 | Ołeh Żukow |
|
| Pełne imię i nazwisko | Ołeh Iwanowycz Żukow |
| Data i miejsce urodzenia | 14 września 1920
Juzowka |
| Data i miejsce śmierci | 9 kwietnia 2010
Donieck |
| Pozycja | napastnik |
| Kariera juniorska |
| Lata | Klub | | 1937–1941 | Łokomotyw Stalino |
|
| Kariera seniorska |
| Lata | Klub | Wyst. | Gole | | 1945 | Stachanowiec Stalino | 17 | (7) | | 1946–1948 | Dynamo Kijów | 30 | (4) | | 1949–1951 | Szachtar Stalino | 31 | (5) | | W sumie: | 78 | (16) |
|
| Kariera trenerska |
| Lata | Drużyna | | 1958–1960 | Szachtar Stalino (asystent) | | 1960–1961 | Awanhard Żdanow | | 196?–196? | Silmasz Charków | | 196?–196? | Szachtar Kadijewka | | 1963 | Karpaty Lwów |
|
Ołeh Iwanowycz Żukow, ukr. Олег Іванович Жуков, ros. Олег Иванович Жуков, Oleg Iwanowicz Żukow (ur. 14 września 1920 w Juzowce, Ukraińska SRR, zm. 9 kwietnia 2010 w Doniecku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek klubu Łokomotyw Stalino, barwy której bronił w 1937 roku. Po wyzwoleniu Doniecka od niemieckiej okupacji w 1943 został zaproszony do głównej donieckiej drużyny Stachanowiec Stalino, w składzie której w 1945 roku rozpoczął karierę piłkarską. W następnym roku przeszedł do Dynama Kijów. Po trzech sezonach w 1949 powrócił do donieckiego zespołu, który w międzyczasie zmienił nazwę na Szachtar Stalino. W 1951 roku zakończył karierę piłkarską.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę szkoleniową. Najpierw pracował w sztabie szkoleniowym Szachtar Stalino (od 1958 do czerwca 1960), potem prowadził Awanhard Żdanow, Silmasz Charków oraz Szachtar Kadijewka. W 1963 został zaproszony na stanowisko głównego trenera dopiero utworzonego klubu Karpaty Lwów będąc pierwszym trenerem w jego historii[1]. Przez wiele lat był szefem Okręgowej Piłki Nożnej Towarzystwa Sportowego "Awanhard", pracował także jako inspektor meczów piłki nożnej pod egidą Federacji Futbolu obwodu donieckiego[2]. Przeżył wylew, po czym został hospitalizowany. Zmarł w szpitalu 9 kwietnia 2010 roku[3][4].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
- brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1951
Odznaczenia
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1959
- Odznaczenie klubowe ”Za zasługi przed klubem” klasy II od Szachtara Donieck: 2006[5]
Przypisy
Bibliografia
