Nowosiółki Wielkie (Białoruś)
| ||
![]() Dwór Kostrowickich, 2011 | ||
Państwo | ![]() | |
Obwód | miński | |
Rejon | dzierżyński | |
Sielsowiet | Kojdanów | |
Populacja (2009) • liczba ludności | 389 | |
Nr kierunkowy | +375 1716 | |
Tablice rejestracyjne | 5 | |
Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||
![]() | ||
Portal ![]() |
Nowosiółki Wielkie (błr. Навасёлкі Вялікія, ros. Большие Новосёлки) – wieś na Białorusi, w rejonie dzierżyńskim obwodu mińskiego, 7 km na północ od centrum Kojdanowa (Dzierżyńska), na prawym brzegu rzeki Usy.
Historia
Wieś znana była od XVIII wieku. W wyniku II rozbioru Polski znalazła się w 1793 roku na terenie Imperium Rosyjskiego. W XVIII i w I połowie XIX wieku była własnością, razem z sąsiednimi Nowosiółkami Małymi, rodziny Kostrowickich herbu Bajbuza. W 1860 roku majątek ten został kupiony przed Edmunda Zdziechowskiego (1836–1900) dla jego syna Józefa (1872–1948)[1][2], który władał nim do rewolucji październikowej[3].
W XIX wieku Nowosiółki leżały w parafii Kojdanów, w ujeździe mińskim guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego[4].
W 1900 roku we wsi mieszkały 233 osoby. W 1921 roku powstał tu sowchoz „Nowosiółki Wielkie”, który zlikwidowano w 1954 roku.
Zabytki
Kostrowiccy wybudowali w latach 20. XIX wieku klasycystyczny dwór. Był to dwukondygnacyjny budynek zbudowany na planie prostokąta, z czterokolumnowym portykiem z trójkątnym szczytem. Wnętrze miało układ w centralnej części dwutraktowy. We dworze znajdowały się cenne zbiory, m.in. obrazy szkoły flamandzkiej, głównie Davida Ryckaerta III. Spośród polskich malarzy wisiały tu obrazy Franciszka Smuglewicza, Henryka Siemiradzkiego i innych[3][2].
Pod koniec XIX wieku rozplanowano tu czterohektarowy park zaplanowany przez warszawskiego ogrodnika Rybskiego. Przed portykiem rosły amerykańskie świerki błękitne. W cieplarniach hodowano wiele egzotycznych roślin, w tym szlachetne gatunki róż. Do dworu wiodły trzy stare aleje brzozowe[3].
Dwór istnieje do dziś.
Majątek Nowosiółki Wielkie (Kostrowickich) został opisany w 1. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[3].
We wsi istnieją resztki cmentarza katolickiego. Na cmentarzu tym znajduje się również grób i pomnik nagrobny Kazimierza Kostrowickiego (1868–1918). Od lat 80. XX wieku nie istnieje kaplica św. Stanisława przy tym cmentarzu.
Przypisy
- ↑ Marek Minakowski, Profil Edmunda Zdziechowskiego w Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego, wielcy.pl [dostęp 2020-12-04] .
- ↑ a b Nowosiółki, [w:] Antoni Urbański, Pro memoria: 4-ta serja rozgromionych dworów kresowych, Warszawa: nakładem autora, 1929 (Memento kresowe), s. 112–114 . Reprint: Oficyna Wydawnicza „Graf”, Gdańsk, 1991, ISBN 83-85130-46-2
- ↑ a b c d Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 120–121, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
- ↑ Nowosiółki Wielkie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 281 .106. znaczenie.
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 4.0
Позиционная карта Минской области
Цилиндрическая равноугольная проекция с координатами краёв:
- С: 55.09° с.ш.
- Ю: 52.31° с.ш.
- З: 25.86° в.д.
- В: 29.64° в.д.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Навасёлкі (Navasiołki), сядзіба Кастравіцкіх (Kastravicki)
Autor: Стэльмах Аляксандр Мікалаевіч (http://forum.globus.tut.by/viewtopic.php?p=48200#48200), Licencja: CC BY-SA 3.0
Вялікія Навасёлкі. Сядзіба Кастравіцкіх. Сядзібны дом
Autor: Стэльмах Аляксандр Мікалаевіч (http://forum.globus.tut.by/viewtopic.php?p=48200#48200), Licencja: CC BY-SA 3.0
Вялікія Навасёлкі. Сядзіба Кастравіцкіх. Стайні
Навасёлкі (Navasiołki), сядзіба Кастравіцкіх (Kastravicki)