Niszczyciele typu Forrest Sherman
 | |
| Kraj budowy |  Stany Zjednoczone |
|---|---|
| Użytkownicy | US Navy |
| Wejście do służby | 1955 |
| Zbudowane okręty | 18 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | standardowa: 2800 t pełna: 4050 t |
| Długość | 127 m |
| Szerokość | 13,7 m |
| Zanurzenie | 6,7 m |
| Napęd | 2 turbiny parowe o mocy 70 000 KM |
| Prędkość | 32 węzły |
| Załoga | 335 |
| Uzbrojenie | Po zbudowaniu 3 działa 127 mm 4 działa 76 mm poczwórna wyrzutnia torped kaliber 533 mm miotacz bomb głębinowych |
Niszczyciele typu Forrest Sherman – amerykańskie niszczyciele, zbudowane w liczbie osiemnastu jednostek. Były to pierwsze amerykańskie niszczyciele zbudowane po II wojnie światowej i jednocześnie ostatnie amerykańskie niszczyciele o uzbrojeniu klasycznym (artyleryjskim). Od pierwszej jednostki serii znane są także jako typ DD-931.
Historia
Niszczyciele typu Forrest Sherman zostały zaprojektowane pod koniec lat 40. Nowy projekt posiadał najnowocześniejsze ówczesne wyposażenie techniczne, także warunki bytowe dla załogi zostały znacznie polepszone w porównaniu z niszczycielami budowy wojennej. Czołowy okręt, od którego wziął nazwę typ, został nazwany na cześć zmarłego w 1951 admirała Forresta Shermana. Były to ostatnie amerykańskie niszczyciele o uzbrojeniu klasycznym – kolejny typ Charles F. Adams, rozwinięty z Forrest Sherman, był już niszczycielem rakietowym.
Okręty typu Forrest Sherman przeszły znaczące modernizacje w latach 60. i wczesnych 70 XX w. Między innymi, usunięto miotacze bomb głębinowych i działa przeciwlotnicze 76 mm. Dotychczasowe wyrzutnie torpedowe zostały zastąpione przez nowe trzyrurowe wyrzutnie lekkich torped kalibru 324 mm przeciw okrętom podwodnym.
Osiem okrętów tego typu zostało zmodernizowanych dla zwiększenia zdolności zwalczania okrętów podwodnych i wyposażonych w ośmioprowadnicową wyrzutnię rakietotorped ASROC, w miejsce działa nr 2 artylerii głównej 127 mm, oraz sonar o zmiennej głębokości zanurzenia.
Dalsze cztery okręty "John Paul Jones" (DD-932), "Parsons" (DD-949), "Decatur" (DD-936) i "Somers" (DD-947) zostały w latach 1965-67 przebudowane na niszczyciele rakietowe, określane jako typ Decatur.
Głównymi epizodami służby niszczycieli tego typu była blokada Kuby podczas kryzysu kubańskiego w 1962, a następnie udział w wojnie wietnamskiej (1964-1972), gdzie ostrzeliwały cele lądowe. Niszczyciel "Turner Joy" (DD-951) wziął udział w incydencie w Zatoce Tonkińskiej 4 sierpnia 1964 (domniemanym ataku wietnamskich kutrów).
Okręty typu Forrest Sherman wycofano z marynarki amerykańskiej (US Navy) do lat 1982-1983. Część z nich zatopiono później jako okręty-cele. Obecnie "Edson" (DD-946) jest zachowany jako okręt muzeum w Nowym Jorku, "Turner Joy" (DD-951) w Bremerton, a "Barry" (DD-933) w Waszyngtonie.
Uzbrojenie
- 3 pojedyncze armaty uniwersalne Mk 42 kalibru 127 mm (długość lufy L/54) w jednej wieży na dziobie i dwóch wieżach na rufie
- 4 armaty przeciwlotnicze Mk 33 kalibru 76 mm (zdjęte w latach 60.)
- poczwórna wyrzutnia torpedowa kalibru 533 mm (w latach 60. zastąpione przez dwie trzyrurowe wyrzutnie torpedowe Mk 32 kalibru 324 mm dla torped przeciw okrętom podwodnym)
- 2 miotacze bomb głębinowych Mark 10/11 Hedgehog (zdjęte w latach 60.)
Okręty modernizowane do standardu zwalczania okrętów podwodnych:
- 2 pojedyncze armaty uniwersalne Mk 42 kalibru 127 mm w jednej wieży na dziobie i jednej na rufie
- ośmioprowadnicowa wyrzutnia rakietotorped ASROC
- dwie trzyrurowe wyrzutnie torpedowe Mk 32 kalibru 324 mm dla torped przeciw okrętom podwodnym
Okręty przebudowane na niszczyciele rakietowe:
- 1 armata uniwersalna Mk 42 kalibru 127 mm w wieży na dziobie
- jedna jednoprowadnicowa wyrzutnia Mk 13 kierowanych przeciwlotniczych pocisków rakietowych RIM-24 Tartar
- ośmioprowadnicowa wyrzutnia rakietotorped ASROC
- dwie trzyrurowe wyrzutnie torpedowe Mk 32 kalibru 324 mm dla torped przeciw okrętom podwodnym
Wyposażenie elektroniczne
- stacje radiolokacyjne dozoru powietrznego, dozoru ogólnego, kierowania ogniem artylerii, podkilowa stacja hydrolokacyjna, systemy walki radioelektronicznej
Okręty typu Forrest Sherman
(w nawiasach daty wodowania / wejścia do służby)
- DD-931 Forrest Sherman (5. 2. 1955 / 9. 11. 1955)
- DD-932 John Paul Jones (7. 5. 1955 / 5. 4. 1956)
- DD-933 Barry (1. 10. 1955 / 9. 7. 1956)
- DD-936 Decatur (15. 12. 1955 / 7. 12. 1956)
- DD-937 Davis (28. 3. 1956 / 28. 2. 1957)
- DD-938 Jonas Ingram (7. 8. 1956 / 19. 7. 1957)
- DD-940 Manley (12. 4. 1956 / 1. 2. 1957)
- DD-941 Dupont (8. 9. 1956 / 1. 7. 1957)
- DD-942 Bigelow (2.2.1957 / 8.11.1957)
- DD-943 Blandy (19.12.1956 / 26.11.1957)
- DD-944 Mullinnix (18.3.1957 / 7.3.1958)
- DD-945 Hull (10.8.1957 / 3.7.1958)
- DD-946 Edson (4.1.1958 / 3.4.1959)
- DD-947 Somers (30.5.1958 / 9.4.1959)
- DD-948 Morton (23.5.1958 / 26.5.1959)
- DD-949 Parsons (19.8.1958 / 29.10.1959)
- DD-950 Richard S. Edwards (24.9.1957 / 5.2.1959)
- DD-951 Turner Joy (5.5.1958 / 3.8.1959)
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The U.S. Navy destroyer USS Barry (DD-933) in 1971.