Norman Read
| ||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 13 sierpnia 1931 Portsmouth | |||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 22 maja 1994 Pirongia | |||||||||||||||
| Wzrost | 178 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
Norman Richard Read (ur. 13 sierpnia 1931 w Portsmouth, zm. 22 maja 1994 w Pirongii[1]) – nowozelandzki lekkoatleta chodziarz, mistrz olimpijski z Melbourne.
Chociaż Read urodził się w Portsmouth, dzieciństwo i młodość spędził w Steyning w hrabstwie Sussex. Chód sportowy był popularną konkurencją w tym mieście i Read zaczął go uprawiać. W 1953 wyemigrował do Nowej Zelandii i tam kontynuował trenowanie chodu, chociaż w jego nowym kraju nie było wówczas tradycji tego sportu. Wkrótce został najlepszym chodziarzem Nowej Zelandii, ale mimo to nie został zakwalifikowany do reprezentacji na igrzyska olimpijskie w 1956 w Melbourne. Pojechał do Australii i tam po zwycięstwie w mistrzostwach tego kraju w chodzie na 50 kilometrów został włączony do reprezentacji Nowej Zelandii na igrzyska.
W chodzie na 50 km na igrzyskach początkowym prowadzącym był Jewgienij Maskinskow ze Związku Radzieckiego. Read po 30 kilometrach był drugi, ale ze sporą stratą. Potem jednak wzmocnił tempo i po 42 kilometrach prześcignął Maskinskowa. Wygrał z przewagą ponad 2 minut nad Rosjaninem[1].
Startował także na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, gdzie zajął 5. miejsce w chodzie na 20 kilometrów. Chodu na 50 kilometrów nie ukończył[1]. Zdobył brązowy medal w chodzie na 20 mil na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 w Kingston[2].
Read zdobył 18 tytułów mistrza Nowej Zelandii[3]:
- chód na 20 kilometrów – 1955/1956, 1956/1957, 1958/1959, 1959/1960, 1960/1961 i 1964/1965, 1966/1967, 1968/1969 i 1975
- chód na 50 kilometrów – 1955/1956, 1956/1957, 1958/1959, 1959/1960, 1960/1961, 1963/1964, 1964/1965, 1966/1967, 1968/1969 i 1975
- chód na 20 mil – 1968 i 1975
Po zakończeniu wyczynowego uprawiania sportu był trenerem, sędzią lekkoatletycznym, a także prezesem Athletics New Zealand (związku lekkoatletycznego Nowej Zelandii). Zmarł na atak serca podczas zawodów rowerowych weteranów w Waikato.
W roku 2009 został – jako jeden z pierwszej trójki, prócz niego byli to również Stan Lay i Peter Burke – przyjęty do nowo utworzonej Taranaki Sports Hall of Fame[4].
Przypisy
- ↑ a b c Norman Read, olympedia.org [dostęp 2021-07-05] (ang.).
- ↑ Norman Richard Read, thecgf.com [dostęp 2021-07-08] (ang.).
- ↑ Athletics New Zealand. National Champions 1887–2019, anzrankings.org.nz, s. 184–185, 222–223 [dostęp 2021-07-08] (ang.).
- ↑ Burke honoured as Taranaki great, stuff.co.nz [dostęp 2020-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-12] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Biografia Reada na stronie Nowozelandzkiego Komitetu Olimpijskiego [dostęp 2021-07-08] (ang.).
- Norman Read, olympedia.org [dostęp 2021-07-08] (ang.).
|
Flaga obok nazwiska oznacza narodowość zwycięzcy, inną niż australijska.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Norman Read smiling, winner of gold medal for the 50 kilometre walk at Melbourne Olympic Games 1956. Photograph taken for the Evening Post newspaper of Wellington by an unidentified staff photographer.