Ołeksandr Alijew

Ołeksandr Alijew

Олександр Алієв

(c) Football.ua, CC BY-SA 3.0
Pełne imię i nazwisko	Ołeksandr Ołeksandrowycz Alijew
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1985 Chabarowsk
Wzrost	173 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1998–1999 Spartak Moskwa 1999–2001 Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2001–2002 Borysfen-2 Boryspol 10 (4) 2002–2010 Dynamo Kijów 51 (17) 2002 Dynamo-3 Kijów 1 (0) 2002–2005 Dynamo-2 Kijów 99 (53) 2006 → Metałurh Zaporoże 8 (1) 2010 Lokomotiw Moskwa 27 (15) 2011–2013 Dynamo Kijów 35 (7) 2012 → Dnipro Dniepropetrowsk 12 (2) 2014 Anży Machaczkała 22 (3) 2015 Ruch Winniki ? (?) 2016 Katandzaro Kijów ? (?) 2016 FK Taraz 9 (1) 2017 Katandzaro Kijów ? (?) 2018 Inter Bojarka ? (?) 2018– Meliorator Bucza ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2001–2002  Ukraina U-17 8 (5) 2003–2006  Ukraina U-21 30 (8) 2008–2012  Ukraina 28 (6) W sumie: 66 (19)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2018 FK Chmielnicki
↑ Aktualne na: 27.11.2018.

Ołeksandr Ołeksandrowycz Alijew, ukr. Олександр Олександрович Алієв, ros. Александр Александрович Алиев, Aleksandr Aleksandrowicz Alijew (ur. 3 lutego 1985 w Chabarowsku) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego (ma rosyjskie i ukraińskie obywatelstwo), grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Ołeksandr Alijew urodził się i do 12 roku życia mieszkał w Chabarowsku. Później wraz z rodzicami wyjechał do Kurska, gdzie mieszkała jego babcia. Stąd Ołeksandr trafił najpierw do orłowskiej drużyny piłkarskiej, a później do szkółki piłkarskiej Spartaka Moskwa^[1]. Jego grę zauważyli selekcjonerzy Dynama Kijów i w 2000 roku nastolatka „wyciągnęli” od swoich odwiecznych rywali. Tak Alijew został przyjęty do Piłkarskiej Akademii Dynamo 1985, którą kierował znany piłkarz Pawło Jakowenko.

Karierę rozpoczął w 2001 w klubie Borysfen-2 Boryspol, który występował w Druhiej Lidze. W 2002 roku został piłkarzem Dynama Kijów. W stołecznym klubie grał głównie w juniorskiej drużynie Dynamo-2 Kijów. Jest najmłodszym zawodnikiem w składzie Dynama Kijów ery niepodległej Ukrainy – debiutował, kiedy miał 17 lat i 6 miesięcy. Z pierwszą drużyną zdobył dwa mistrzostwa (2003, 2004) i Puchar Ukrainy (2003). Jednak nie mógł na stałe zająć miejsca w podstawowym składzie, często naruszał regulamin i w końcu został przesunięty do drużyny rezerw. Na początku 2006 roku został wypożyczony do Metałurha Zaporoże. Sezon 2006/07 rozpoczął ponownie jako zawodnik Dynama, z którym został mistrzem Ukrainy 2007, ale dopiero od sezonu 2007/08 został podstawowym piłkarzem klubu^[2].

18 grudnia 2009 roku za 7 mln euro przeszedł z Dynama Kijów do Lokomotiwu Moskwa^[3]. W moskiewskim zespole spotkał trenera Jurija Siomina, z którym pracował w Dynamie. Po odejściu trenera Jurija Siomina do Dynama Kijów również poprosił klub o powrót do Dynama. Po długich pertraktacjach 2 marca 2011 ponownie został piłkarzem Dynama^[4]. 13 lipca 2012 został wypożyczony do Dnipra Dniepropetrowsk^[5]. Podczas przerwy zimowej sezonu 2012/13 powrócił do Dynama. 11 stycznia 2014 roku przeszedł do Anży Machaczkała^[6], w którym grał do 22 maja 2014^[7]. 31 lipca 2014 przedłużył kontrakt z Anży Machaczkała^[8]. Na początku stycznia 2015 za obopólna zgodą kontrakt został anulowany^[9]. W kwietniu 2014 został piłkarzem Ruchu Winniki^[10]. Podczas przerwy zimowej sezonu 2015/16 powrócił do Kijów, gdzie potem występował w amatorskim zespole Katandzaro. 10 czerwca 2016 podpisał kontrakt z kazachskim FK Taraz^[11]. 4 października 2016 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany^[12]. W 2017 ponownie bronił barw Katandzaro Kijów. W 2018 został piłkarzem Interu Bojarka. Od sierpnia 2018 kontynuował występy w Melioratorze Bucza^[13].

Kariera reprezentacyjna

Ołeksandr Alijew występował w reprezentacji Ukrainy na juniorskich Mistrzostwach Europy U-19 rozgrywanych w 2004 roku w Szwajcarii, gdzie strzelił bramkę w półfinale, jednak w karnych reprezentacja przegrała Hiszpanii 2:4.

Następnie występował w reprezentacji Ukrainy U-20 na młodzieżowych Mistrzostwach Świata U-20 rozgrywanych w 2005 w Holandii, gdzie z 5 bramkami został jednym z najlepszych strzelców turnieju (z Fernando Llorente) ustępując jedynie Lionelowi Messiemu.

Na młodzieżowych Mistrzostwach Europy U-21 rozgrywanych w 2006 roku w Portugalii jako zawodnik reprezentacji Ukrainy zdobył tytuł wicemistrza Europy.

Po tym sukcesie Alijew zaczął naruszać regulamin, za co trener reprezentacji Ołeksij Mychajłyczenko nie powoływał do reprezentacji młodzieżowej.

Dopiero 6 września 2008 Alijew zadebiutował w reprezentacji Ukrainy, którą wtedy trenował Ołeksij Mychajłyczenko. W drugiej połowie meczu z reprezentacją Białorusi zmienił Maksyma Kaliniczenkę.

Kariera trenerska

16 marca 2018 został zaprezentowany jako główny trener amatorskiego zespołu FK Chmielnicki^[14], którym kierował do początku czerwca 2018^[15].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz Ukrainy: 2003, 2004, 2007, 2009
• wicemistrz Ukrainy: 2005, 2008
• zdobywca Pucharu Ukrainy: 2003, 2005, 2007
• zdobywca Superpucharu Ukrainy: 2007, 2009
• zdobywca Pucharu Pierwogo Kanału: 2008

Sukcesy reprezentacyjne

• wicemistrz Europy U-21: 2006

Sukcesy indywidualne

• zdobywca Brązowego Buta (5 goli) na młodzieżowych Mistrzostwach Świata U-20 w 2005

Przypisy

Bibliografia

• O. Aliyev, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-01] .
• Ołeksandr Alijew w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Ołeksandr Alijew w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
• Ołeksandr Alijew w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
• Ołeksandr Alijew w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Ołeksandr Alijew w bazie Football Facts (ros.)
• Ołeksandr Alijew w bazie National Football Teams (ang.)
• Oleksandr Aliyev, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-18] .