Norweski Instytut Polarny

Norweski Instytut Polarny
Norsk polarinstitutt
Ilustracja
Siedziba instytutu w Tromsø
Państwo Norwegia
Data utworzenia1928
SiedzibaTromsø
DyrektorJan-Gunnar Winther
Zatrudnienieok. 160
Adres
Hjalmar Johansensgate 14
Położenie na mapie Tromsu
Mapa konturowa Tromsu, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Norweski Instytut Polarny”
Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, u góry znajduje się punkt z opisem „Norweski Instytut Polarny”
Ziemia69°38′37,30″N 18°56′56,82″E/69,643694 18,949117
Strona internetowa

Norweski Instytut Polarny – norweska instytucja państwowa zajmująca się badaniami obszarów polarnych i ich ochroną. Działa pod zarządem Ministerstwa Klimatu i Środowiska Norwegii[1]. Jego siedziba znajduje się w Tromsø[2][3]. Obecnym dyrektorem placówki jest Jan-Gunnar Winther[4].

Historia

Instytut założono w 1928. Jednym z głównych inicjatorów jego powstania był norweski geolog i polarnik Adolf Hoel[5]; został on także jego pierwszym dyrektorem. Na stanowisku tym pozostał do 1945[5]. Początkowo siedziba instytutu mieściła się w Oslo[3]. W 1998 przeniesiono ją do położonego na północy Norwegii Tromsø[3].

Działalność

Instytut przygotowuje i finansuje liczne badania naukowe na obszarach arktycznych[6]. Użytkuje w tym celu jeden statek – RV Lance[6] – a także utrzymuje kilka obiektów badawczych, w tym położone na Spitsbergenie Stację Badawczą Sverdrupa i Obserwatorium Zeppelin, zlokalizowane w Antarktyce stacje badawcze Tor, Troll oraz stację Norvegia na Wyspie Bouveta[6].

Struktura

Instytut zatrudnia około 160 pracowników[2]. Na jego czele stoi dyrektor, wspomagany przez dyrektora międzynarodowego[2]. Dyrektorowi podlega pięć wydziałów:

  • Departament Badań, zajmujący się badaniami nad ekotoksykologią, różnorodnością biologiczną, kriosferą, geologią, geofizyką i klimatem[2],
  • Departament Środowiska i Kartografii, zajmujący się prowadzeniem baz danych i archiwów dotyczących obszarów polarnych oraz tworzeniem map i schematów[2],
  • Departament Administracyjny, w skład którego wchodzą działy: technologiczny, rachunkowości i zasobów ludzkich,[2]
  • Departament Logistyki[2],
  • Departament Informacji Publicznej[2].

Przypisy

  1. ↑ About the Norwegian Polar Institute (ang. • norw. nynorsk). Norwegian Polar Institute. [dostęp 2016-05-22].
  2. ↑ a b c d e f g h Norwegian Polar Institute's organization (ang. • norw. nynorsk). Norwegian Polar Institute. [dostęp 2016-05-22].
  3. ↑ a b c Henrik Berezin: Adventure Guide Scandinavia. Hunter Publishing, Inc., 2012. ISBN 978-1-58843-603-0.
  4. ↑ Jan Gunnar Winther (ang. • norw. nynorsk). Norwegian Polar Institute. [dostęp 2016-05-22].
  5. ↑ a b Mark Nuttall: Encyclopedia of the Arctic. Routledge, 2012, s. 869. ISBN 978-1-136-78680-8.
  6. ↑ a b c Research Stations and Vessels (ang. • norw. nynorsk). Norwegian Polar Institute. [dostęp 2016-05-22].

Media użyte na tej stronie