Ołeh Olżycz

Oleh Olżycz/Kandyba

Олег Ольжич/Кандиба

Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1907 Żytomierz, gubernia wołyńska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1944 KL Sachsenhausen, III Rzesza
Zawód, zajęcie	archeolog, poeta, polityk
Narodowość	ukraińska
Tytuł naukowy	doktor

Ołeh Olżycz na monecie Ukrainy

Ołeh Olżycz (ukr. Олег Ольжич), właściwie Ołeh Kandyba (Кандиба), (ur. 8 lipca 1907 w Żytomierzu, zm. 10 czerwca 1944 w Sachsenhausen) – ukraiński poeta, archeolog, działacz Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN).

Syn Ołeksandra Ołesia.

W latach 1917–1923 uczęszczał do szkoły średniej w miejscowości Puszcza Wodicia koło Kijowa. W 1923 wyemigrował wraz z rodzicami do Czechosłowacji.

W latach 1924–1929 studiował w Ukraińskim Instytucie Pedagogicznym w Pradze, studiował też archeologię na Ukraińskim Wolnym Uniwersytecie w Pradze. Jesienią 1930 obronił pracę doktorską na temat Neolityczna ceramika Galicji.

W 1938 prowadził wykłady na Uniwersytecie Harvarda.

Od młodości działał w ukraińskim ruchu narodowym. W 1929 wstąpił do OUN. W 1937 kierował pracą referatu kulturalno-oświatowego OUN. W latach 1938–1939 brał aktywny udział w ustanawianiu Ukrainy Karpackiej oraz później w jej obronie.

Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej w czerwcu 1941 powrócił na Ukrainę. W październiku 1941 został jednym z organizatorów Ukraińskiej Rady Narodowej w Kijowie.

W styczniu 1944, po aresztowaniu Andrija Melnyka przez Gestapo, objął stanowisko Prowidnyka OUN-M. 25 maja 1944 został aresztowany przez Gestapo we Lwowie i zesłany do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. Został tam zamordowany w nocy z 9 na 10 czerwca 1944 w czasie przesłuchania przez Gestapo obozu (Politische Abteilung).

Bibliografia, literatura, linki

• Кандиба Олег w: Dovidnyk z istorii Ukrainy, opr. Ihor Pidkova, Roman Shust, Kost Bondarenko; Lviv 1999, Wyd. Lvivskyi derzhavnyi universytet im. Ivana Franka i Vydavnyctvo Heneza, ISBN 978-966-504-237-2.
• Ольжич Олег w: Енциклопедія історії України: Т. 7. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2010, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2.