Niszczyciele typu Gearing

Niszczyciele typu Gearing
Ilustracja
USS „Hanson” (DD-832)
Stocznia

Bath Iron Works, Bethlehem Steel, Fore River Shipyard

Planowane okręty

152

Zbudowane okręty

98

Okręty w służbie

0

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa – 2616 ton,
pełna – 3460

Długość

119 metrów

Szerokość

12,5 metra

Zanurzenie

4,4 metra

Napęd

2 śruby, turbiny parowe General Electric, 4 kotły, 60 000 koni parowych

Prędkość

36,8 węzłów

Zasięg

4500 mil morskich przy prędkości 20 węzłów

Uzbrojenie

6 x 127 mm Mark 12 (3xII)
12 x 40 mm Bofors

Niszczyciele typu Gearing – typ niszczycieli amerykańskich pochodzący z okresu końca II wojny światowej, kiedy Stany Zjednoczone potrzebowały niszczycieli o większym zasięgu i z większymi zdolnościami zwalczania samolotów w porównaniu do tego co oferowały okręty typu Allen M. Sumner. Zmiany dokonano, zwiększając długość kadłuba projektu Sumner o 4 metry w środkowej części. Pierwszym okrętem tego zmodyfikowanego typu Sumner był „Gearing” (DD-710).

W późnych latach 50. XX wieku wiele z niszczycieli typu Gearing przeszło znaczącą modernizację, znaną jako FRAM I, która miała na celu zwiększenie zdolności zwalczania okrętów podwodnych kosztem zdolności zwalczania samolotów. W 1962 roku, okręty tego typu brały udział w amerykańskiej operacji poszukiwania radzieckich okrętów podwodnych w trakcie „kryzysu kubańskiego”. Między innymi, USS „Charles P. Cecil” (DD-835) wykrył radziecki okręt B-36 projektu 641 (NATO: Foxtrot)[1].

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Jan Drent: Confrontation in the Sargasso Sea: Soviet Submarines During the Cuban Missile Crisis. [w:] The Northern Mariner / Le marin du nord, XIII, No. 3 [on-line]. lipiec 2003. [dostęp 2011-05-10]. (ang.).
Niszczyciele typu Gearing
  • „Gearing”
  • „Eugene A. Greene”
  • „Gyatt”
  • „Kenneth D. Bailey”
  • „William R. Rush”
  • „William M. Wood”
  • „Wiltsie”
  • „Theodore E. Chandler”
  • „Hamner”
  • „Epperson”
  • „Frank Knox”
  • „Southerland”
  • „William C. Lawe”
  • „Lloyd Thomas”
  • „Keppler”
  • „Lansdale”
  • „Seymour D. Owens”
  • „Rowan”
  • „Gurke”
  • „McKean”
  • „Henderson”
  • „Richard B. Anderson”
  • „James E. Kyes”
  • „Hollister”
  • „Eversole”
  • „Shelton”
  • „Seaman”
  • „Chevalier”
  • „Higbee”
  • „Benner”
  • „Dennis J. Buckley”
  • „Corry”
  • „New”
  • „Holder”
  • „Rich”
  • „Johnston”
  • „Robert H. McCard”
  • „Samuel B. Roberts”
  • „Basilone”
  • „Carpenter”
  • „Agerholm”
  • „Robert A. Owens”
  • „Timmerman”
  • „Myles C. Fox”
  • „Everett F. Larson”
  • „Goodrich”
  • „Hanson”
  • „Herbert J. Thomas”
  • „Turner”
  • „Charles P. Cecil”
  • „George K. MacKenzie”
  • „Sarsfield”
  • „Ernest G. Small”
  • „Power”
  • „Glennon”
  • „Noa”
  • „Fiske”
  • „Warrington”
  • „Perry”
  • „Bausell”
  • „Ozbourn”
  • „Robert L. Wilson”
  • „Witek”
  • „Richard E. Kraus”
  • „Joseph P. Kennedy, Jr.”
  • „Rupertus”
  • „Leonard F. Mason”
  • „Charles H. Roan”
  • „Fred T. Berry”
  • „Norris”
  • „McCaffery”
  • „Harwood”
  • „Vogelgesang”
  • „Steinaker”
  • „Harold J. Ellison”
  • „Charles R. Ware”
  • „Cone”
  • „Stribling”
  • „Brownson”
  • „Arnold J. Isbell”
  • „Fechteler”
  • „Damato”
  • „Forrest Royal”
  • „Hawkins”
  • „Duncan”
  • „Henry W. Tucker”
  • „Rogers”
  • „Perkins”
  • „Vesole”
  • „Leary”
  • „Dyess”
  • „Bordelon”
  • „Furse”
  • „Newman K. Perry”
  • „Floyd B. Parks”
  • „John R. Craig”
  • „Orleck”
  • „Brinkley Bass”
  • „Stickell”
  • „O'Hare”
  • „Meredith”

Media użyte na tej stronie

USS Hanson (DD-832) returning to San Diego on 4 August 1971.jpg
The U.S. Navy destroyer USS Hanson (DD-832) returning to San Diego, California (USA), from her 1971 Western Pacific deployment, on 4 August 1971.