Nowaje Pole (wieś)
| ||
| Państwo |  Białoruś | |
| Obwód | miński | |
| Rejon | miński | |
| Sielsowiet | Horanie | |
| Populacja (2009) • liczba ludności | 37[1] | |
| Nr kierunkowy | +375 17 | |
| Kod pocztowy | 223025 | |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | ||
Położenie na mapie Białorusi  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||
 53°58′09,9″N 27°06′09,9″E/53,969417 27,102750 | ||
Portal  Białoruś | ||
Nowaje Pole (błr. Новае Поле, ros. Новое Поле, Nowoje Pole) – wieś na Białorusi, w rejonie mińskim obwodu mińskiego, 30 km na zachód od Mińska, przy starym gościńcu między Zasławiem a Rakowem[2].
Historia
Dobra Nowo Pola należały do tzw. Hrabstwa Rakowskiego należącego do Sanguszków, później do Michała Ogińskiego, podskarbiego wielkiego litewskiego, który w 1794 roku sprzedał majątek Józefowi Sielawie. W wyniku II rozbioru Polski wieś znalazła się w 1793 roku w Imperium Rosyjskim. Po Józefie Nowo Pola otrzymał w spadku jego syn Apolinary. Po jego bezpotomnej śmierci w 1836 roku majątek przeszedł na córkę jego siostry - Teresy z Sielawów za marszałkiem Józefem Niemirowiczem-Szczyttem - Krystynę Niemirowicz-Szczytt, która od 1799 roku była żoną ks. Hieronima Druckiego-Lubeckiego (1779–1844), pińskiego marszałka powiatowego. Po nim właścicielem Nowo Pola był ich syn Edwin (1828–1901), a kolejnym właścicielem wnuk, ks. Hieronim Drucki-Lubecki (1861–1919), marszałek piński. Był on ostatnim właścicielem wsi przed upaństwowieniem przez władze radzieckie[3]. Po uzgodnieniu granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku wieś znalazła się tuż za polską granicą.
Dwór-pałac
Druccy-Lubeccy mieszkali w drewnianym dworze, który był sukcesywnie rozbudowywany. Najstarsza część, prawdopodobnie wybudowana przez Sielawów, była klasycystyczna, parterowa, na planie długiego prostokąta, z czterokolumnowym portykiem w wielkim porządku (centralna, trzyosiowa część była piętrowa). Do tej części dobudowywano kolejne facjaty i skrzydła.
Zespół pałacowy został w XXI wieku zrekonstruowany, jednak porównanie jedynego zdjęcia sprzed 1914 roku[3] z bieżącym wyglądem zdaje się wskazywać na niezachowanie dbałości o odtworzenie oryginału.
Majątek Nowo Pole został opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[3].
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).
- ↑ Nowopole, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 266. 15. znaczenie.
- ↑ a b c Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 116–117, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 4.0
Позиционная карта Минской области
Цилиндрическая равноугольная проекция с координатами краёв:
- С: 55.09° с.ш.
- Ю: 52.31° с.ш.
- З: 25.86° в.д.
- В: 29.64° в.д.