Nurt (teatr)

Nurt – robotniczy zespół amatorski powstał w 1952 r. w Nowej Hucie na os. Szkolnym.

Jego głównym twórcą i dyrektorem był Jan Kurczab – inżynier, pisarz, reżyser. 15 czerwca 1952 r. rozpoczął działalność przedstawieniem „Wodewilu nowohuckiego” Zdzisława Gozdawy i Wacława Stępnia. W maju 1953 r. Nurt otrzymał status teatru zawodowego. Spektakle wystawiane były w baraku, który mógł pomieścić na widowni 200 osób. Mimo trudnych warunków materialnych i lokalowych zespół teatru z wielkim entuzjazmem i zaangażowaniem zajmował się upowszechnianiem kultury teatralnej wśród robotników. W okresie działalności wystawiono dziesięć sztuk teatralnych – cztery jako teatr amatorski i sześć po upaństwowieniu^[1]. Zespół prowadzony był przez Halinę Gallową, Karola Podgórskiego i Władysława Woźnika. Scena Nurt zakończyła swoją działalność w 1955 r., kiedy to rozpoczęto w Nowej Hucie budowę profesjonalnego teatru – Teatru Ludowego. Barak rozebrano, obecnie (2020 r.) znajduje się tam boisko sportowe za teatrem Łaźnia Nowa. Na pamiątkę tej pierwszej nowohuckiej placówki kulturalnej, w momencie powstania sceny eksperymentalnej w Teatrze Ludowym, nadano jej nazwę Nurt^[2].

Spektakle w Nurcie:

• Wodewil nowohucki – Zdzisław Gozdawa i Wacław Stępień
• Poemat dla dorosłych – Anton Makarenko
• Martwe dusze – Nikołaj Gogol
• Pułkownik Foster przyznaje się do winy – R. Valliand
• Kalinowy gaj – Aleksander Korniejczuk
• Tu mówi Tajmyr – K. Isajew i Aleksandr Galicz
• Pan Prezydent Miasta Krakowa w kłopotach – Józef Narzymski
• Godzien litości – Aleksander Fredro
• Grzech – Stefan Żeromski
• Godziszowe sprawki – S. Barnaś^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Jarosław Klaś: Alternatywny przewodnik po Nowej Hucie. 2017. ISBN 978-83-948244-0-2.
• Jarosław Klaś, Maria Wąchała-Skindzier: Nowa Huta w kulturze – kultura w Nowej Hucie.