Nurzańcowate

Nurzańcowate
	Pelodytidae
	Bonaparte, 1850
	; Przedstawiciel rodzaju – nurzaniec błotny (P. punctatus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Mesobatrachia
Rodzina	nurzańcowate
	Typ nomenklatoryczny
	Rana punctata Daudin, 1802
Synonimy
	Rodziny: Pelodytina Bonaparte, 1850; Pelodytides — Bruch, 1862; Pelodytidae — Cope, 1866; Pelodytinae — Fejérváry, 1923; Rodzaju: Pelodytopsis Nikolskii, 1896;
	Rodziny: Pelodytina Bonaparte, 1850; Pelodytides — Bruch, 1862; Pelodytidae — Cope, 1866; Pelodytinae — Fejérváry, 1923; Rodzaju: Pelodytopsis Nikolskii, 1896;
Rodzaje
	Pelodytes Bonaparte, 1838
	Pelodytes Bonaparte, 1838

Nurzańcowate^[8]^[9] (Pelodytidae) – monotypowa rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura). Dawniej zaliczane przez niektórych autorów do grzebiuszkowatych.

Zasięg występowania

Rodzina obejmuje gatunki występujące w południowo-zachodniej Europie i na Kaukazie^[10].

Opis

Nurzańcowate to małe płazy (do 5,5 cm). Żyją w pobliżu wody, ale wchodzą do niej tylko w okresie rozmnażania. Zjadają małe bezkręgowce. Kręg krzyżowy jest wolny i łączy się z urostylem 2 kłykciami, na podeszwach tylnych kończyn brak modzeli.

Systematyka

Etymologia

Pelodytes: gr. πηλος pēlos „glina, błoto”^[11]; δυτης dutēs „nurek”, od δυω duō „zanurzać się”^[12].
Pelodytopsis: rodzaj Pelodytes Bonaparte, 1838; οψις opsis, οψεως opseōs „wygląd, oblicze”^[13]. Gatunek typowy: Pelodytes caucasicus Boulenger, 1896.

Podział systematyczny

Do rodziny należy jeden rodzaj Pelodytes Bonaparte, 1838 z następującymi gatunkami^[10]:

Pelodytes atlanticus Díaz-Rodríguez, Gehara, Márquez, Vences, Gonçalves, Sequeira, Martínez-Solano & Tejedo, 2017
Pelodytes caucasicus Boulenger, 1896 – nurzaniec kaukaski
Pelodytes hespericus Díaz-Rodríguez, Gehara, Márquez, Vences, Gonçalves, Sequeira, Martínez-Solano & Tejedo, 2017
Pelodytes ibericus Sánchez-Herraíz, Barbadillo-Escrivá, Machordom & Sanchíz, 2000 – nurzaniec iberyjski
Pelodytes punctatus (Daudin, 1802) – nurzaniec błotny^[8]

Przypisy

↑ Pelodytidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.)
↑ C.A. Bruch. Beiträge zur Naturgeschichte und Classification der nackten Amphibien. „Würzburger Naturwissenschaftliche Zeitschrift”. 3, s. 221, 1862 (niem.).
↑ E.D. Cope. On the structures and distribution of the genera of the arciferous Anura. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. Second Series. 6, s. 68, 1866 (ang.).
↑ G.G. Fejérváry. Ascaphidae, a new family of the tailless batrachians. „Annales Historico-Naturales Musei Nationalis Hungarici/ Természettudományi Múzeum évkönyve”. 20, s. 181, 1923 (ang.).
↑ А. М. Никольскаго. Pelodytopsis caucasica, nov. gen. et sp.. „Ежегодникъ Зооюгическаго Музея Умраторской Академіи Нaукъ”. 1, s. 137, 1896 (łac. • ros.).
↑ Ch.L. Bonaparte: Iconographia della Fauna Italica per le Quattro Classi degli Animali Vertebrati. T. 2: Amphibi. Rome: Salviucci, 1832–1841, s. oznacz. 119*. (wł.)
↑ ^a ^b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 431. ISBN 83-01-14344-4.
↑ W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 132, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
↑ ^a ^b D. Frost: Pelodytes Bonaparte, 1838 (ang.). W: Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-02-01].
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 164.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 77.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 155.

Bibliografia

E.C. J Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256. (ang.)

[itis-1] Pelodytidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Bonaparte1850-2] Ch.L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.)

[Bruch-3] C.A. Bruch. Beiträge zur Naturgeschichte und Classification der nackten Amphibien. „Würzburger Naturwissenschaftliche Zeitschrift”. 3, s. 221, 1862 (niem.).

[Cope-4] E.D. Cope. On the structures and distribution of the genera of the arciferous Anura. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. Second Series. 6, s. 68, 1866 (ang.).

[Fejérváry-5] G.G. Fejérváry. Ascaphidae, a new family of the tailless batrachians. „Annales Historico-Naturales Musei Nationalis Hungarici/ Természettudományi Múzeum évkönyve”. 20, s. 181, 1923 (ang.).

[Nikolskii-6] А. М. Никольскаго. Pelodytopsis caucasica, nov. gen. et sp.. „Ежегодникъ Зооюгическаго Музея Умраторской Академіи Нaукъ”. 1, s. 137, 1896 (łac. • ros.).

[Bonaparte1838-7] Ch.L. Bonaparte: Iconographia della Fauna Italica per le Quattro Classi degli Animali Vertebrati. T. 2: Amphibi. Rome: Salviucci, 1832–1841, s. oznacz. 119*. (wł.)

[pwn-8] Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 431. ISBN 83-01-14344-4.

[Juszczyk-9] W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 132, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.

[Frost-10] D. Frost: Pelodytes Bonaparte, 1838 (ang.). W: Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-02-01].

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=194_164]-11] Jaeger 1944 ↓, s. 164.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=107_77]-12] Jaeger 1944 ↓, s. 77.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=185_155]-13] Jaeger 1944 ↓, s. 155.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne