Norbert Bisky

© Oliver Mark, CC BY-SA 4.0

Norbert Bisky, Berlin 2007

Norbert Bisky (ur. 10 października 1970 w Lipsku) – niemiecki malarz współczesny. Uważany jest za współczesnych przedstawicieli figuratywizmu w malarstwie niemieckim.^[1][2][3]

Jest synem polityka lewicy Lothara Bisky’ego, młodszym bratem dziennikarza i pisarza Jensa Bisky’ego oraz starszym bratem zmarłego w roku 2008 Stefana Bisky’ego.

Norbert Bisky urodził się i dorastał w Niemieckiej Republice Demokratycznej^[4] w rodzinie działacza Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec. W roku 1990 rozpoczął studia germanistyki i historii sztuki na Uniwersytecie im. Humboldta w Berlinie. Po trzech latach studiów przeniósł się do Wolnej Szkoły Sztuki (Freie Kunstschule Berlin) i zdecydował poświęcić się malarstwu. W roku 1995 przebywał w Hiszpanii na stypendium programu Erasmus na wydziale sztuk pięknych Uniwersytetu Complutense w Madrycie. W latach 1994-1999 studiował pod kierunkiem Georga Baselitza na Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, uczestniczył w Międzynarodowej Akademii Letniej w Salzburgu (Internationale Sommerakademie Salzburg) u Jima Dine’go, a następnie ukończył w roku 1999 kurs mistrzowski u Georga Baselitza.

W latach 2008–2010 był gościnnym profesorem na Haute École d’Art et de Design w Genewie. A w latach 2016 – 2018 na Hochschule für Bildende Künste Braunschweig.^[5][6] W roku 2015 r. zamienił studia na Ereza Israeli z Tel Awiwu na trzy miesiące.^[7]

Twórczość

Początkowo tworzył Bisky obrazy olejne utrzymane w jasnej kolorystyce, które sam określił jako „wyprane w proszku do płukania Lenor”. Obrazy te przedstawiały młodych wysportowanych mężczyzn na tle dziewiczej przyrody. Krytycy wskazywali na podobieństwo do malarstwa oficjalnego III Rzeszy i realizmu socjalistycznego, w tym do malarstwa Aleksandra Dejneki i estetyki filmów Leni Riefenstahl, czemu sam malarz gwałtownie zaprzeczał. Bisky raczej nawiązuje swoim stylem do przetworzonych wspomnień z dzieciństwa malując „obrazy raju” i „fałszywe obietnice” w olśniewające jasne obrazy wyidealizowanych ciał i nietkniętej przyrody.^[8]

Obecnie maluje wielkoformatowe obrazy nawiązujące do różnych kierunków sztuki od Renesansu do Pop-artu. W późniejszych latach wielkoformatowe obrazy Bisky'ego, często przedstawiające nastolatków, coraz częściej przesuwały się w stronę ciemniejszych tematów. Strata osobista, doświadczenie terroru, podróże do Brazylii i doniesienia mediów zainspirowały go do zbadania takich tematów, jak przemoc, seksualność i zniszczenie symbolizowane przez postacie, w wielu przypadkach unoszące się, spadające lub upadające bez żadnej osi grawitacyjnej.^[9][10] Ugruntowane w świadomości publicznej za pomocą obrazów medialnych po atakach 11 września, te spadające postacie badają przemijalność młodzieży, utratę autonomii, izolację i rozpad współczesnej cywilizacji. Estetyczny zgiełk otaczający postacie jest przerywany obcym zapyleniem wskazówek z chrześcijańskiej ideologii, historii sztuki, kultury gejowskiej, pornografii i apokaliptycznych wizji.^[11][12] Dzięki temu Bisky przekazuje na płótnie wrażenie niestabilności, które wyraźnie rezonują z naszym współczesnym stanem rzeczy.^[13]

W maju 2013 roku Norbert Bisky stworzył swój pierwszy scenograficzny utwór „Masse” Berlin State Ballet, który miał swoją premierę w legendarnym berlińskim klubie nocnym Berghain i był tematem telewizyjnego filmu dokumentalnego niemieckiej reżyserki Nicole Graf.^[14] Od maja 2017 r. wielkoformatowy obraz Norberta Bisky „Vertigo” jest eksponowany w holu wejściowym Berghaina w ramach koncepcji artystycznej klubu, w której znajdują się także prace Wolfgang Tillmansi Josepha Marra.^[15] Na Światowy Dzień Wolności Prasy Norbert Bisky stworzył obraz „Rauschen”, który został wydrukowany na stronie tytułowej licznych niemieckich gazet codziennych, we współpracy z federalnym stowarzyszeniem wydawców niemieckich gazet (BDZV: Bundesverband Deutscher Zeitungsverleger) 3 maja 2019 r.^[16][17]

Jego obrazy cieszą się wielkim powodzeniem na aukcjach sztuki współczesnej, znajdują się w kolekcjach muzeów sztuki współczesnej na całym świecie.

Norbert Bisky mieszka i tworzy w Berlinie. Bisky jest reprezentowany przez König Galerie w Berlinie.^[18]

Wystawy

2022

• „Walküren-Basislager“, Staatsoper Stuttgart, Stuttgart, Niemcy^[19]
• „Mirror Society“, SCAD Museum of Art, Savannah, USA^[20]

2021

• „DISINFOTAINMENT", G2 Kunsthalle, Lipsk, Niemcy^[21]

2020

• „Unrest“, Fabienne Levy, Lozanna, Szwajcaria^[22]
• „Metrocake“, KÖNIG TOKIO, Tokio, Japonia^[23]
• „Berlin Sunday“, Le Confort Moderne, Poitiers, Francja^[24]
• „Desmadre Berlin“, Galerie Templon, Paryż, Francja^[25]

2019

• „RANT”, Villa Schöningen, Potsdam, Niemcy^[26] / „POMPA”, St. Matthäus-Kirche, Berlin, Niemcy^[27]
• „Tainted Love/Club Edit”, Villa Arson, Nizza, Francja^[28]

2018

• „Fernwärme“, Museum Langmatt, Baden, Szwajcaria^[29]
• „Hope and Hazard: A Comedy of Eros”, kurator: Eric Fischl, Hall Art Foundation, Reading, USA^[30]
• „Boezemvriend” (z Grit Hachmeister), Cokkie Snoei Gallery, Rotterdam, Holandia^[31]

2017

• „Trilemma“, König Galerie, Berlin, Niemcy^[32]
• „Die Revolution ist tot. Lang lebe die Revolution!“, Kunstmuseum Bern, Bern, Szwajcaria^[33]
• „Vermisst. Der Turm der blauen Pferde von Franz Marc. Zeitgenössische Künstler auf der Suche nach einem verschollenen Meisterwerk“, Haus am Waldsee, Berlin, Germany^[34]

2016

• „Dies Irae“, Crone Wien, Austria^[35]
• „A FUGA“, Galeria Baró, São Paulo, Brazylia^[36]
• „Elective Affinities – German Art Since The Late 1960s“, Latvijas Nacionālais mākslas muzejs, Ryga, Łotwa^[37]
• „Zeitgeist – Arte da Nova Berlim“, Centro Cultural Banco do Brasil, Rio de Janeiro, Brazylia^[38]

2015

• „Hérésie“, Galerie Daniel Templon, Bruksela, Belgia^[39]
• „Levinsky Street“, Givon Art Gallery, Tel Awiw, Izrael^[40]
• „Balagan“, Bötzow Berlin, Berlin, Niemcy^[41]
• „Black Bandits“, Haus am Lützowplatz, Berlin, Niemcy^[42]

2014

• „Zentrifuge“, Kunsthalle Rostock, Rostock, Niemcy
• „Works on Paper“, Galerie Daniel Templon, Paryż, Francja^[39]
• „Riots“, Galería Espacio Mínimo, Madrid, Hiszpania^[43]
• „10“, Berghain, Berlin, Niemcy
• „Utopie Picturale 2“, Fonderie Kugler, Genewa, Szwajcaria^[44]

2013

• „Norbert Bisky: Special Report“, MEWO Kunsthalle, Memmingen, Niemcy^[45]
• „Paraisópolis“, Galerie Crone, Berlin, Niemcy^[46]

2012

• „Stampede“, Leo Koenig Inc., Nowy Jork, USA^[47]
• „I am a Berliner“, Tel Aviv Museum of Art, Tel Awiw, Izrael^[48]
• „Laboratories of the Senses“, MARTa Herford, Herford, Niemcy^[49]

2011

• „A Retrospective. Ten Years Of Painting“, Kunsthalle Marcel Duchamp, Cully, Szwajcaria
• „Decompression“, Galerie Daniel Templon, Paryż, Francja

2010

• „befall“, Galerie Crone, Berlin, Niemcy^[50]
• „Maudit“, Galerie Charlotte Moser, Genewa, Szwajcaria

2009

• „Mandelkern“, Kunstverein Dortmund, Dortmund, Niemcy^[51]
• „crossing jordaan“, Cokkie Snoei, Rotterdam i Amsterdam, Holandia^[52]
• „Nefasto Máximo“, Galería Espacio Mínimo, Madryt, Hiszpania^[53]
• „Norbert Bisky: Paintings“, Haifa Museum of Art, Hajfa, Izrael^[54]

2008

• „cloud cuckoo land“, Gallery Mirchandani + Steinruecke, Mumbaj, Indie
• „privat“, Galerie Crone, Berlin, Niemcy^[55]
• „minimental“, Cokkie Snoei Gallery, Rotterdam, Holandia^[56]

2007

• „Ich war’s nicht“, Haus am Waldsee, Berlin, Niemcy^[57]
• „What's wrong with me“, Leo Koenig Inc., Nowy Jork, USA^[58]
• „Behind Innocence“, Gallery Hyundai, Seul, Korea Południowa^[59]

2006

• „Total Care“, Contemporary Art Center, Wilno, Litwa
• „es tut mir so leid“, Galerie Michael Schultz, Berlin, Niemcy^[60]

2005

• „Norbert Bisky“, Studio d’Arte Cannaviello, Mediolan, Włochy^[61]
• „Déluge“, Galerie Suzanne Tarasiève, Paryż, Francja
• „Malerei“, Künstlerhaus Bethanien, Berlin, Niemcy

2004

• „The Proud, the Few“, Leo Koenig Inc., Nowy Jork, USA^[62]
• „Abgesagt“, Mannheimer Kunstverein, Mannheim, Niemcy
• „Opkomst en Verval“, Cokkie Snoei Gallery, Rotterdam, Holandia^[63]

2003

• „Schlachteplatte“, Galerie Michael Schultz, Berlin, Niemcy^[64]

2002

• „Norbert Bisky“, Museum Junge Kunst, Frankfurt/Oder, Niemcy

2001

• „Wir werden siegen“, Galerie Michael Schultz, Berlin, Niemcy^[65]
• „Almauftrieb“, Kulturbrauerei Prenzlauer Berg, Berlin, Niemcy
• „Vorkämpfer“, Chelsea Kunstraum, Cologne, Niemcy

Kolekcje publiczne

• MoMA
• Muzeum Sztuk Pięknych w Lipsku, Niemcy
• Museum Ludwig, Kolonia, Niemcy
• National Museum of Contemporary Art, Gwacheon, Korea Południowa
• Fonds National d'Art Contemporain, Paryż, Francja
• The Israel Museum, Jerozolima^[66]

Przypisy

Bibliografia

• NorbertN. Bisky NorbertN., Norbert Bisky: A Retrospective. Ten Years of Painting, Nürnberg: Verlag für moderne Kunst, 2011, ISBN 978-3-8698-4239-4, OCLC 745332811 .
• NorbertN. Bisky NorbertN., Kunstwerkstatt Norbert Bisky, München: Prestel Verlag, 2007, ISBN 978-3-7913-3853-8, OCLC 185038725 .
• Jürgen Krieger, (wydawca): "Norbert Bisky - Paraisópolis", JOVIS Verlag Berlin 2013, ISBN 978-3-86859-205-4
• Strona oficjalna Bisky’ego