Norowirusy

Norowirus
Ilustracja
Mikrografia wirusa Norwalk wykonana elektronowym mikroskopem transmisyjnym.
Systematyka
RodzinaKaliciwirusy
(Caliciviridae)
Nazwa systematyczna
ang. Norovirus
Cechy wiralne
SkrótNoV
Kwas nukleinowyRNA[1]
Liczba nicijedna[2]
Polaryzacja kwasu nukleinowegododatnia[3]
Osłonkabrak[4]
Nagi kwas nukleinowyzakaźny[5]
Rezerwuarczłowiek
Wywoływane choroby„Grypa żołądkowa”: zakażenia przewodu pokarmowego[6]

Norowirusy, NoV[7] – grupa wirusów ssRNA z rodziny kaliciwirusów (Caliciviridae). NoV może być przyczyną wirusowego zakażenia przewodu pokarmowego. W Wielkiej Brytanii stosowane jest określenie winter vomiting disease (zimowa choroba żołądka), ponieważ największa liczba infekcji zdarza się zimą[8]. Do zakażenia może jednak dojść o dowolnej porze roku[9][10].

Epidemiologia

Zakażenia norowirusami są powszechne na całym świecie, dlatego większość ludzi dorosłych posiada przeciwciała przeciw tym wirusom[11]. W klimacie umiarkowanym obserwuje się wyraźny wzrost zachorowań w okresie zimowym[12]. Norowirusy mogą być najczęstszymi czynnikami etiologicznymi łagodnych biegunek w społecznościach lokalnych[13]. Na infekcje podatne są wszystkie grupy wiekowe[14]. Norowirus jest drugim pod względem częstości występowania czynnikiem etiologicznym wirusowych biegunek u dzieci[15]. W tej klasyfikacji przodują rotawirusy[16][17]. U starszych dzieci i dorosłych jest jednak najczęstszym powodem zachorowań[18]. Norowirusy uznawane są za wiodącą przyczynę epidemii biegunek na świecie[19]. Na świecie ta grupa wirusów wywołuje ponad 90% epidemii niebakteryjnych chorób z biegunką[20]. Epidemie występują przez cały rok we wszystkich grupach wiekowych[21], a ich okoliczności są różnorodne[22].

Oporność wirusa

Norowirusy są pozbawione osłonki lipoproteinowej[23], dzięki czemu są oporne na rozpuszczalniki lipidowe i łagodne detergenty. Do zwalczenia wirusa może być stosowany nadtlenek wodoru. Funkcję odkażającą spełnia także podchloryn sodu (wymagane stężenie domowego środka dezynfekującego wynosi 5000 ppm)[24][25]. Wirusom tym szkodzi także wysoka temperatura – przy 60 °C (według innych źródeł 100 °C[26]) te struktury organiczne ulegają inaktywacji[27].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Neil R. Blacklow: Medical Microbiology. 4th edition (ang.). W: Norwalk Virus and Other Caliciviruses [on-line]. ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2014-05-11].
  2. ↑ Michele E. Hardy: Norovirus protein structure and function (ang.). W: Norovirus genome structure and protein coding regions [on-line]. wiley.com, 2006-01-09. [dostęp 2014-05-11].
  3. ↑ Lucy G. Thorne, Ian G. Goodfellow: Norovirus gene expression and replication (ang.). sgmjournals.org, 2013-09-18. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-07)].
  4. ↑ Luis Jimenez, Michael Chiang. Virucidal activity of a quaternary ammonium compound disinfectant against feline calicivirus: a surrogate for norovirus. „Am J Infect Control”. 34 (5), s. 269–273, 2006. DOI: 10.1016/j.ajic.2005.11.009. PMID: 16765204 (ang.). 
  5. ↑ Critical studies on binding-based RT-PCR detection of infectious Noroviruses (ang.). ncbi.nlm.nih.gov, 2011-08-09. [dostęp 2014-05-11].
  6. ↑ Lisa Lindesmith, Eric F. Donaldson, Anna D. LoBue, Jennifer L. Cannon, Du-Ping Zheng, Jan Vinje, Ralph S. Baric: Mechanisms of GII.4 Norovirus Persistence in Human Populations (ang.). W: Editors’ Summary [on-line]. plosmedicine.org, 2008-02-12. [dostęp 2014-05-11].
  7. ↑ Università di Palermo (Palermo): Claudia Colomba, Laura Saporito, Giovanni M. Giammanco, Simona De Grazia, Stefania Ramirez, Serenella Arista, Lucina Titone. Norovirus and Gastroenteritis in Hospitalized Children, Italy. „Emerging Infectious Diseases”. 13 (9), s. 1389–1391, 2007-09. Centers for Disease Control and Prevention. DOI: 10.3201/eid1309.061408. ISSN 1080-6059. OCLC 31848353 (ang.). 
  8. ↑ Amy L. Greer, Steven J. Drews, David N. Fisman: Why “Winter” Vomiting Disease? (ang.). springer.com. [dostęp 2014-05-11].
  9. ↑ Health Protection Agency North West: Norovirus – An information leaflet for health and social care staff (ang.). hpa.org.uk, 2011-09. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-13)].
  10. ↑ Hiroyuki Katayamaa, Eiji Haramotoa, Kumiko Ogumaa, Hiromasa Yamashitab, Atsushi Tajimab, Hideichiro Nakajimab, Shinichiro Ohgakia: One-year monthly quantitative survey of noroviruses, enteroviruses, and adenoviruses in wastewater collected from six plants in Japan (ang.). sciencedirect.com. [dostęp 2014-05-11].
  11. ↑ Charles Patrick Davis, Mary D. Nettleman: Norovirus Infection (ang.). medicinenet.com, 2013-09-27. [dostęp 2014-05-11].
  12. ↑ Gary W. Brunette: CDC Health Information for International Travel 2014. Nowy Jork: Oxford University Press, 2014, s. 259. ISBN 978-0-19-994849-9.
  13. ↑ Health Protection Scotland: General information and infection prevention and control precautions to prepare for and manage norovirus in care homes (ang.). nhslanarkshire.org.uk, 2011-09. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-13)].
  14. ↑ Barry H. G. Rockx, Harry Vennema, Christian J. P. A. Hoebe, Erwin Duizer, Marion P. G. Koopmans: Association of Histo–Blood Group Antigens and Susceptibility to Norovirus Infections (ang.). oxfordjournals.org, 2005-03-01. s. 749. [dostęp 2014-05-11].
  15. ↑ H. Gotz, K. Ekdahl, J. Lindback, B. de Jong, K.O. Hedlund, J. Giesecke; C.L. Moe, W.A. Christmas, Echols LJ, S.E. Miller: Norovirus Infection as a Cause of Diarrhea-Associated Benign Infantile Seizures (ang.). oxfordjournals.org, 2001. [dostęp 2014-05-15].
  16. ↑ Rotavirus disease – The facts (ang.). W: Rotavirus is the leading cause of severe and fatal diarrhea in children under five [on-line]. path.org. [dostęp 2014-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)].
  17. ↑ EJ Anderson: Prevention and treatment of viral diarrhea in pediatrics. (ang.). ncbi.nlm.nih.gov, 2010-02. [dostęp 2014-05-15].
  18. ↑ Chuan-jay Jeffrey Chen, Belinda Lartey, Chantal Agbemabiese, Adel Mahmoud, George Armah: The Epidemiology of Noroviruses in Ghana (ang.). W: Abstract [on-line]. ghjournal.org. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-13)].
  19. ↑ Surveillance for Norovirus Outbreaks (ang.). cdc.gov, 2013-10-31. [dostęp 2014-05-11].
  20. ↑ Charles Patrick Davis, Melissa Conrad Stöppler: Norovirus Infection (ang.). W: Norovirus Infection Overview [on-line]. emedicinehealth.com. [dostęp 2014-05-11].
  21. ↑ Centers for Disease Control and Prevention: Norovirus in Healthcare Facilities Fact Sheet (ang.). cdc.gov, 2011-09-06. [dostęp 2014-05-11].
  22. ↑ Cecilia P. Johnston, Haoming Qiu, John R. Ticehurst, Conan Dickson, Patricia Rosenbaum, Patricia Lawson, Amy B. Stokes, Charles J. Lowenstein, Michael Kaminsky, Sara E. Cosgrove, Kim Y. Green, Trish M. Perl: Outbreak Management and Implications of a Nosocomial Norovirus Outbreak (ang.). oxfordjournals.org, 2007-05-01. [dostęp 2014-05-11].
  23. ↑ Robert E. Wheeler: Strategies for Norovirus Infection Control (ang.). glogerm.com, 2004. [dostęp 2014-05-11].
  24. ↑ JC Doultree: Inactivation of Feline Calicivirus, a Norwalk Virus Surrogate (ang.). glogerm.com. [dostęp 2014-05-11].
  25. ↑ Theresa L. Cromeans, Amy M. Kahler, Vincent R. Hill: Inactivation of Adenoviruses, Enteroviruses, and Murine Norovirus in Water by Free Chlorine and Monochloramine (ang.). asm.org. [dostęp 2014-05-11].
  26. ↑ Wiesława Błudzin: Zatrucia w Niemczech (pol.). nto.pl, 2012-10-02. [dostęp 2014-05-11].
  27. ↑ Elżbieta Płońska: Choroby brudnych rąk (pol.). gazeta.pl, 2010-06-16. [dostęp 2014-05-11].

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Norwalk.jpg
Method: Negative-stain Transmission Electron Microscopy
Bar = 50 nanometers
More information: http://www.epa.gov/nerlcwww/norwalk.htm