Nolan Ryan

Nolan Ryan

miotacz
Pełne imię i nazwisko	Lynn Nolan Ryan, Jr.
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1947 Refugio
Odbijał	prawą
Rzucał	prawą
Debiut	11 września 1966
Ostatni występ	22 września 1993
Statystyki
Win–loss record	324–292
ERA	3,19
Strikeouty	5714 (rekord w MLB)
Kariera klubowa
Lata Kluby 1966, 1968–1971 New York Mets 1972–1979 California Angels 1980–1988 Houston Astros 1989–1993 Texas Rangers
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia	1999
Głosów	98,8% (1. głosowanie)
Metoda elekcji	BBWAA

Lynn Nolan Ryan, Jr. (ur. 31 stycznia 1947) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 27 sezonów w Major League Baseball.

Ryan podczas gry w szkolnej drużynie baseballowej Alvin Yellowjackets w latach 1963–1965, był obserwowany przez skautów zespołów MLB^[1]. W czerwcu 1965 podpisał kontrakt z New York Mets, w którym zadebiutował 11 września 1966 mając 19 lat^[2][3]. W 1969 zagrał w jednym meczu World Series, w których Mets pokonali faworyzowany Baltimore Orioles 4–1^[4].

W grudniu 1971 w ramach wymiany zawodników przeszedł do California Angels^[2]. W 1972 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy zaliczył najwięcej strikeoutów w lidze (w tej klasyfikacji zwyciężał jeszcze dziesięciokrotnie w latach 1973–1974, 1976–1979, 1987–1990)^[3]. Po zakończeniu sezonu 1979 podpisał kontrakt jako wolny agent z Houston Astros^[2]. W 1981 i 1987 miał najlepszy w lidze wskaźnik ERA (1,69 i 2,76)^[3]. W grudniu 1988 został zawodnikiem Texas Rangers^[2].

22 sierpnia 1989 w meczu przeciwko Oakland Athletics zaliczył 5000. strikeout (jako jedyny miotacz w historii MLB przekroczył ten pułap), zaś 31 lipca 1991 w spotkaniu z Milwaukee Brewers zaliczył 300. wygraną w karierze^[5]. Karierę zawodniczą zakończył w 1993 w wieku 46 lat^[3]. Rozegrał najwięcej w historii MLB no-hitterów (7) i jest rekordzistą pod względem liczby zaliczonych strikeoutów (5714)^[6]. W 1999 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame^[6].

Przypisy