Nowy Korczyn (gmina 1870–1954)

Nowy Korczyn
gmina wiejska
1870–1915 i 1919–1954[1]
Herb
Herb
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: kieleckie (II RP)
1945–54: kieleckie (PRL)

Powiat

1919–48: stopnicki
1948–54: buski

Siedziba

Nowy Korczyn

Populacja (1921)
• liczba ludności


3682[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

0

brak współrzędnych
Portal Polska

Nowy Korczyn (do 1870 i 1915–1919 miasto Nowy Korczyn) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. kieleckim. Siedzibą władz gminy była osada miejska Nowy Korczyn[3].

Gmina Nowy Korczyn powstała 1 stycznia?/ 13 stycznia 1870 w powiecie stopnickim w guberni kieleckiej w związku z utratą praw miejskich przez miasto Nowy Korczyn i przekształceniu jego w wiejską gminę Nowy Korczyn w granicach dotychczasowego miasta[4]. 1 kwietnia 1930 gmina otrzymała status gminy wiejskiej o miejskich uprawnieniach finansowych[5]. 1 kwietnia 1938 do gminy Nowy Korczyn przyłączono część obszaru gminy Opatowiec (wsie Zawodzie Prywatne i Zawodzie Rządowe) z powiatu pińczowskiego[6].

W 1915 roku austriackie władze okupacyjne wprowadziły administrację cywilną i przekształciły wiejską gminę Nowy Korczyn ponownie w miasto, liczące w 1916 roku 3765 mieszkańców[7]. Władze polskie nie uznały jednak Noweg Korczyna za miasto w 1919 roku, przez co Nowy Korczyn powrócił do statusu gminy wiejskiej[8].

W okresie międzywojennym gmina Nowy Korczyn należała do powiatu stopnickiego w woj. kieleckim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 12 marca 1948 roku zmieniono nazwę powiatu stopnickiego na buski[9]. 1 lipca 1952 gmina składała się nadal z samej siedziby i przez to nie była podzielona na gromady[10].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11]. Po reaktywowaniu gmin 1 stycznia 1973 roku utworzono gminę Nowy Korczyn w powiecie buskim w tymże województwie z obszaru dawnych gmin Nowy Korczyn, Grotniki i Pawłów[12].

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom III - Województwo Kieleckie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Postanowienie z 7 (19) listopada 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 425)
  5. Dz.U. z 1930 r. nr 11, poz. 84
  6. Dz.U. z 1938 r. nr 13, poz. 93
  7. Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
  8. Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140
  9. Dz.U. z 1948 r. nr 12, poz. 97
  10. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  11. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  12. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).