Ołeh Protasow
Pełne imię i nazwisko | Ołeh Wałerijowycz Protasow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ołeh Wałerijowycz Protasow, ukr. Олег Валерійович Протасов, ros. Олег Валерьевич Протасов, Oleg Walerjewicz Protasow (ur. 4 lutego 1964 w Dniepropetrowsku) – ukraiński piłkarz i trener piłkarski, podczas kariery grał na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego i Ukrainy, wicemistrz Europy w 1988. Zdobył 29 bramek dla reprezentacji narodowej, co plasuje go na drugim miejscu za Ołehem Błochinem z 42 bramkami.
Kariera zawodnicza
Kariera klubowa
Na płaszczyźnie klubowej Protasow zaczynał karierę w Dnipro Dniepropietrowsk (1982–87), kontynuował ją w Dynamie Kijów, prowadzonym przez Walerego Łobanowskiego. Później grał w klubach zagranicznych: Olympiakos SFP (Grecja 1990–94), Gamba Osaka (Japonia 1994–95), PAE Weria (Grecja 1996) oraz AO Proodeftiki (Grecja 1998–99). Dwa razy zdobywał mistrzostwo ZSRR i raz został wybrany Radzieckim Piłkarzem Roku w 1987. Łącznie zdobył 125 goli w lidze ZSRR, co plasuje go na ósmym miejscu w historii.
Kariera reprezentacyjna
Protasow zagrał w reprezentacji 68 meczów, wystąpił w Mistrzostwach Świata w 1986 oraz mundialu w 1990 roku. Na Euro 1988 zdobył dwie bramki. Zaliczył również jeden występ w reprezentacji Ukrainy, w roku 1994.
Kariera trenerska
Po odejściu na piłkarską emeryturę, Protasow zajął się trenowaniem. W 2003 roku poprowadził Olympiakos SFP do tytułu mistrza Grecji, a w lecie 2005 przeszedł do Steauy Bukareszt z którą wywalczył w 2005 roku tytuł mistrzowski w Divizii A. W latach 2006–2008 prowadził rodzinny klub Dnipro Dniepropietrowsk, jednak nie zdobył z nim żadnych sukcesów. Potem trenował kluby Kubań Krasnodar oraz Iraklis Saloniki. 19 grudnia 2009 objął stanowisko głównego trenera FK Rostów[1]. 13 maja 2011 po serii nieudanych meczów podał się do dymisji[2]. 12 listopada 2011 podpisał kontrakt z kazachskim FK Astana[3], w którym pracował do kwietnia 2012[4]. W lipcu 2012 stał na czele Dynama Mińsk[5]. W czerwcu 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[6]. 10 października 2014 r. został głównym trenerem rumuńskiej Astry Giurgiu[7]. 3 marca 2015 został zwolniony[8].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
Dnipro Dniepropietrowsk
- mistrz ZSRR: 1983
- wicemistrz ZSRR: 1987
- brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985
Dynamo Kijów
- mistrz ZSRR: 1990
- wicemistrz ZSRR: 1988
- brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
- zdobywca Pucharu ZSRR: 1990
Olympiakos SFP
- zdobywca Pucharu Grecji: 1992
Sukcesy reprezentacyjne
- wicemistrz Europy: 1988
- uczestnik Mistrzostw Świata: 1986, 1990
Sukcesy trenerskie
- mistrz Grecji: 2003
Sukcesy indywidualne
- najlepszy piłkarza radziecki według tygodnika "Futboł": 1987
- król strzelców Mistrzostw ZSRR: 1985, 1987, 1990
- 7-krotnie wybierany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1983, 1984, 1985, 1987, 1988, 1990
Odznaczenia
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1982
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1988
- Order "Za zasługi" III klasy: 2004[9]
- Order "Za zasługi" II klasy: 2006[10].
Przypisy
- ↑ UA-Футбол. Олег Протасов - главный тренер "Ростова"
- ↑ UA-Футбол. Олег Протасов подал в отставку с поста главного тренера "Ростова"
- ↑ UA-Футбол. Протасов возглавил "Астану"
- ↑ UA-Футбол. Протасов покинул "Астану"
- ↑ UA-Футбол. Олег Протасов: "Минское "Динамо" – почетное место для работы"
- ↑ Протасов покидает минское "Динамо" - UA-Футбол
- ↑ Протасов возглавил румынскую Астру - UA-Футбол
- ↑ Официально: Протасов уволен из Астры - UA-Футбол
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1591/2004 - Офіційне представництво Президента України. [dostęp 2014-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 - Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)].
Bibliografia
- O. Protasov, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [online] [dostęp 2021-01-01] .
- Ołeh Protasow w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Ołeh Protasow w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
- Ołeh Protasow w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
- Ołeh Protasow w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Ołeh Protasow w bazie Football Facts (ros.)
- Ołeh Protasow w bazie RusTeam (ros.)
- Profil na stronie legioner.kulichki.com (ros.)
- Ołeh Protasow w bazie National Football Teams (ang.)
- Oleg Protasov, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-21] .
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 2 степени