierwszy okręt serii HMS „Sheffield” wodowano 10 czerwca 1971. Okręt wszedł do służby 16 lutego 1975. Wziął aktywny udział w wojnie o Falklandy, gdzie zatonął po trafieniu przez pocisk przeciwokrętowy Exocet.

Do 2005 wszystkie okręty pierwszej serii produkcyjnej zostały wycofane ze służby. Ostatnia jednostka drugiej serii HMS „Edinburgh” (D97) została wycofana ze służby 6 czerwca 2013 r.^[1] Okręty zastąpiło sześć nowych niszczycieli typu 45.

Zbudowane okręty

• Pierwsza seria produkcyjna
  • HMS Sheffield (D80) – wodowany 10 czerwca 1971, wejście do służby 16 lutego 1975 zatonął 10 maja 1982 po trafieniu pociskiem przeciwokrętowym AM39 Exocet
  • HMS Birmingham (D86) – wodowany 30 lipca 1973, wejście do służby 3 grudnia 1976, wycofany ze służby 31 grudnia 1999 sprzedany na złom w 2000
  • HMS Newcastle (D87) – wodowany 24 kwietnia 1975, wejście do służby 23 marca 1978, wycofany ze służby w 2005
  • HMS Glasgow (D88) – wodowany 14 kwietnia 1976, wejście do służby 25 maja 1977, wycofany ze służby w 2005
  • HMS Cardiff (D108) – wodowany 22 lutego 1974, wejście do służby 24 września 1979, wycofany ze służby w 2005
  • HMS Coventry (D118) – wodowany 21 czerwca 1974, wejście do służby 20 października 1978, zatonął 25 maja 1982 po trafieniu trzema bombami lotniczymi wagomiaru 250 kg

• Druga seria produkcyjna
  • HMS Exeter (D89) – wodowany 25 kwietnia 1978, wejście do służby 18 września 1980, wycofany ze służby w 2009
  • HMS Southampton (D90) – wodowany 29 stycznia 1979, wejście do służby 31 października 1981, wycofany ze służby w 2009
  • HMS Nottingham (D91) – wodowany 18 lutego 1980, wejście do służby 8 kwietnia 1983, wycofany ze służby w 2010
  • HMS Liverpool (D92) – wodowany 25 września 1980, wejście do służby 9 lipca 1982, wycofany ze służby w 2012
• Trzecia seria produkcyjna
  • HMS Manchester (D95) – wodowany 24 listopada 1980, wejście do służby 16 grudnia 1982, wycofany ze służby w 2011
  • HMS Gloucester (D96) – wodowany 2 listopada 1982, wejście do służby 11 września 1985, wycofany ze służby 30 czerwca 2011
  • HMS Edinburgh (D97) – wodowany 14 kwietnia 1983, wejście do służby 17 grudnia 1985, wycofany ze służby 6 czerwca 2013^[1]
  • HMS York (D98) – wodowany 21 czerwca 1982, wejście do służby 9 sierpnia 1985, wycofany ze służby w 2012
• Okręty zbudowane dla Argentyny (pierwsza seria)
  • Hercules (B-52) – wodowany 24 października 1972, wejście do służby 12 lipca 1976, w służbie jako transportowiec
  • Santisima Trinidad (D2) – wodowany 9 listopada 1974, wejście do służby 1 lipca 1981, wycofany ze służby w 2004, zatonął w bazie Puerto Belgrano w 2013

Przypisy