Notacja strzałkowa Knutha – metoda zapisywania bardzo dużych liczb wprowadzona przez amerykańskiego matematyka Donalda Knutha w 1976[1]. Podstawowa idea tej metody jest oparta na iterowanym potęgowaniu, w sposób podobny do tego jak potęgowanie jest iterowanym mnożeniem, mnożenie jest iterowanym dodawaniem, a dodawanie jest iterowaną inkrementacją. Celem tej notacji było zapisanie bardzo dużych liczb, których nawet zapisanie w postaci wykładniczej było trudne lub praktycznie niemożliwe do wykonania. Tempo wzrostu w szybko rosnącej hierarchii wynosi
Definicja
Dodatkowo w sekcji Inne przykłady wykazano, że:
Przykłady
Opis notacji
Dla skrócenia zapisu dużą ilość strzałek zastępuje się ich liczbą umieszczoną po prawej stronie strzałki w indeksie górnym:
Konstrukcja
gdzie występuje po prawej stronie równań zawsze dokładnie razy.
Inne przykłady
- a stąd indukcyjnie uzasadniamy, że dla wszystkich
- i stąd indukcyjnie uzasadniamy, że dla wszystkich
- ← (7 625 597 484 987 trójek)
Liczba Grahama
Oznaczmy Wtedy itd. Liczbę nazywamy liczbą Grahama.
Przypisy
Wielkie liczby
Przykłady w kolejności numerycznej | |
---|
Metody wyrażeń | |
---|
Artykuły związane | |
---|