Norbert Heisig
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
profesor | |
Specjalność: lekarz internista, diabetolog, gastroenterolog | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Doktor honoris causa Uniwersytet Wrocławski – 2008 r. | |
1960–2000 | |
Odznaczenia | |
Norbert Heisig (ur. 24 listopada 1933 we Wrocławiu) – niemiecki lekarz internista, profesor Uniwersytetu w Hamburgu.
Życiorys
Urodził się przy Piastenstraße we Wrocławiu[1] 24 listopada 1933 r. Ukończył wrocławskie gimnazjum św. Marii Magdaleny. Od stycznia 1945 r. wraz z rodziną mieszkał w dolnosaksońskim Wolfenbüttel. Studiował medycynę i filologię klasyczną na uniwersytetach we Fryburgu Bryzgowijskim, Hamburgu i Tybindze, a po studiach związał się z Uniwersytetem w Hamburgu i tam w 1960 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych, a w 1967 habilitował się w zakresie interny. Jednocześnie pracował w Uniwersyteckiej Klinice Medycznej, kolejno jako asystent naukowy (1960–1967), lekarz specjalista w zakresie chorób wewnętrznych (1967), a potem docent i lekarz naczelny (1967–1971). Równocześnie był także egzaminatorem państwowym w zakresie medycyny internistycznej (1968–2000). W latach 1972–2000 zajmował stanowisko dyrektora ds. medycznych w szpitalu w Reinbek, będącego częścią klinik uniwersyteckich. W 2000 r. odszedł na emeryturę[2].
Specjalizował się w internie, gastroenterologii, diabetologii i geriatrii. Autor książek, podręczników i artykułów z zakresu medycyny. Wielokrotnie przebywał na zagranicznych stażach naukowych, głównie w Stanach Zjednoczonych, Skandynawii i Włoszech. Członek niemieckich i zagranicznych towarzystw, stowarzyszeń i organizacji naukowych[2].
Na emeryturze zaangażował się m.in. w życie środowiska akademickiego Uniwersytetu Wrocławskiego i z jego inicjatywy powstało w 2001 r. Niemiecko-Polskie Towarzystwo UWr, które m.in. poszukuje zagranicznych sponsorów dla przedsięwzięć naukowych i restauratorskich, a także promuje wrocławską naukę za granicą[2]. Heisig był jego pierwszym prezesem, a potem otrzymał tytuł prezesa honorowego[3]. Z inicjatywy Heisiga odrestaurowano m.in. barokowe sklepienie w Oratorium Marianum w gmachu głównym UWr[4]. W 2008 r. został doktorem honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego[2]. W 2018 roku został odznaczony Złotą Odznaką Honorową Wrocławia[5].
Od 2021 r. przyznawana jest polskim naukowcom nagroda ufundowana przez Heisiga i jego żonę Barbarę – nagroda Heisiga z racji wysokości nazywana jest również polskim Noblem[6].
Przypisy
- ↑ Hamburger Abendblatt- Hamburg , Hamburger Professor baut Brücke nach Breslau, www.abendblatt.de, 2 czerwca 2001 [dostęp 2021-02-22] (niem.).
- ↑ a b c d Doktorzy Honoris Causa: Multimedialna Baza Danych Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego, mbd.muzeum.uni.wroc.pl [dostęp 2021-02-22] .
- ↑ Multimarketing Gram , Deutsch-Polnische Gesellschaft der Universität Wrocław (Breslau) e.V., breslau-uni-gesellschaft.de [dostęp 2021-02-22] (niem.).
- ↑ Uniwersytet Wrocławski po raz pierwszy przyzna Nagrodę Heisiga, Nauka w Polsce [dostęp 2021-02-22] (pol.).
- ↑ Odznaka Honorowa Wrocławia - Wrocław z wdzięcznością "Wratislavia Grato Animo", bip.um.wroc.pl [dostęp 2022-11-14] .
- ↑ Nowa nagroda dla naukowców na wrocławskiej uczelni. Mówią o niej „polski Nobel”, www.tuwroclaw.com [dostęp 2021-02-22] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Baretka: Odznaka Honorowa Wrocławia – Polska.