Nowy Czartorysk (gmina)
gmina wiejska | |||
1931–1939[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1936) | |||
| |||
Portal Polska |
Nowy Czartorysk (do 1931 M(i)edwieże) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. wołyńskim (obecnie na Ukrainie). Siedzibą władz gminy był Nowy Czartorysk[2].
Gmina Nowy Czartorysk powstała 31 lipca 1931 roku w powiecie łuckim w woj. wołyńskim w związku z przemianowaniem gminy Miedwieże na Nowy Czartorysk[3] Była to najbardziej peryferyjnie położona gmina powiatu.
Według stanu z dnia 4 stycznia 1936 roku gmina składała się z 19 gromad:
- Budki,
- Chrask,
- Cminy,
- Czartorysk,
- Huta Lisowska,
- Kamienucha,
- Kołodie,
- Kościuchnówka,
- Koźlinicze,
- Lisów,
- Miedwieże,
- Miedwieże Małe,
- Nowy Czartorysk,
- Nowosiółki,
- Nowe Podcerewicze,
- Podhacie,
- Rudka Kukielska,
- Stare Podcerewicze,
- Wołczesk[4].
Po wojnie obszar gminy Nowy Czartorysk wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Wołyński Dziennik Urzędowy z 1931 r. Nr 14, poz. 141
- ↑ Podział gmin wiejskich województwa na gromady. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”. 1, 1936-01-04. Łuck: Urząd Wojewódzki Wołyński..
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).