Ołeh Kuzniecow

Ołeh Kuzniecow
Олег Кузнєцов
Pełne imię i nazwisko

Ołeh Wołodymyrowycz Kuzniecow

Data i miejsce urodzenia

22 marca 1963
Magdeburg

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1981–1982Desna Czernihów14(0)
1983–1990Dynamo Kijów181(15)
1990–1994Rangers35(1)
1994–1995Maccabi Hajfa6(0)
1995–1997CSKA-Borysfen Kijów11(1)
W sumie:247(17)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1986–1991 ZSRR58(1)
1992 WNP5(0)
1993–1995 Ukraina3(0)
W sumie:66(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1998–2001CSKA Kijów (asystent)
2001CSKA Kijów
2002Arsenał Kijów
2002–2004Dynamo Kijów (asystent)
2002–2007Ukraina (asystent)
2006Heart of Midlothian FC (asystent)
2008FK Moskwa (asystent)
2010Ukraina U-18
Odznaczenia

Ołeh Wołodymyrowycz Kuzniecow, ukr. Олег Володимирович Кузнєцов, ros. Олег Владимирович Кузнецов, Oleg Władimirowicz Kuzniecow (ur. 22 marca 1963 w Magdeburgu, Niemiecka Republika Demokratyczna) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, były reprezentant Związku Radzieckiego, Wspólnoty Niepodległych Państw i Ukrainy, Wicemistrz Europy w 1988, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek szkoły sportowej w Czernichowie. Także w rodzinnym Czernichowie rozpoczął w 1981 występy w dorosłym futbolu. Jego pierwszym klubem była miejscowa Desna, z której w 1983 przeszedł do Dynama Kijów. Niedługo potem stał się jednym z podstawowych zawodników Dynama, które należało wówczas do ścisłej czołówki radzieckiej ekstraklasy. Z Dynamem zdobył Mistrzostwo ZSRR w 1985, 1986 i 1990, Puchar ZSRR w 1985, 1987 i 1990 oraz Puchar Zdobywców Pucharów w 1986. Wystąpił w 181 meczach ekstraklasy ZSRR, strzelając 15 bramek.

W 1990 wyjechał do Szkocji, gdzie przez cztery lata bronił barw Rangers F.C. Zdobył wówczas Mistrzostwo Szkocji w 1992 i 1993 oraz krajowy puchar w 1993. W 1994 przeniósł się do Izraela, a wkrótce potem powrócił na Ukrainę. W 1995 występował w CSKA-Borisfen Kijów, gdzie zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

Jako zawodnik Dynama zadebiutował na początku 1986 w reprezentacji ZSRR. W tym samym roku wziął udział w Mundialu 1986. Dwa lata później zdobył srebrny medal mistrzostw Europy. Uczestniczył również w Mundialu 1990 i Euro 1992. W latach 1986-1992 rozegrał dla ZSRR i WNP 63 mecze, strzelając 1 bramkę. W latach 1992-1994 3 razy wystąpił w barwach ukraińskiej drużyny narodowej.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę jako trener, jednak samodzielnie prowadził jedynie w 2001 zespół CSKA Kijów, który podczas przerwy zimowej przekazał swoje miejsce nowo utworzonemu klubowi Arsenał Kijów, w którym w 2002 kontynuował pracę szkoleniową. Poza tym pracował wyłącznie jako asystent innych szkoleniowców, pomagając m.in. Ołeksijowi Mychajłyczence w Dynamie Kijów oraz Ołehowi Błochinowi w reprezentacji Ukrainy. Był członkiem sztabu szkoleniowego ukraińskiej drużyny narodowej podczas Weltmeisterschaft 2006. W tym samym roku został przez Władimira Romanowa, litewskiego biznesmena i właściciela szkockiego Heart of Midlothian FC ściągnięty do pracy w tym klubie w roli asystenta Valdasa Ivanauskasa i Eduarda Małofiejewa. Po niepowodzeniach w Szkocji ponownie podjął współpracę z Błochinem, do końca 2007 w reprezentacji Ukrainy, a w 2008 w FK Moskwa. Od 2010 pracuje na stanowisku starszego trenera juniorskiej reprezentacji[1].

Nagrody i odznaczenia

Sukcesy indywidualne

  • sześciokrotnie był wybrany na listę "33 najlepszych" piłkarzy ZSRR - 4 krotnie (nr 1: 1986, 1987, 1988, 1989, 1990; nr 2: 1985)[2].

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Ukraine-zaslug3.png
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Ukraine-zaslug2.png
Планка украинского ордена "За заслуги" 2 степени
Order of Merit 3rd Class of Ukraine.png
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени