Nowosiółki Wierzchniańskie II

Nowosiółki
Навасёлкі
Państwo

 Białoruś

Obwód

witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Udział

Nr kierunkowy

(+375) 2156

Kod pocztowy

211823

Tablice rejestracyjne

2

Położenie na mapie Białorusi
Ziemia55°08′39,8″N 27°30′23,3″E/55,144389 27,506472
Portal Białoruś

Nowosiółki Wierzchniańskie II – dawniej samodzielna miejscowość. Obecnie część Sokołowa na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim. Wchodzi w skład sielsowietu Udział.

Historia

Pierwotnie wieś i pobliski majątek Konstantynów miały nazywać się Baryły. Po pożarze w 1812 roku zostały odbudowane i otrzymały obecne nazwy[1].

W 1870 roku majątek leżał w wołoście Wierzchnie, w powiecie dziśnieńskim, w guberni wileńskiej, w granicach Imperium Rosyjskiego.

Nowosiółki Wierzchniańskie II zostały wchłonięte przez wieś Sokołowo. Miejscowości zostały opisane w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego[2]. Z opisu wynika, że Nowosiółki II leżały w okręgu wiejskim Wierzchnie i mieszkały tam 42 dusze rewizyjne. Majątek Wierzchnie należał do Śnitków.

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Wierzchnie, od 1929 roku w gminie Głębokie.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 140 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 25 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 28 domach zamieszkiwało 130 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Konstantynowie i prawosławnej w miejscowości Wierzchnie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Wierzchni[5].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. W latach 1941-1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy

  1. Wspomnienie z życia ks. Franciszka Rogala-Zawadzkiego (1829-1915), ostatniego zakonnika Wileńskiej Djecezji ze starej generacji (pol.). Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2015-10-17].
  2. Nowosiółki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 278.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 76.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1157.

Media użyte na tej stronie

Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.