Nowotwory przerzutowe ośrodkowego układu nerwowego

MRI T1-zależny u pacjenta z przerzutami raka oskrzela do mózgu
To samo ognisko przerzutowe w obrazie T1-zależnym po wzmocnieniu kontrastowym
Komórki nowotworowe w osadzie płynu mózgowo-rdzeniowego
Profil immunohistochemiczny komórek guza z ogniska przerzutowego nieznanego pochodzenia. Ekspresja cytokeratyny CK7, brak ekspresji CK20 i dodatnia reakcja jąder komórkowych na TTF1 wskazują na rozpoznanie przerzutu z raka oskrzela

Nowotwory przerzutowe ośrodkowego układu nerwowego – najliczniejsza grupa nowotworów tej lokalizacji. U dorosłych chorych najczęściej przerzutującymi do mózgowia i rdzenia nowotworami są, kolejno, rak płuc, rak sutka, rak jelita grubego i układu moczowego, czerniak, rak gruczołu krokowego, rak trzustki, rak trzonu macicy, białaczki i chłoniaki. U dzieci częstsze są przerzuty mięsaków i nowotworów germinalnych. Zdarzają się także przerzuty nowotworów złośliwych (najczęściej raka sutka i płuca) do już obecnego guza OUN (np. oponiaka)[1].

Objawy i przebieg

Objawy są podobne jak w przypadku pierwotnych guzów ośrodkowego układu nerwowego i zależą od lokalizacji ogniska przerzutowego. Zazwyczaj w obrazie klinicznym choroby dominują objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego. Przebieg choroby jest zazwyczaj krótki, a mediana przeżycia od chwili rozpoznania wynosi 4 tygodnie.

Rozpoznanie

Rozpoznanie opiera się na badaniach neuroobrazowych: TK i MRI. MRI jest badaniem z wyboru w przypadku podejrzenia patologii tylnego dołu czaszki. Kolejnym etapem w diagnostyce choroby jest znalezienie ogniska pierwotnego.

Leczenie

W każdym przypadku powinno się podać deksametazon celem poprawienia jakości życia chorego i wydłużenia średniego czasu przeżycia. W większości przypadków metodą leczenia z wyboru jest radioterapia. Tylko wyjątkowo wskazane jest leczenie chirurgiczne.

Przypisy

  1. ↑ Hakan Erdogan, Mehmet Volkan Aydin, Erol Tasdemiroglu, Tumor-to-tumor metastasis of the central nervous system, „Turkish Neurosurgery”, 24 (2), 2014, s. 151–162, DOI: 10.5137/1019-5149.JTN.8317-13.1, ISSN 1019-5149, PMID: 24831354 [dostęp 2018-02-07].

Bibliografia

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Meningeosis carcinomatosa.jpg
Autor:

Oryginalnym przesyłającym był Marvin 101 z niemieckiej Wikipedii

(Tekst oryginalny: „Benutzer:Marvin_101”), Licencja: CC BY-SA 2.0 de
Meningeosis carcinomatosa: Nachweis von Tumorzellen eines Bronchialkarzinoms im Liquorzellsediment.
Hirnmetastase MRT-T1 nativ.jpg
Autor:

Oryginalnym przesyłającym był Marvin 101 z niemieckiej Wikipedii

(Tekst oryginalny: „benutzer:marvin_101”), Licencja: CC BY-SA 2.0 de
MRT einer Hirnmetatase eines Bronchialkarzinoms (T1 ohne Kontrastmittelgabe)
Immunhistochemie Bronchialkarzinom.jpg
Autor:

Oryginalnym przesyłającym był Marvin 101 z niemieckiej Wikipedii

(Tekst oryginalny: „Benutzer:Marvin_101”), Licencja: CC BY-SA 2.0 de
Immunhistochemisches Expressionsprofil einer Hirnmetastase bei unbekanntem Primärtumor. Die Tumorzellen exprimieren den Zytokeratinsubtyp CK7 (braun), nicht aber CK20; die Kerne der Tumorzellen färben sich in der TTF1-Färbung deutlich an. Der immunhistochemische Befund spricht somit am ehesten für eine Hirnmetatase eines Bronchialkarzinoms.
Hirnmetastase MRT-T1 KM.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Marvin 101 z niemieckiej Wikipedii, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
MRT einer Hirnmetatase eines Bronchialkarzinoms (T1 nach Kontrastmittelgabe)