Ołeh Laszko

Ołeh Laszko

Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1972 Czernihów
Zawód, zajęcie	polityk, dziennikarz
Partia	Partia Radykalna Ołeha Laszki

Ołeh Wałerijowycz Laszko, ukr. Олег Валерійович Ляшко (ur. 3 grudnia 1972 w Czernihowie^[1]) – ukraiński polityk i dziennikarz, poseł do Rady Najwyższej V, VI, VII i VIII kadencji, kandydat w wyborach prezydenckich w 2014, lider Partii Radykalnej.

Życiorys

Wychowywał się w sierocińcu^[2]. Na początku lat 90. zajął się dziennikarstwem. Był korespondentem pisma „Mołoda hwardija”, a następnie redaktorem periodyku „Komercijni wisti” wydawanego przez ministerstwo zagranicznych stosunków gospodarczych^[1]. W 1994 został tymczasowo aresztowany, po czym skazany na karę sześciu lat pozbawienia wolności i konfiskatę mienia za oszustwa i defraudację. Uzyskał zwolnienie już w 1995, trzy lata później doszło do zatarcia skazania^[1][2]. Powrócił do dziennikarstwa, był redaktorem dodatku do gazety „Prawda Ukrajiny", redaktorem naczelnym czasopisma „Polityka” i gazety „Swoboda”. W 1998 ukończył studia prawnicze na Charkowskim Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym^[1].

Jako kandydat bezpartyjny w 2006 i w 2007 uzyskiwał mandat poselski z listy Bloku Julii Tymoszenko^[3]. W 2010 stał się bohaterem skandalu obyczajowego, gdy ujawniono w Internecie nagranie rozmowy Ołeha Laszki, w którym opowiadał o stosunkach seksualnych z innym mężczyzną będącym wysoko postawionym urzędnikiem^[4]. Sam polityk oskarżył przeciwników politycznych o manipulację za pomocą nowych technologii, a także zaprzeczył pojawiającym się już wcześniej plotkom o jego homoseksualnej orientacji seksualnej^[4]. Wkrótce został wykluczony z frakcji Bloku Julii Tymoszenko. Oficjalnie zarzucono mu wspieranie nowej koalicji rządowej skupionej wokół Partii Regionów^[1]. W 2011 w trakcie obrad parlamentu doszło do bójki między nim a wiceprzewodniczącym Rady Najwyższej Adamem Martyniukiem^[5]. W tym samym roku stanął na czele Ukraińskiej Partii Radykalno-Demokratycznej, która przyjęła nazwę Partii Radykalnej Ołeha Laszki^[6]. W 2012 ugrupowanie to nie przekroczyło wyborczego progu, jej lider uzyskał jednak poselską reelekcję w jednym z okręgów obwodu czernihowskiego^[3].

W 2014 w trakcie kryzysu krymskiego zaproponował wprowadzenie kary śmierci dla uczestników prorosyjskich wieców, a także zerwanie stosunków dyplomatycznych z Rosją^[7]. Po wybuchu konfliktu na wschodniej Ukrainie zorganizował ze swoich zwolenników paramilitarny batalion. Dwa dni przed wyborami prezydenckimi, w których był jednym z kandydatów, jego grupa publicznie przyznała się do zbrojnego ataku na budynek rady miejskiej w mieście Torez, zabicia w trakcie tego zajścia jednego z prorosyjskich separatystów oraz ranienia kolejnego^[8][9]. Działalność jego oddziału została potępiona przez międzynarodowe organizacje ochrony praw człowieka^[2].

Ostatecznie w głosowaniu prezydenckim z 25 maja 2014 Ołeh Laszko zajął trzecie miejsce z wynikiem około 8,3% głosów^[10]. Popularność zyskiwał dzięki głoszeniu haseł radykalnych i populistycznych^[11]. Komentatorzy wskazywali, że jego działalność i ugrupowanie promowane w kanale telewizyjnym Inter są faktycznie politycznym projektem Serhija Lowoczkina^[12], bliskiego współpracownika Wiktora Janukowycza.

W przedterminowych wyborach parlamentarnych z 26 października 2014 kierowana przez niego Partia Radykalna odnotowała poparcie na poziomie ponad 7,4%, wprowadzając do Rady Najwyższej 22 posłów. Otwierający listę krajową tego ugrupowania Ołeh Laszko po raz czwarty z rzędu uzyskał mandat poselski^[13]. W 2019 ponownie był kandydatem w wyborach prezydenckich, w pierwszej turze z 31 marca otrzymał około 5,5% głosów^[14]. W tym samym roku znalazł się poza parlamentem.

Na początku października 2022 w trakcie rosyjskiej inwazji na Ukrainę wstąpił do ukraińskich sił zbrojnych^[15].

Życie prywatne

Ołeh Laszko jest żonaty, ma córkę^[1].

Przypisy