Nutria amerykańska

Nutria amerykańska
Myocastor coypus[1]
(Molina, 1782)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Rodzina

kolczakowate

Podrodzina

kolczaki

Plemię

Myocastorini

Rodzaj

Myocastor
Kerr, 1792

Gatunek

nutria amerykańska

Podgatunki[2][3]
  • M. c. bonariensis (Geoffroy, 1805)
  • M. c. coypus (Molina, 1782)
  • M. c. melanops (Osgood, 1943)
  • M. c. sanctaecruzae (Hollister, 1914)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     zasięg pierwotny

     populacje introdukowane

Nutria amerykańska[5] (Myocastor coypus) – gatunek gryzonia z podrodziny kolczaków (Echyminae) w rodzinie kolczakowatych (Echimyidae)[6]; w niektórych ujęciach systematycznych M. coypus jest jedynym przedstawicielem rodziny nutriowatych (Myocastoridae)[5][1][7].

Gatunek inwazyjny[8].

Cechy

Albinotyczna samica nutrii w zoo, karmiąca młode; gruczoły mlekowe tych gryzoni są położone szczególnie wysoko
Czaszka nutrii.
  • długość ciała 40–65 cm
  • długość ogona (pokrytego łuskami) 30–75 cm
  • pokrojem przypomina szczura
  • 4 palce kończyn tylnych spięte błoną
  • 4–5 par sutek przesuniętych na stronę grzbietową
  • ciało pokryte gęstym ciemnobrązowym lub szafirowym futrem
  • masa do 9 kg.
  • duża głowa z małymi uszami
  • dobrze pływa i nurkuje
  • długie wibryssy
  • z pyska wystają dość duże siekacze w kolorze pomarańczowym
  • charakterystyczny duży ogon
  • skóry z nutrii stanowią wartościowy surowiec futrzarski i są zaliczane do futer szlachetnych[9], stosowane w wyrobach kuśnierskich
  • z mięsa nutrii można wyrabiać m.in. kabanosy[10]
  • dobry słuch, ale słaby wzrok

Tryb życia

  • półwodny
  • roślinożerna
  • kopie nory w zarośniętych brzegach wód
  • ciąża (128–132 dni) 2 razy w roku
  • w miocie rodzi się około 4-8 młodych
  • młode rodzą się prawie całkowicie sprawne
  • żyje (parami) do 24 lat
  • dojrzałość płciową osiągają w wieku 6-7 miesięcy

Okrywa włosowa

Nutrie jako jedne z nielicznych ze zwierząt futerkowych rodzą się z dobrze rozwiniętą okrywą włosową o kolorze brunatnym (tzw. pierwotna okrywa włosowa) i rośnie ona do koło 6 tygodnia życia. W wieku około 2 miesięcy zaczyna się pierwsza zmiana okrywy pierwotnej[11].

Odmiany barwne[12]

Odmiany dominujące:

  • czarna dominując (black)
  • bursztynowo-złocista (ambergold)
  • biała niealbinotyczna (snow)

Odmiany recesywne:

  • sobolowa (sable)
  • pastelowa (pasteli)
  • szafirowa (sapphire)
  • grenland
  • perłowa (pearl)
  • mozaikowata (white mark)
  • albinotyczna

oraz mieszańce.

Występowanie

W naturze występuje w Ameryce Południowej (środkowa Boliwia i południowa Brazylia). W Europie, Azji i Stanach Zjednoczonych zawleczona, hodowana jako cenne zwierzę futerkowe, choć ubocznie pozyskiwano także mięso oraz (lata 60-70 XX w.) ścięgna z ogona do wyrobu nici chirurgicznych. Hodowla nutrii w Polsce datuje się od 1926 roku, a od 1960 znane są dzikie populacje powstałe dzięki ucieczkom z hodowli (pierwsze w rejonie Milicza). Bardzo popularna na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych (produkowano ponad 3 mln skór[13]), zwłaszcza w województwach zachodnich i południowo-zachodnich.

Przypisy

  1. a b Myocastor coypus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Myocastor coypus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 12 grudnia 2009]
  3. Charles A. Woods, Luis Contreras, Gale Willner-Chapman, Howard P. Whidden. Myocastor coypus. „Mammalian Species”. 398, s. 1-8, 5 czerwca 1992. American Society of Mammologists. [zarchiwizowane z adresu]. 
  4. Myocastor coypus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  5. a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 296. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
  6. P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 605–606. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.)
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Myocastoridae. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-23].
  8. GISD, issg.org [dostęp 2017-11-25].
  9. Janusz Kuźniewicz: Chów i Hodowla zwierząt futerkowych. Wrocław: 1999. ISBN 83-87866-76-8.
  10. BN-88/8151-48. bc.pollub.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)]. Wyroby garmażeryjne z nutrii
  11. Ryszard Cholewa: Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Poznań: 2000. ISBN 83-7160-190-5.
  12. Tadeusz Szulc: Chów i hodowla zwierząt. Wrocław: 2013. ISBN 978-83-7717-148-6.
  13. NUTRIE – perspektywy hodowli Instytut Zootechniki PIB Wiadomości Zootechniczne, R. XLVIII (2010), 1: 39–45

Bibliografia

  • L. Solski, 2008: Przewodnik Zoo Wrocław.

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Mapa Myocastor coypus.png
Distribution map of Myocastor coypus. Original zone (red) and zone where it has been introduced (pink).
RagondinCrâne.jpg
Autor: Didier Descouens, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skull of Myocastor coypus (Coypu)
Myocastor coypus - ragondin.jpg
Autor: Philippe Amelant, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Myocastor coypus (ragondin) sur la marne, dans le val de marne à proximité de Paris