No Mercy (2016)
| Motyw muzyczny | „No Mercy” od Kit | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data | 9 października 2016 | |||
| Hala | Golden 1 Center | |||
| Miejsce | ||||
| Gale WWE Network – chronologicznie | ||||
| ||||
| WWE No Mercy – chronologicznie | ||||
| ||||
No Mercy (2016) było gala wrestlingu, zorganizowaną przez brand SmackDown federacji WWE. Odbyła się 9 października 2016 w Golden 1 Center w Sacramento w Kalifornii[1]. Była to dwunasta i pierwsza od 2008 gala z cyklu WWE No Mercy.
Produkcja
No Mercy oferowało walki profesjonalnego profesjonalnego wrestlingu z udziałem różnych wrestlerów z istniejących oskryptowanych rywalizacji i storyline’ów, które są kreowane na tygodniówce WWE, SmackDown Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[2][3].
Rywalizacje
AJ Styles vs. Dean Ambrose vs. John Cena
Na SummerSlam AJ Styles pokonał Johna Cenę[4], a na Backlash zdobył WWE World Championship w walce z Deanem Ambrosem[5]. Dwa dni po Backlash Cena zaczął domagać się rewanżu i szansy na zdobycie mistrzostwa. Również Ambrose postanowił wykorzystać swoje prawo do rewanżu, co doprowadziło do konfliktu między zawodnikami i ogłoszenia trzyosobowego Triple Threat matchu o WWE World Championship na No Mercy. Tej samej nocy Cena i Ambrose pokonali AJ'a Stylesa i The Miza w starciu drużynowym. Po walce Ambrose zaatakował Cenę[6], a tydzień później pokonał go w pojedynku singlowym. Styles zaatakował obydwu rywali, na co zareagował Generalny Menedżer SmackDown Daniel Bryan, bookując starcie między Stylesem a Ambrosem na następny odcinek niebieskiej tygodniówki[7]. 27 września Styles obronił tytuł w walce z Ambrosem dzięki interwencji Johna Ceny[8]. Na ostatnim odcinku SmackDown przed No Mercy wszyscy trzej uczestnicy walki wieczoru gali wdali się w bójkę, z której zwycięsko wyszedł Dean Ambrose[9].
Becky Lynch vs. Alexa Bliss
Na Backlash Becky Lynch pokonała Alexę Bliss, Carmellę, Naomi, Natalyę i Nikki Bellę w Six-Pack Elimination Challenge'u, stając się pierwszą posiadaczką WWE SmackDown Women's Championship[10]. 13 września Alexa Bliss pokonała pozostałe cztery uczestniczki walki na Backlash, zyskując miano pretendenckie do mistrzostwa kobiet[6]. Do konfrontacji między Bliss i Lynch doszło tydzień później, podczas podpisywania kontraktu na walkę[7]. 4 października Bliss i Carmella pokonały Lynch i Nikki Bellę w starciu drużynowym[9].
Heath Slater i Rhyno vs. The Usos
Również na Backlash Heath Slater i Rhyno pokonali The Usos w finale turnieju o WWE SmackDown Tag Team Championship[11]. 20 września The Usos pokonali American Alpha w walce o miana pretendenckie do mistrzostwa drużynowego[7].
The Miz vs. Dolph Ziggler
Na Backlash The Miz pokonał Dolpha Zigglera w walce o WWE Intercontinental Championship dzięki interwencji Maryse[12]. Dwa tygodnie później Miz ponownie nieczysto pokonał Zigglera[7]. Ziggler zdecydował się postawić swoją karierę na szali w zamian za kolejną szansę na zdobycie mistrzostwa. Miz przyjął wyzwanie[8], a 4 października przedstawił film obrazujący upokarzające momenty kariery Zigglera, w tym z czasów, kiedy był członkiem The Spirit Squadu. Miz zaprosił do ringu dwóch byłych członków frakcji, którzy wpierw wydrwili Zigglera, a następnie zaatakowali go. Mimo przewagi liczebnej przeciwników Ziggler zdołał wyjść zwycięsko z bójki[9].
Bray Wyatt vs. Randy Orton
Również na Backlash Bray Wyatt zaatakował Randy'ego Ortona za kulisami przed walką. Orton nie był w stanie walczyć, toteż zmuszony został oddać starcie walkowerem[13]. W następnych tygodniach rywale prowokowali się nawzajem, co spowodowało ogłoszenie ich walki na No Mercy.
Carmella vs. Nikki Bella
23 sierpnia Carmella zaatakowała Nikki Bellę przed ich walką oraz podczas show Talking Smack[14]. Bella ponownie stała się ofiarą Carmelli podczas odcinka SmackDown z 4 października[9]. Wkrótce ogłoszono, że rywalki zmierzą się ze sobą na No Mercy[15].
Jack Swagger vs. Baron Corbin
13 września przenoszący się z Raw do SmackDown Jack Swagger skonfrontował się z Baronem Corbinem[6]. 4 października Swagger nieczysto pokonał Corbina[9], wskutek czego ogłoszono, że walka rewanżowa pomiędzy zawodnikami odbędzie się w pre-showie No Mercy[16].
Lista walk
| Nr | Wyniki | Stypulacje | |
|---|---|---|---|
| 1P | American Alpha (Chad Gable i Jason Jordan) i The Hype Bros (Zack Ryder i Mojo Rawley) pokonali The Vaudevillains (Aidena Englisha i Simona Gotcha) i The Ascension (Konnora i Viktora) | Tag Team match[17] | |
| 2 | AJ Styles (c) pokonał Deana Ambrose'a i Johna Cenę | Triple Threat match o WWE World Championship[18][17] | |
| 3 | Nikki Bella pokonała Carmellę | Singles match[15][17] | |
| 4 | Heath Slater i Rhyno (c) pokonali The Usos (Jimmy i Jey Uso) | Tag Team match o WWE SmackDown Tag Team Championship[19][17] | |
| 5 | Baron Corbin pokonał Jacka Swaggera | Singles match[16][17] | |
| 6 | Naomi pokonała Alexę Bliss | Singles match[17] | |
| 7 | Dolph Ziggler pokonał The Miza (c) (z Maryse) | Singles match o WWE Intercontinental Championship[20][17] Jeśli Ziggler przegra, będzie musiał odejść na emeryturę. | |
| 8 | Bray Wyatt pokonał Randy'ego Ortona | Singles match[21][17] | |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show | |||
Zobacz też
- Lista gal WWE Network
- Lista gal pay-per-view federacji WWE
- WWE No Mercy
Przypisy
- ↑ Get tickets for No Mercy in Sacramento, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
- ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
- ↑ Could AJ Styles defeat John Cena without the help of his Club cohorts?, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ A questionable new low for Styles leads to a controversial championship conclusion, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b c WWE SmackDown results, Sept. 13, 2016: Ambrose betrays the Cenation with Dirty Deeds, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b c d WWE SmackDown LIVE, Sept. 20. 2016: Ambrose pins Cena as Styles’ wrath sparked WWE Title Match next week, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b WWE SmackDown LIVE, Sept. 27, 2016: Cena makes his presence known in WWE World Title main event, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b c d e WWE SmackDown Live results, Oct. 4, 2016: Styles, Cena and Ambrose’s face off turned frantic en route to No Mercy, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Who stands as the inaugural SmackDown Women’s Champion?, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Heath Slater & Rhyno capture the SmackDown Tag Team Titles, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Ziggler gets blindsided in Intercontinental Title clash, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Madness reigns as Kane steps up to take on Bray Wyatt with no holds barred, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ WWE SmackDown Live results, Aug. 23, 2016: No. 1 contender AJ Styles denied Ziggler a WWE World Title opportunity, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b Nikki Bella vs. Carmella. wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b Jack Swagger vs. Baron Corbin (Kickoff Match). wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ a b c d e f g h Marc Middleton: WWE No Mercy Live Results, Your Feedback And Viewing Party. wrestlinginc.com, 2016-10-09. [dostęp 2016-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)].
- ↑ WWE World Champion AJ Styles vs. Dean Ambrose vs. John Cena. wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ SmackDown Tag Team Champions Heath Slater & Rhyno vs. The Usos. wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Intercontinental Champion The Miz vs. Dolph Ziggler (If Ziggler loses, he must retire). wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Randy Orton vs. Bray Wyatt. wwe.com. [dostęp 2016-10-08].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Miguel Discart, Licencja: CC BY-SA 2.0
Dolph Ziggler in April 2016