Nowa czerwona
Nowa czerwona (ang. luminous red nova) – wybuch powstający w wyniku łączenia się dwóch gwiazd w jedną; nazwa pochodzi od charakterystycznej krzywej blasku z czerwonym kolorem wybuchu i silnym poblaskiem w podczerwieni. Nowa czerwona nie ma nic wspólnego z nową klasyczną, która jest eksplozją zachodzącą w systemie podwójnym na powierzchni białego karła, po nagromadzeniu się na niej materii w wyniku jej akrecji z drugiej gwiazdy systemu.
W ciągu ostatnich 30 lat zauważono jedynie kilka kosmicznych eksplozji, które mogły być nowymi tego typu. Podejrzewa się o to takie obiekty jak: M31 RV i V4332 Sagittarii. Innym bardzo silnym kandydatem na czerwoną nową był wybuch obiektu V838 Monocerotis.
Pierwszą potwierdzoną nową czerwoną był wybuch obiektu M85 OT2006-1, położonego w galaktyce Messier 85, opisany w 2007 roku przez astronomów z University of California i Caltechu, którzy także nadali mu nazwę Luminous Red Nova.
Cechy charakterystyczne nowych czerwonych to:
- jasność wybuchu mieszcząca się pomiędzy supernową a nową klasyczną,
- czerwony kolor wybuchu; światło widzialne po wybuchu wygasa bardzo powoli, ciemniejąc przez okres tygodni, a nawet miesięcy, po czym obiekt zaczyna emitować silne promieniowanie podczerwone.
Zobacz też
Bibliografia
- Caltech and Berkeley Astronomers Identifya New Class of Cosmic Explosions. media.caltech.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)]. (ang.)
- Spitzer Observations of the New Luminous Red Nova M85 OT2006-1 (ang.)
- Dancing stars turn on the red light (ang.)
- Todd A. Thompson, Jose L. Prieto, K.Z. Stanek, Matthew D. Kistler, John F. Beacom, Christopher S. Kochanek (Ohio State University). A New Class of Luminous Transients and A First Census of Their Massive Stellar Progenitors. „Astrophysics (astro-ph)”. 705, s. 1364-1384, 2009. DOI: 10.1088/0004-637X/705/2/1364. (ang.).
- PTF10fqs: A Luminous Red Nova in the Spiral Galaxy Messier 99 (ang.)
Media użyte na tej stronie
Light echo around V838 Monocerotis
In January 2002, a dull star in an obscure constellation suddenly became 600,000 times more luminous than our Sun, temporarily making it the brightest star in our Milky Way galaxy. The mysterious star, called V838 Monocerotis, has long since faded back to obscurity. But observations by NASA's Hubble Space Telescope of a phenomenon called a "light echo" around the star have uncovered remarkable new features. These details promise to provide astronomers with a CAT-scan-like probe of the three-dimensional structure of shells of dust surrounding an aging star.