Niszczyciele typu E/F

Niszczyciele typu E/F
Ilustracja
Brytyjski niszczyciel HMS „Fortune”
Kraj budowy Wielka Brytania
Użytkownicy Royal Navy
 Royal Canadian Navy
 Polemiko Naftiko
 Dominikana
Wejście do służby1934-1935
Zbudowane okręty18
Dane taktyczno-techniczne
Wypornośćstandardowa: 1405-1427 t
pełna: 1940-1971 t
Długość100,28 m
Szerokość10,13 m
Zanurzenie3,81 m
Napędturbiny parowe o mocy łącznej 19 000 KM, 3 kotły parowe Admiralicji, 2 śruby
Prędkość36 węzłów
Zasięg6350 mil morskich przy prędkości 15 węzłów
Załoga145
Uzbrojenie4 działa 120 mm Mark IX
8 kmów 13 mm (2x4)
8 wt 530 mm
zrzutnia 20 (bg)
Brytyjski niszczyciel HMS „Electra” należący do typu E/F

Niszczyciele typu E/F – seria 18 niszczycieli marynarki brytyjskiej Royal Navy, należących do licznej grupy typów A-I, które służyły podczas drugiej wojny światowej. Niszczyciele typu E zostały zamówione przez Royal Navy w roku 1931, podczas gdy niszczyciele typu F w roku następnym. Trzy z nich zostały w trakcie trwania działań przekazane Royal Canadian Navy, jeden Marynarce Wojennej Grecji, a jeden Marynarce Wojennej Dominikany. Zwodowane w większości w roku 1933 weszły do służby w latach 1934-1935 i brały udział w działaniach na wielu teatrach wojny. Dziewięć z nich stracono.

Budowa

Niszczyciele tych typów budowano w oparciu o projekt zmodyfikowanego kadłuba typu C i były odeń nieco większe. ASDIC był sprzężony z pojedynczą wyrzutnią bomb głębinowych (20 pocisków). Po raz pierwszy od programu budowy niszczycieli typu A z roku 1927, zaprojektowano większe lidery flotylli, przedłużone tak, by między kominami mogło zmieścić się dodatkowe działo 120 mm, a pod pokładem trzecia kotłownia[1]. Lidery nie były przeznaczone do poławiania lub stawiania min.

Okręty

Typ E

OkrętNumer bocznyStoczniaOddany do służbyLos okrętu
HMS „Echo”H 23William Denny & Brothers, Dumbarton22 paźdz. 1934Przekazany Grecji jako „Navarinon”, 1944
HMS „Eclipse”H 08William Denny & Brothers, Dumbarton29 listopada 1934Zatonął na minie koło wyspy Kalimnos
24 paźdz. 1943
HMS „Electra”H 27Hawthorn Leslie & Co., Hebburn13 września 1934Zatopiony na Morzu Jawajskim
27 lutego 1942
HMS „Encounter”H 10Hawthorn Leslie & Co., Hebburn2 listopada 1934Uszkodzony 1 marca 1942
na Morzu Jawajskim; złomowany
HMS „Escapade”H 17Scotts Shipbuilding & Engineering Co., Greenock30 sierpnia 1934Sprzedany G & W Brunton, Grangemouth
złomowany w sierpniu 1947
HMS „Escort”H 66Scotts Shipbuilding & Engineering Co., Greenock30 paźdz. 1934Storpedowany przez włoski okręt podwodny 8 lipca 1940
zatonął 11 lipca podczas holowania
HMS „Esk”H 15Swan Hunter & Wigham Richardson, Wallsend28 września 1934Zatonął na minie w pobliżu Texel
31 sierpnia 1940
HMS „Express”H 61Swan Hunter & Wigham Richardson, Wallsend2 listopada 1934Przekazany Royal Canadian Navy
jako HMCS „Gatineau”, 1943
HMS „Exmouth” (lider flotylli)H 02HM Dockyard, Portsmouth9 listopada 1934Zatopiony przez U-Boota w Moray Firth
21 stycznia 1940

Typ F

OkrętNumer bocznyStoczniaOddany do służbyLos okrętu
HMS „Fame”H 78Parsons Marine Steam Turbine Co., Wallsend26 kwietnia 1935Przekazany do Dominikany jako „Generalissimo”, luty 1949
HMS „Fearless”H 67Cammell Laird & Co., Birkenhead22 grudnia 1934Storpedowany przez włoski samolot 12 lipca 1941; samozatopiony 23 lipca
HMS „Firedrake”H 79Parsons Marine Steam Turbine Co., Wallsend30 maja 1935Zatopiony przez U-211 4 stycznia 1943[1]
HMS „Foresight”H 68Cammell Laird & Co., Birkenhead15 maja 1935Storpedowany przez samoloty włoskie i zatopiony 12 sierpnia 1942
HMS „Forester”H 74J. Samuel White & Co., Cowes29 marca 1935Sprzedany 22 stycznia 1946; złomowany w Rosyth w czerwcu 1947
HMS „Fortune”H 70John Brown & Co., Clydebank27 kwietnia 1935Przekazany Royal Canadian Navy jako HMCS „Saskatchewan” 31 maja 1943
HMS „Foxhound”H 69John Brown & Co., Clydebank6 czerwca 1935przekazany Royal Canadian Navy jako HMCS „Qu'Appelle” 8 lutego 1944
HMS „Fury”H 76J. Samuel White & Co., Cowes18 maja 1935Uszkodzony na minie u brzegów Normandii 21 czerwca 1944; złomowany 18 września 1944
HMS „Faulknor” (lider flotylli)H 62Yarrow & Co., Scotstoun24 maja 1935Sprzedany 22 stycznia 1946; złomowany w Milford Haven w kwietniu 1946

Przypisy

  1. a b M.J. Whitley, Destroyers of World War Two, s.103.

Bibliografia

  • John English: Amazon to Ivanhoe:British Standard Destroyers of the 1930s. Kendal, England: World Ship Society, 1993. ISBN 0-905617-64-9.
  • M. J. Whitley: Destroyers of World War 2. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 2002. ISBN 0-87021-326-1.

Media użyte na tej stronie

Flag of the Dominican Republic.svg
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
HMS Electra.jpg
British destroyer HMS Electra underway, at sea. Members of the crew are on parade on deck.
HMS Fortune 1943 IWM FL 13249.jpg
Photograph of British F class destroyer HMS Fortune.