Nostradamus
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1503 Saint-Remy, Prowansja, dzisiejsza Francja | |
Data śmierci | 2 lipca 1566 | |
Zawód, zajęcie | lekarz, astrolog, matematyk, okultysta, mistyk, jasnowidz, kabalista, doradca królowej Katarzyny Medycejskiej, badacz wiedzy tajemnej. | |
![]() |
Nostradamus (fr. Michel de Nostredame) (ur. 14 grudnia 1503 w Saint-Remy w Prowansji, zm. 2 lipca 1566) – francuski aptekarz, astrolog i autor proroctw, okultysta, mistyk[1], kabalista[2], badacz wiedzy tajemnej, doradca królowej Francji Katarzyny Medycejskiej. Miał m.in. przepowiedzieć okoliczności śmierci jej męża Henryka II Walezjusza. Zdecydowana większość uczonych twierdzi, że powiązania pomiędzy tetrastychami napisanymi przez Nostradamusa a historycznymi wydarzeniami po ich napisaniu są wynikiem nadinterpretacji i złego tłumaczenia, a nie nadprzyrodzonych zdolności[3].
Życiorys
Ta sekcja zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Michel de Nostredame, znany jako Nostradamus, był z pochodzenia Żydem. Urodził się jako jedno z dziewięciorga dzieci Reynière de St-Rémy i handlarza zbożem oraz notariusza Jaumego de Nostradame. Dziadek Nostradamusa, Guy Gassonet, przeszedł na katolicyzm ok. 1455, przybierając imię Pierre (Piotr) i nazwisko „Nostradame”.
Michel od początku wyróżniał się, głównie inteligencją – jako młody chłopak opanował kilka języków obcych oraz matematykę wyższą. Popierał teorię Kopernika.
Za namową rodziców studiował medycynę na uczelni w Montpellier, a po trzech latach został licencjatem w tej dziedzinie. Pierwsze szlify zdobywał w trudnych warunkach, lecząc z dżumy mieszkańców południowej Francji. Odniósł tam spore sukcesy, chodząc od wsi do wsi i rozdając leki.
Pragnął zrobić doktorat, wrócił więc do Montpellier. Jednak jego sława przyszła tam pierwsza, a zazdrosne środowisko lekarzy postanowiło uniemożliwić mu dalszą karierę naukową. Wyśmiewali jego umiejętności: leczenie ziołami i nieznanymi specyfikami nie mogło spodobać się lekarzom, którzy swoją praktykę opierali głównie na upuszczaniu krwi (Nostradamus był temu przeciwny). Mimo wszystko (głównie dzięki wstawiennictwu pacjentów oraz innych studentów) otrzymał doktorat i przez rok został na uniwersytecie jako wykładowca. W 1533 roku otworzył prywatną praktykę w Agen, małym miasteczku nad Garonną.
W 1531 Nostradamus został zaproszony do Agen przez Jules-César Scaligera, uznanego renesansowego myśliciela. Tam poznał piękną, inteligentną i zamożną kobietę, Henriette d’Encausse (w sprawie imienia i nazwiska tej kobiety istnieją jednak spory wśród badaczy), z którą się ożenił. Z małżeństwa tego narodziło się dwoje dzieci. W 1534 r. żona i dzieci zmarły, prawdopodobnie na skutek wielkiej zarazy[4].
Po ich śmierci kontynuował podróże po Francji i prawdopodobnie po Italii.
Przeżył głęboko śmierć bliskich, na domiar złego miał problemy z rodziną zmarłej żony (proces o zwrot posagu). Przez następne lata był wędrowcem, ale nadal leczył ludzi. Dzięki podróżom jego sława zataczała coraz szersze kręgi.
W roku 1554 Nostradamus osiadł w Marsylii. Jesienią okolicę nawiedziła powódź, a następnie epidemia dżumy. Rozprzestrzenianiu się morowego powietrza sprzyjały wezbrane rzeki i rozkładające się ciała, których nie nadążano uprzątać. Nostradamus robił wszystko, by zwalczyć zarazę i uratować jak najwięcej chorych. Stosował w leczeniu metody, o których wówczas nikt nie miał jeszcze pojęcia: tępienie gryzoni, podawanie dużej ilości wody chorym, częste wietrzenie pomieszczeń, zmiana pościeli.
Kiedy zaraza ustała, lekarz wybrał się w dalszą podróż – tym razem do Salon-de-Provence, miasteczka leżącego w połowie drogi między Marsylią a Awinionem. Poznał tam bogatą wdowę, Annę Ponsart Gemelle. Poślubił ją i zamieszkał przy placu Poissonnerie, w domu, który istnieje do czasów współczesnych. Założywszy wytwórnię kosmetyków, spędził w spokoju resztę życia, pośród wielu ksiąg, gromadki dzieci i kochającej żony. Na strychu swojego domu zbudował centrum obserwacyjne. Na podstawie obserwacji gwiazd i ich zachowania przepowiadał przyszłość. Sposób czytania gwiazd, którym posługiwał się Nostradamus, pozostaje nieznany do dziś.
Przepowiednie
Charakter przepowiedni
W kulturze popularnej Nostradamus zasłynął głównie z proroctw spisywanych przezeń w formie rymowanych czterowierszy grupowanych po sto centurii.
Pierwszych 7 rozdziałów Centurii Nostradamus zadedykował swojemu najstarszemu synowi z drugiego małżeństwa, Cezarowi (1553-1639), w momencie, gdy ten miał 2 lata. Został on historykiem i królewskim szambelanem, lecz nie posiadał zdolności ojca.
Większość centurii opisuje katastrofy, takie jak plagi, trzęsienia ziemi, wojny, powodzie, inwazje, morderstwa czy bitwy – wszystkie niedatowane. Główny i jednoczący temat tych tekstów to nieuchronna inwazja sił islamu na Europę ze wschodu i południa pod przewodnictwem Antychrysta. Wydaje się, że wizje te powstały pod wpływem aktualnych wówczas wydarzeń, związanych z podbojami dokonywanymi przez Imperium osmańskie. Wszystko to jest prezentowane w kontekście rzekomego nieuchronnie już nadchodzącego końca świata.
Według niektórych interpretatorów zrozumienie wszystkich zagadek zapisanych w Centuriach należy rozpocząć od rozpoznania metody, której użył Nostradamus do ich uporządkowania. Metodę tę streszcza w liście do syna; oto fragment:
W oparciu o boskie nadnaturalne natchnienie wyodrębniam pojedyncze miejsca według ich specyfiki. Potem łączę owe miejsca z niebiańskimi znakami. Podobnie określam okresy czasu, dla których charakterystyczny jest okultyzm, mocą łaski i siły potęgi Boga. W jego obecności od zawsze łączą się trzy czasy: «ponieważ przecież wszystko obnażone i otwarte znajduje się przed twymi oczami, o Panie!», przy czym stosuję teorię obiegów planet do przeszłych, teraźniejszych i przyszłych przyczyn.
Nostradamus był astrologiem i rozumował jak astrolog. Horoskop obliczony na dowolnie wybrany moment zawiera w sobie według niektórych całą wiedzę o przeszłości i o przyszłości tego momentu – wystarczy odjąć lub dodać odpowiednią liczbę lat obiegu którejś z planet. Nostradamus sugeruje zatem, że wydarzenia, których opis dał w Centuriach, odnoszą się do trzech czasów, czyli trzech kolejnych cykli, które należy uwzględnić w interpretacji przepowiedni. Mówiąc prościej, opis dany przede wszystkim w liście do Henryka Szczęśliwego odnosi się do trzech podobnych do siebie punktów na linii czasu, powtarzających się w określonym rytmie i tak należy go rozumieć. W tym wypadku liczba lat trwania tych cykli oraz momenty, od których należy je zacząć liczyć, zostały podane.
Nostradamus w kulturze popularnej
Literatura
- Aleksander Dumas – Dwie Diany
- Aleksander Dumas – Królowa Margot
- Judith Merkle Riley – Tajemnica Nostradamusa
Film
Powstało kilka filmów o Nostradamusie lub inspirowanych jego przepowiedniami, m.in.:
- Nostradamus (film 1938)
- Nostradamus (film 1994)
- Horoskop śmierci (serial 2004)
- Nostradamus 2012 (film 2009)
- Nostradamus – Huntik Łowcy Tajemnic
- Reign
- Łowcy skarbów: odcinek 16 sezonu 2
Muzyka
- Zespół Haggard grający metal symfoniczny w roku 2000 wydał płytę poświęconą osobie Nostradamusa o nazwie Awaking The Centuries..
- Heavymetalowy zespół Judas Priest wydał w 2008 roku album pt. Nostradamus inspirowany przepowiedniami astrologa. Na płycie znajdują się 23 utwory nagrane z orkiestrą symfoniczną.
- W 1993 roku, zespół Republika wydał płytę zatytułowaną Siódma Pieczęć. Na tej płycie jako drugi, znalazł się utwór „Nostradamus”. W nim, ów Nostradamus proszony jest o to, żeby nie zamącał nikomu głowy przepowiedniami o końcu świata.
- Amerykański raper Nas w 1999 roku nagrał album o tytule Nastradamus. Artysta sparafrazował nazwisko jasnowidza używając do tego własnego pseudonimu „Nas”. Na krążku tym znalazł się również utwór o tym samym tytule.
- Motywem przewodnim albumu The Time of the Oath zespołu Helloween są przepowiednie Nostradamusa dotyczące końca świata.
- W 2018 roku polski raper Avi wydał utwór o tytule „Nostradamus”, który został zawarty na albumie „Zbiór pieśni sycylijskich”.
Gry
- W grze Lionheart: Legacy of the Crusader jednym z celów jest odszukanie Nostradamusa przed siłami mędrca z gór.
- W grze "Reksio i Wehikuł Czasu" pojawia się postać Nostradamusa wskazującego podróżnikom cel i drogę podróży w czasie.
Przypisy
- ↑ Kazimierz Jasiński: Nostradamus: prorok, wizjoner (pol.). rzeczpospolita.pl, 2017-11-04. [dostęp 2018-12-19].
- ↑ Monika Piątkowska, Leszek K. Talko: Nostradamus. Życie i przepowiednie francuskiego astrologa (pol.). wyborcza.pl, 2000-01-27. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ Peter Lemesurier: The Unknown Nostradamus: The Essential Biography for His 500th Birthday. John Hunt Publishing, 1 listopada 2003. ISBN 978-1-903816-48-6. (ang.)
- ↑ Leroy, Dr Edgar, Nostradamus, ses origines, sa vie, son oeuvre, 1972, ISBN 2-86276-231-8.
- ISNI: 0000 0000 8339 5220
- VIAF: 16387613
- LCCN: n80009809
- GND: 11858880X
- NDL: 00451499
- LIBRIS: pm134g573gmv22t
- BnF: 11887127b
- SUDOC: 026666200
- NLA: 35384869
- NKC: jn19990006170
- BNE: XX1010023
- NTA: 068569661
- BIBSYS: 90168868
- Open Library: OL236073A
- NLI: 000100360, 001787631
- PTBNP: 104495
- CANTIC: a11568860
- BNA: 000032081
- CONOR: 5689955
- WorldCat: lccn-n80009809
Media użyte na tej stronie
Autor: Khutuck, vectorization: Razorbliss, color: Sławek Borewicz, Licencja: CC0
icon of references
The Wikimedia Commons logo, SVG version.
Signature of Nostradamus
SVG version of the Wikiquote logo.
Symbol wieloznaczności