Nowa Dęba

Nowa Dęba
	; Nowa Dęba, fontanna na placu mjr. Jana Gryczmana, 2011 r.
	Herb
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	tarnobrzeski
Gmina	Nowa Dęba
Prawa miejskie	1961
Burmistrz	Wiesław Kazimierz Ordon
Powierzchnia	16,7 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 11 336; 678,8 os./km²
Strefa numeracyjna	(+48) 15
Kod pocztowy	39-460
Tablice rejestracyjne	RTA
	Położenie na mapie gminy Nowa Dęba Nowa Dęba
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Nowa Dęba
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Nowa Dęba
	Położenie na mapie powiatu tarnobrzeskiego Nowa Dęba
	50°24′53″N 21°45′12″E/50,414722 21,753333
TERC (TERYT)	1820044
SIMC	0980636
	Urząd miejskiul. Rzeszowska 3; 39-460 Nowa Dęba
	Strona internetowa

Nowa Dęba (do 1961 Dęba^[3]) – miasto w województwie podkarpackim, w powiecie tarnobrzeskim, siedziba władz miejsko-wiejskiej gminy Nowa Dęba.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa tarnobrzeskiego.

Geografia

Miasto położone jest wśród lasów Puszczy Sandomierskiej przy drodze krajowej DK9^[4], będącej częścią drogi europejskiej E371. Przez południowe krańce miasta przebiega odcinek drogi wojewódzkiej nr 872. Nowa Dęba położona jest przy linii kolejowej nr 71.

Demografia

Liczba mieszkańców miasta: 11 443, całej gminy Nowa Dęba: 18 301^[5].

Piramida wieku mieszkańców Nowej Dęby w 2014 roku^[2].

Gospodarka

W mieście znajdują się tereny należące do Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej „Euro-Park Wisłosan”, w której znajdują się m.in. Zakłady Metalowe „Dezamet” wchodzące w skład Grupy Kapitałowej Bumar. W pobliżu miejscowości znajduje się duży poligon wojskowy należący do jednostki wojskowej nr 2090 (m.in. wynajmowany na ćwiczenia wojsk NATO).

Siedziba Nadleśnictwa Nowa Dęba.

Historia

Początki miejscowości sięgają XVII wieku, kiedy istniała wieś o nazwie Dęba^[6]. Leżała ona w Małopolsce, w ziemi sandomierskiej^[7]. W jej okolicy płynęła rzeczka Dęba, a w 1414 wzmiankowany był las koło pobliskiego Machowa, również zwany Dębą^[8].

Powstanie Nowej Dęby było ściśle związane z założeniem na terenach Puszczy Sandomierskiej Centralnego Okręgu Przemysłowego. Wtedy to właśnie postanowiono wybudować w niewielkiej wsi Dęba wytwórnię amunicji nr 3. Jej budowniczym i pierwszym dyrektorem był płk Jan Szypowski, wcześniejszy wicedyrektor Wytwórni Amunicji nr 2 w Skarżysku-Kamiennej. Wpływ na decyzję miał właśnie istniejący w pobliżu poligon wojskowy, na którym można było przeprowadzać próby z amunicją, oraz bliskość zakładów przemysłu metalowego i chemicznego. Pieniądze na budowę fabryki pochodziły z francuskiej pożyczki zbrojeniowej. W 1938 roku rozpoczęto budowę osiedla mieszkaniowego dla przybywających z różnych stron Polski fachowców, głównie kadry technicznej. Oprócz infrastruktury technicznej powstało osiedle mieszkaniowe, szkoła, szpital, stołówka oraz basen kąpielowy o wymiarze 50 m.

Po wybuchu II wojny światowej Dębę zajęli Niemcy, którzy dostosowali fabrykę do swoich celów. Na terenach dębskiego poligonu wraz ze swoimi żołnierzami ćwiczyła armia generała Paulusa, bezpośrednio przygotowująca wyprawę na Związek Radziecki. Tematem spornym jest, czy sam Paulus w ogóle w Dębie się pojawił. Badania przeprowadzone w Archiwum Bundesarchiv-Militärarchiv we Fryburgu Bryzgowijskim w 2008 roku ostatecznie wykazały, że sam Paulus nigdy na terenie Dęby nie przebywał^[9]^[10]^[11]. 29 lipca 1944 roku Dęba została wyzwolona spod okupacji niemieckiej przez oddziały radzieckie (ku czci poległych w walkach na pl. Zwycięstwa ustawiono po wojnie pomnik – czołg^[12]).

Po wojnie fabryka została odbudowana i przekształcona w przedsiębiorstwo państwowe o nazwie Zakłady Metalowe Dezamet. Wtedy właśnie nastąpił największy rozwój tego zakładu oraz miejscowości. Zakłady Metalowe obok wyrobów zbrojeniowych produkowały żelazka, gofrownice, silniki motocyklowe, motorowerowe i łodziowe. W 1957 roku powstał drugi ważny zakład – Spółdzielnia Inwalidów „Zjednoczenie”, która na stałe związała się z miastem, pełniąc również ważną rolę społeczną, jaką jest integracja osób niepełnosprawnych z resztą mieszkańców miasta. Nadanie praw miejskich Dębie miało miejsce 31 grudnia 1961 roku. Wtedy też zmieniono nazwę na Nowa Dęba^[10]^[11]. Obecnie jedna z ulic Nowej Dęby oraz Ośrodek Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych noszą imię płk. Jana Szypowskiego („Leśnika”).

Galeria

Plac mjra Jana Gryczmana (2018)
Przystanek dworcowy (2019)
ul. 1 Maja (2011)
ul. Jana Pawła II (2019)
Nowa Dęba, ul. Aleja Zwycięstwa (2019)
Świetlica szkolna, tzw. „Paulusówka” (2011, projekt Narcyz Szwedziński, 1937)

Wspólnoty wyznaniowe

Kościół rzymskokatolicki:

parafia Matki Bożej Królowej Polski
parafia Podwyższenia Krzyża Świętego
parafia wojskowa Dobrego Pasterza

Świadkowie Jehowy:

zbór Nowa Dęba (Sala Królestwa ul. Wincentego Witosa 11)^[13]

Miasta partnerskie

Ploemeur^[14]^[15]
Suhowola^[16] do 2011^[17]
Komarno^[17]^[18]

W latach 2003–2020 miastem partnerskim było również Fermoy w Irlandii^[14]^[15]^[19]. Współpraca ta została zerwana 12 października 2020 przez stronę irlandzką, w związku z uchwałą Rady Miejskiej Nowej Dęby, ogłaszającej ją „strefą wolną od LGBT”^[20].

Zobacz też

Nowa Dęba (przystanek kolejowy)

Przypisy

↑ Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). [dostęp 2011-09-22].
↑ ^a ^b Nowa Dęba w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ Zarządzenie nr 35 Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 marca 1961 r. w sprawie zmiany i ustalenia nazw niektórych miejscowości i obiektów fizjograficznych (M.P. z 1961 r. nr 22, poz. 106).
↑ Położenie geograficzne (pol.). archiwum.nowadeba.pl. [dostęp 2013-02-21].
↑ Według statystyk GUS 2009-06-30.
↑ Janusz Szkutnik, Józef Świeboda: Almanach Podkarpacki 2000. Wydawnictwo Akces, Rzeszów 1999, s. 41. ISBN 83-907343-3-8.
↑ Jerzy Zbigniew Pająk: Historia podziałów administracyjnych w: Mała Ojczyzna Świętokrzyskie. Dziedzictwo kulturowe, red. Grażyna Okła. Zakład Wydawniczy SFS, Kielce 2002, s. 105. ISBN 83-88710-43-5.
↑ Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1987, s. 161. ISBN 83-04-02436-5.
↑ Sobieniewska-Pyłka, Katarzyna: Na poligonie w Nowej Dębie był... Stalingrad (pol.). echodnia.eu, 2009-09-25. [dostęp 2009-11-23].
↑ ^a ^b Rys historyczny (pol.). archiwum.nowadeba.pl. [dostęp 2013-02-21].
↑ ^a ^b Ewa Serwańska Z dębem w herbie, Wydawnictwa Przemysłu Maszynowego WEMA, Warszawa 1978.
↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 716.
↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-09] .
↑ ^a ^b Komitet Miast Bliźniaczych Nowa Dęba – Fermoy – Ploemeur. infoveriti.pl. [dostęp 2009-07-07].
↑ ^a ^b Marcin Flis: 25-lecie współpracy Fermoy i Ploemeur. archiwum.nowadeba.pl, 2013-02-21. [dostęp 2009-07-07].
↑ Pracowita wizyta Suhowoli. archiwum.nowadeba.pl, 2013-02-21. [dostęp 2013-02-21].
↑ ^a ^b Małgorzata Rokoszewska: To nie byli banderowcy, tylko sympatycy Polski. Super Nowości, 2012-06-14. [dostęp 2012-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-29)].
↑ Nowi partnerzy z Ukrainy. archiwum.nowadeba.pl, 2011-11-07. [dostęp 2013-02-21].
↑ Wieczór irlandzki z gośćmi z Fermoy. infonowadeba.pl, 2017-09-18. [dostęp 2017-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-21)].
↑ Irlandzkie miasto zrywa współpracę z Nową Dębą z powodu uchwały przeciw LGBT (pol.). Onet Wiadomości, 2020-10-14. [dostęp 2020-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-14)].

Linki zewnętrzne

Dęba al. Dąbie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 11 .

[gus-1] Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). [dostęp 2011-09-22].

[populacja2016-2] Nowa Dęba w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[3] Zarządzenie nr 35 Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 marca 1961 r. w sprawie zmiany i ustalenia nazw niektórych miejscowości i obiektów fizjograficznych (M.P. z 1961 r. nr 22, poz. 106).

[4] Położenie geograficzne (pol.). archiwum.nowadeba.pl. [dostęp 2013-02-21].

[5] Według statystyk GUS 2009-06-30.

[6] Janusz Szkutnik, Józef Świeboda: Almanach Podkarpacki 2000. Wydawnictwo Akces, Rzeszów 1999, s. 41. ISBN 83-907343-3-8.

[7] Jerzy Zbigniew Pająk: Historia podziałów administracyjnych w: Mała Ojczyzna Świętokrzyskie. Dziedzictwo kulturowe, red. Grażyna Okła. Zakład Wydawniczy SFS, Kielce 2002, s. 105. ISBN 83-88710-43-5.

[8] Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1987, s. 161. ISBN 83-04-02436-5.

[9] Sobieniewska-Pyłka, Katarzyna: Na poligonie w Nowej Dębie był... Stalingrad (pol.). echodnia.eu, 2009-09-25. [dostęp 2009-11-23].

[rys-10] Rys historyczny (pol.). archiwum.nowadeba.pl. [dostęp 2013-02-21].

[WEMA-11] Ewa Serwańska Z dębem w herbie, Wydawnictwa Przemysłu Maszynowego WEMA, Warszawa 1978.

[12] Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 716.

[13] Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-09] .

[test-14] Komitet Miast Bliźniaczych Nowa Dęba – Fermoy – Ploemeur. infoveriti.pl. [dostęp 2009-07-07].

[test2-15] Marcin Flis: 25-lecie współpracy Fermoy i Ploemeur. archiwum.nowadeba.pl, 2013-02-21. [dostęp 2009-07-07].

[16] Pracowita wizyta Suhowoli. archiwum.nowadeba.pl, 2013-02-21. [dostęp 2013-02-21].

[test4-17] Małgorzata Rokoszewska: To nie byli banderowcy, tylko sympatycy Polski. Super Nowości, 2012-06-14. [dostęp 2012-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-29)].

[test5-18] Nowi partnerzy z Ukrainy. archiwum.nowadeba.pl, 2011-11-07. [dostęp 2013-02-21].

[test3-19] Wieczór irlandzki z gośćmi z Fermoy. infonowadeba.pl, 2017-09-18. [dostęp 2017-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-21)].

[20] Irlandzkie miasto zrywa współpracę z Nową Dębą z powodu uchwały przeciw LGBT (pol.). Onet Wiadomości, 2020-10-14. [dostęp 2020-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-14)].

[a-21] zas okupacji 1939–45 powiat włączono do Landkreis Debica (dystrykt krakowski, GG), oprócz gminy Radomyśl, włączonej do Landkreis Kraśnik (dystrykt lubelski, GG)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[A]

Miasta na prawach powiatu	Krosno Przemyśl Rzeszów Tarnobrzeg
Miasta powiatowe	Brzozów Dębica Jarosław Jasło Kolbuszowa Lesko Leżajsk Lubaczów Łańcut Mielec Nisko Przeworsk Ropczyce Sanok Stalowa Wola Strzyżów Ustrzyki Dolne
Miasta gminne	Baranów Sandomierski Błażowa Boguchwała Brzostek Cieszanów Dubiecko Dukla Dynów Głogów Małopolski Iwonicz-Zdrój Jedlicze Kańczuga Kołaczyce Narol Nowa Dęba Nowa Sarzyna Oleszyce Pilzno Pruchnik Przecław Radomyśl Wielki Radymno Rudnik nad Sanem Rymanów Sędziszów Małopolski Sieniawa Sokołów Małopolski Tyczyn Ulanów Zagórz Zaklików

Miasto	Nowa Dęba
Wsie	Alfredówka Chmielów Cygany Jadachy Rozalin Tarnowska Wola
Integralne części wsi	Bardo Berówka Biele Borek Buda Stalowska Ciosy Desne Duża Ulica Gawralin Gęś Głodyniec Górka (Alfredówka) Górka (Chmielów) Górka (Jadachy) Góry Grądki Hermanówka Kępa Koniec Kozielec Leszcze Lipka Łan Mała Uliczka Mogiły Mokre Na Granicy Nad Szosą Nadszosie Piaski Pod Górą Pod Kółkiem Podlesie Poręba Przybowe Bardo Sztymber Szubienica Zagroble Zagumnie Zajęczy Ług Zapłocie

Miasta	Baranów Sandomierski Nowa Dęba
Gminy miejsko-wiejskie	Baranów Sandomierski Nowa Dęba
Gminy wiejskie	Gorzyce Grębów

Przynależność wojewódzka	woj. lwowskie (1920–39) woj. rzeszowskie (1945–75)
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →)	Baranów (od 1934) Rozwadów (od 1934) Tarnobrzeg (od 1934)
Miasteczka (1920–34)	Baranów (→) Radomyśl nad Sanem Rozwadów (→) Tarnobrzeg (→)
Gminy miejskie (1920–39 →^[A] i 1945–75)	Baranów (Sandomierski) Nowa Dęba (od 1961) Rozwadów (do 1973) Tarnobrzeg
Osiedla (1954–72)	Dęba (1954–61)
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–39 →^[A], 1945–54 i 1973–75)	Antoniów (do 1935) Baranów (Sandomierski) Charzewice Chmielów (do 1954) Dęba (de facto 1944–54, de jure 1949–54 oraz w 1973) Gorzyce (od 1973) Grębów Nowa Dęba (od 1973/74) Radomyśl nad Sanem^[A] (od 1935) Tarnobrzeg Trześń (do 1954) Zaleszany (od 1973) Zbydniów (do 1954)
Gromady (1954–72)	Antoniów (1954–72) Baranów Sandomierski (1954–72) Charzewice (1954–72) Chmielów (1954–72) Chodków (← 1960–72) Chwałowice (1954–60) Dąbrowica (1954–72) Dęba (1954–72) Dęba (Osiedle) (1954) Gorzyce (1954–72) Grębów (1954–72) Jadachy (1954–60) Jastkowice (1954–61 →) Jeziorka (1954–60) Miechocin (1954–72) Mokrzyszów (1954–72) Radomyśl n/Sanem (1954–72) Rzeczyca Długa (1954–68) Sobów (1954–61) Stale (1954–60) Ślęzaki (1954–60) Tarnowska Wola (1954–60) Trześń (1954–72) Turbia (1954–61) Wielowieś (1954–72) Wola Baranowska (1954–72) Wola Rzeczycka (1954–60) Wrzawy (1954–61) Wydrza (1954–68) Zaleszany (1954–72) Zbydniów (1954–72)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne