Niszczyciele typu Annapolis

Niszczyciele typu Annapolis

HMCS „Annapolis”
Kraj budowy	Kanada
Użytkownicy	Royal Canadian Navy
Wejście do służby	1964
Wycofanie	1996-1998
Zbudowane okręty	2
Okręty w służbie	0
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	3420 t
Długość	111,6 m
Szerokość	12,8 m
Zanurzenie	6,9 m
Napęd	dwa zespoły turbin parowych English Electric, 2 śruby
Prędkość	28 węzłów
Załoga	228
Uzbrojenie	początkowo: 1 podwójna armata FMC 3"/50 Mk 33 1 wyrzutnia torped Limbo Mk 10 1 wyrzutnia torped Mk 4 po DELEX: 1 podwójna armata FMC 3"/50 Mk 33 2 potrójne wyrzutnie torped Mark 44 i Mark 46 Mod 5
Wyposażenie lotnicze	1 śmigłowiec CH-124 Sea King

Niszczyciele typu Annapolis – typ dwóch kanadyjskich niszczycieli, które weszły do służby w Royal Canadian Navy w latach 60. XX wieku. W 1982 roku oba okręty zostały zmodernizowane w ramach programu DELEX (DEstroyer Life EXtension, z ang. „przedłużanie żywotności niszczycieli”). Okręty otrzymały nowe systemy radarowe, hydrolokatory, wyposażenie radiotelekomunikacyjne i elektroniczne oraz uzbrojenie.

Przez znaczną część służby okręt HMCS „Annapolis” operował na Pacyfiku, z portem macierzystym w Esquimalt w Kolumbii Brytyjskiej, a HMCS „Nipigon” na Atlantyku, z portem macierzystym w Halifax w Nowej Szkocji.

Okręty zostały wycofane ze służby w latach 1996-1998.

HMCS „Nipigon” był ostatnim okrętem z napędem parowym służącym w Kanadyjskich Siłach Zbrojnych.

Okręty

• HMCS „Annapolis” (DDH 265)
• HMCS „Nipigon” (DDH 266)

Bibliografia

• Niszczyciele typu Annapolis na stronie Haze Gray. [dostęp 2009-07-23].