Norbert Bergh-Trips
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1938–1945 |
Formacja | |
Stanowiska | komendant więzienia na Pawiaku |
Norbert Bergh-Trips, także von Bergh-Trips, Bergh von Trips, Berg-Trips, Bergh Tripps (ur. 18 stycznia 1912 w Grazu, zm. 6 czerwca 1980 tamże) – SS Obersturmführer, funkcjonariusz Gestapo w okupowanej Warszawie, ostatni komendant Pawiaka.
Życiorys
Urodził się w Austrii, którą opuścił w 1933, aby dołączyć do niemieckiej partii NSDAP. Wstąpił także do SS otrzymując numer 281 072.[1] W 1936 został zatrudniony w Kriminalpolizei (Kripo) w Berlinie. W 1938 został przyjęty do pracy w Gestapo. W dniu 29 stycznia 1941 otrzymał awans na SS-Obersturmführera. W Warszawie był szefem referatów C i D (05.12.1942-1944) w Wydziale IV KdS Warschau (odpowiednik Gestapo w Urzędzie Komendanta Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa Dystryktu Warszawskiego) Od 16 lipca do 21 sierpnia 1944 był ostatnim komendantem więzienia na ulicy Pawiej. Był odpowiedzialny za zbrodnie w okupowanej Warszawie. Wraz z Obersturmführerem Walterem Witosskiem[2] w latach 1943-1944 wielokrotnie kierował publicznymi egzekucjami więźniów w ruinach getta oraz warszawskich ulicach.[3]
Po 1945 nie został pociągnięty do odpowiedzialności za swoje zbrodnie w czasie wojny. W czasie wieloletniego procesu Ludwiga Hahna przed Wyższym Sądem Krajowym w Hamburgu składał zeznania w charakterze świadka obrony[4].
Przypisy
- ↑ Norbert Bergh-Trips na liście "Numery członków SS od 281 000 do 281 999".
- ↑ Leon Wanat, "Za murami Pawiaka", Książka i Wiedza, 1972, str.212.
- ↑ Władysław Bartoszewski, "Warszawski pierścień śmierci 1939-1944", Warszawa: Interpress, 1970, s.431..
- ↑ Tadeusz Kur: Sprawiedliwość pobłażliwa. Proces kata Warszawy Ludwiga Hahna w Hamburgu. Warszawa: wydawnictwo MON, 1975
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Rama, Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches to the CO-rank “SS-Obersturmfuehrer” until 1945.